เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2157

ตอนที่​ 2157 – วัฏสงสาร​ (1)

“ข้า​ไม่สามารถ​ใช้พลังงาน​ดั้งเดิม​ได้​ กะ​-เกิด​อะไร​ขึ้น​ที่นี่​…”

“โอ้​ ไม่ พลัง​ลึกลับ​ได้​บุก​เข้ามา​ใน​ร่างกาย​ของ​ข้า​ ไม่เพียงแต่​ข้า​สูญเสีย​พลังงาน​ทั้งหมด​รวมถึง​การควบคุม​พลังงาน​ดั้งเดิม​ แต่​ข้า​ไม่สามารถ​ใช้การรับรู้​ของ​วิญญาณ​ของ​ข้า​ได้​ กฎ​ขั้น​ราชา​เทพ​ของ​ข้า​ที่​ข้า​เข้าใจ​ได้​หาย​ไป​จาก​ข้า​ จะ- จิตวิญญาณ​วัตถุ​ของ​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ที่​ทำให้เกิด​อุบัติเหตุ​…”

“พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ได้รับ​เจ้านาย​แล้ว​หรือยัง​? ปะ​- เป็นไปได้​อย่างไร​…”

ในขณะนั้น​ สีหน้า​ของ​สุดยอด​ราชา​เทพ​ได้​เปลี่ยนไป​และ​พวกเขา​ก็​ร้อง​ออกมา​ พวกเขา​สูญเสีย​ความสงบ​ ในขณะที่​จิตใจ​ของ​พวกเขา​เต็มไปด้วย​ความหวาดกลัว​และ​วิตกกังวล​อย่างยิ่ง​ ทุกคน​ต้อง​เผชิญ​กับ​สถานการณ์​เดียวกัน​ ใน​เสี้ยว​วินาที​นั้น​ สุดยอด​ราชา​เทพ​อัน​รุ่งโรจน์​เหล่านี้​ได้​กลายเป็น​คนธรรมดา​

จิตใจ​ของ​เจี้ยนเฉิน​ก็​หนักอึ้ง​เช่นกัน​และ​สีหน้า​ของ​เขา​ย่ำแย่​ เขา​สามารถ​รู้สึก​ได้​ว่า​มีพลัง​ลึกลับ​อยู่​ใน​ร่างกาย​ของ​เขา​ แม้ว่า​มัน​จะดูเหมือน​สิ่งเล็กน้อย​ไม่สำคัญ​ แต่​ก็​มีพลัง​มาก​ ไม่เพียงแต่​จะระงับ​พลัง​วิญญาณ​ของ​เขา​เท่านั้น​ แต่​ยัง​ทำให้​พลัง​บรรพกาล​ของ​เขา​ถูก​ระงับ​

แม้กระทั่ง​การ​สูญเสีย​การควบคุม​ร่างกาย​ของ​เขา​ก็​เกิด​จาก​พลัง​นี้​

“พลัง​นี้​คือ​อะไร​ ? มัน​ช่างน่ากลัว​จริง ๆ​ ” เจี้ยนเฉิน​ตกใจ​ ตอนนี้​เขา​ได้​กลายเป็น​คนอ่อนแอ​อย่าง​มาก​ ไม่เพียงแต่​เขา​ไม่สามารถ​ยืน​ได้​ เขา​ยัง​ไม่สามารถ​ที่จะ​นำ​หอคอย​อนัตตา​ออกมา​ได้​

ทันใดนั้น​ ดวงตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​ก็​หรี่​แคบ​ลง​ เขา​จ้องมอง​ไป​ข้างหน้า​ด้วย​ความตกใจ​ สายตา​ของ​เขา​มอง​ทะลุ​ผ่าน​ความมืด​ ด้วย​ความ​ชัดเจน​ที่​ยอดเยี่ยม​ เขา​เห็น​พลัง​ที่​น่ากลัว​อย่าง​มาก​กลายเป็น​หมอก​หนา​ใน​อัตรา​ที่​มองเห็น​ได้​ มัน​กลิ้ง​ไปหา​ทุกคน​ กระจาย​อยู่​เต็ม​ท้องฟ้า​และ​กลืน​ทุกสิ่ง​ที่​ผ่าน​ไป​

“โอ้​ ไม่นะ​ ! วิ่ง​…”

“ออก​ไป​จาก​ที่นี่​เร็ว​ ! พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ได้รับ​เจ้านาย​แล้ว​และ​พวกเขา​ก็​เป็น​ศัตรู​ พวกเขา​ต้องการ​ฆ่าพวกเรา​ทั้งหมด​…”

สุดยอด​ราชา​เทพ​มารวมตัวกัน​ที่นั่น​ ทุกคน​ร้อง​ออกมา​ พวกเขา​ทุกคน​ใช้ความพยายาม​ทั้งหมด​เพื่อ​คลาน​ไป​ที่​ชั้น​ 8 หลาย​คน​กลัว​เพราะ​พวกเขา​ทุกคน​รู้สึก​ถึงจิต​สังหาร​อย่าง​รุนแรง​จาก​หมอก​ที่​ม้วนตัว​ลงมา​ มัน​น่ากลัว​มาก​ เพียง​พอที่​พวกเขา​ทุกคน​จะสัมผัส​ได้​กับ​ความ​หนาวสั่น​

แม้แต่​ผู้เชี่ยวชาญ​ที่​ทรงพลัง​เช่น​ ซูเห​วิน​, ซุย​หยุ​น​หลาน​และ​เอ​เดรียน​น่า​ก็​รู้สึก​หนาวสั่น​ทั่ว​ร่างกาย​ราวกับว่า​พวกเขา​ไม่สามารถ​หลบหนี​ไป​จาก​วิกฤต​ได้​

อย่างไรก็ตาม​ คน​เหล่านี้​สูญเสีย​พลัง​ทั้งหมด​ แม้ว่า​พวกเขา​จะเกร็ง​กล้ามเนื้อ​ทุก​ส่วน​เพื่อ​คลาน​ไป​ที่​ชั้น​ 8 พวกเขา​ก็​ช้าราวกับ​หอย​ทาก​ ในทางตรงกันข้าม​ หมอก​ที่​ม้วนตัว​ไปมา​ด้วย​จิต​สังหาร​ที่​เฉียบคม​ก็​เคลื่อนที่​เร็ว​ขึ้น​เรื่อย ๆ​ มัน​เป็นไปไม่ได้​สำหรับ​พวกเขา​ที่จะ​ไป​ถึงชั้น​ 8 ก่อนที่​หมอก​จะกลืน​พวกเขา​

เจี้ยนเฉิน​จ้อง​ตรง​ไป​ที่​หมอก​ซึ่งเกือบ​เหมือน​ปีศาจ​ ในขณะที่​เขา​รู้สึก​ว้าวุ่น​ใจอย่าง​มาก​ เขา​พยายาม​อย่าง​หนัก​เพื่อ​หา​วิธี​ตอบโต้​เท่า​ที่จะ​ทำได้​

น่าเสียดาย​ที่​เขา​ไม่ได้​แตกต่าง​จาก​สุดยอด​ราชา​เทพ​คนอื่น​ ๆ เขา​กลายเป็น​คนธรรมดา​เช่นกัน​ เขา​ไม่สามารถ​ใช้ปราณ​กระบี่​ได้​ เขา​ไม่สามารถ​เปิด​แหวน​มิติ​และ​ดึง​เอา​ ยันต์​เคลื่อนย้าย​จักรวาล​ออกมา​ได้​

แต่​เมื่อ​เจี้ยนเฉิน​อยู่​ที่​ปลายเชือก​ สีหน้า​ของ​เขา​ก็​แข็งทื่อ​ทันที​หลังจากนั้น​ดวงตา​ข้าง​หนึ่ง​ของ​เขา​ก็​เริ่ม​เปล่งประกาย​ด้วย​แสงสีม่วง​จาง ๆ ในขณะที่​อีก​ข้าง​หนึ่ง​เปลี่ยนไป​เป็น​สีฟ้าจาง ๆ

จิตวิญญาณ​กระบี่​ใน​ร่างกาย​ของ​เขา​ปรากฏ​ขึ้น​ทันที​ พวกเขา​ระมัดระวัง​เกี่ยวกับ​การ​อยู่​ต่อหน้า​สุดยอด​ราชา​เทพ​จำนวนมาก​ ดังนั้น​พวกเขา​จึงไม่กล้า​ปรากฏตัว​ตรง ๆ​ พวกเขา​สามารถ​ยืม​ดวงตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​เพื่อ​สังเกต​สถานการณ์​ของ​โลก​ภายนอก​

“เป็น​พลัง​ของ​วัฏสงสาร​” จิตวิญญาณ​กระบี่​ดูเหมือน​จะยืนยัน​ความคิด​ของ​พวกเขา​เมื่อ​พวกเขา​เห็น​พลัง​อัน​น่าสะพรึงกลัว​ที่​ท่วมท้น​ พวกเขา​ร้อง​ออกมา​ด้วย​ความตกใจ​อย่าง​มาก​

“โอ้​ ไม่นะ​ นาย​ท่าน​ พลัง​แห่ง​วัฏสงสาร​นี้​ช่างน่า​สะพรึง​อย่างยิ่ง​ ท่าน​ไม่สามารถ​สัมผัส​กับ​มัน​ได้​เลย​ ด้วย​ระดับ​การฝึกฝน​ใน​ตอนนี้​ของ​นาย​ท่าน​ไม่สามารถ​ต้านทาน​ได้​ แม้แต่​เศษเล็ก​ ๆ น้อย​ ๆ ก็​จะทำลาย​นาย​ท่าน​ได้​” ฉิงโซวก​ล่า​วอ​ย่าง​หวาดกลัว​

“พลัง​วัฏสงสาร​จาก​วัฏสงสาร​อมตะ​เที่ยงแท้​งั้น​หรือ​ ? ” เจี้ยนเฉิน​ยิ้ม​อย่าง​ขมขื่น​ จิตวิญญาณ​กระบี่​เตือน​เขา​สาย​เกินไป​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ