ตอนที่ 2157 – วัฏสงสาร (1)
“ข้าไม่สามารถใช้พลังงานดั้งเดิมได้ กะ-เกิดอะไรขึ้นที่นี่…”
“โอ้ ไม่ พลังลึกลับได้บุกเข้ามาในร่างกายของข้า ไม่เพียงแต่ข้าสูญเสียพลังงานทั้งหมดรวมถึงการควบคุมพลังงานดั้งเดิม แต่ข้าไม่สามารถใช้การรับรู้ของวิญญาณของข้าได้ กฎขั้นราชาเทพของข้าที่ข้าเข้าใจได้หายไปจากข้า จะ- จิตวิญญาณวัตถุของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ…”
“พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้รับเจ้านายแล้วหรือยัง? ปะ- เป็นไปได้อย่างไร…”
…
ในขณะนั้น สีหน้าของสุดยอดราชาเทพได้เปลี่ยนไปและพวกเขาก็ร้องออกมา พวกเขาสูญเสียความสงบ ในขณะที่จิตใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและวิตกกังวลอย่างยิ่ง ทุกคนต้องเผชิญกับสถานการณ์เดียวกัน ในเสี้ยววินาทีนั้น สุดยอดราชาเทพอันรุ่งโรจน์เหล่านี้ได้กลายเป็นคนธรรมดา
จิตใจของเจี้ยนเฉินก็หนักอึ้งเช่นกันและสีหน้าของเขาย่ำแย่ เขาสามารถรู้สึกได้ว่ามีพลังลึกลับอยู่ในร่างกายของเขา แม้ว่ามันจะดูเหมือนสิ่งเล็กน้อยไม่สำคัญ แต่ก็มีพลังมาก ไม่เพียงแต่จะระงับพลังวิญญาณของเขาเท่านั้น แต่ยังทำให้พลังบรรพกาลของเขาถูกระงับ
แม้กระทั่งการสูญเสียการควบคุมร่างกายของเขาก็เกิดจากพลังนี้
“พลังนี้คืออะไร ? มันช่างน่ากลัวจริง ๆ ” เจี้ยนเฉินตกใจ ตอนนี้เขาได้กลายเป็นคนอ่อนแออย่างมาก ไม่เพียงแต่เขาไม่สามารถยืนได้ เขายังไม่สามารถที่จะนำหอคอยอนัตตาออกมาได้
ทันใดนั้น ดวงตาของเจี้ยนเฉินก็หรี่แคบลง เขาจ้องมองไปข้างหน้าด้วยความตกใจ สายตาของเขามองทะลุผ่านความมืด ด้วยความชัดเจนที่ยอดเยี่ยม เขาเห็นพลังที่น่ากลัวอย่างมากกลายเป็นหมอกหนาในอัตราที่มองเห็นได้ มันกลิ้งไปหาทุกคน กระจายอยู่เต็มท้องฟ้าและกลืนทุกสิ่งที่ผ่านไป
“โอ้ ไม่นะ ! วิ่ง…”
“ออกไปจากที่นี่เร็ว ! พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้รับเจ้านายแล้วและพวกเขาก็เป็นศัตรู พวกเขาต้องการฆ่าพวกเราทั้งหมด…”
สุดยอดราชาเทพมารวมตัวกันที่นั่น ทุกคนร้องออกมา พวกเขาทุกคนใช้ความพยายามทั้งหมดเพื่อคลานไปที่ชั้น 8 หลายคนกลัวเพราะพวกเขาทุกคนรู้สึกถึงจิตสังหารอย่างรุนแรงจากหมอกที่ม้วนตัวลงมา มันน่ากลัวมาก เพียงพอที่พวกเขาทุกคนจะสัมผัสได้กับความหนาวสั่น
แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังเช่น ซูเหวิน, ซุยหยุนหลานและเอเดรียนน่าก็รู้สึกหนาวสั่นทั่วร่างกายราวกับว่าพวกเขาไม่สามารถหลบหนีไปจากวิกฤตได้
อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้สูญเสียพลังทั้งหมด แม้ว่าพวกเขาจะเกร็งกล้ามเนื้อทุกส่วนเพื่อคลานไปที่ชั้น 8 พวกเขาก็ช้าราวกับหอยทาก ในทางตรงกันข้าม หมอกที่ม้วนตัวไปมาด้วยจิตสังหารที่เฉียบคมก็เคลื่อนที่เร็วขึ้นเรื่อย ๆ มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะไปถึงชั้น 8 ก่อนที่หมอกจะกลืนพวกเขา
เจี้ยนเฉินจ้องตรงไปที่หมอกซึ่งเกือบเหมือนปีศาจ ในขณะที่เขารู้สึกว้าวุ่นใจอย่างมาก เขาพยายามอย่างหนักเพื่อหาวิธีตอบโต้เท่าที่จะทำได้
น่าเสียดายที่เขาไม่ได้แตกต่างจากสุดยอดราชาเทพคนอื่น ๆ เขากลายเป็นคนธรรมดาเช่นกัน เขาไม่สามารถใช้ปราณกระบี่ได้ เขาไม่สามารถเปิดแหวนมิติและดึงเอา ยันต์เคลื่อนย้ายจักรวาลออกมาได้
แต่เมื่อเจี้ยนเฉินอยู่ที่ปลายเชือก สีหน้าของเขาก็แข็งทื่อทันทีหลังจากนั้นดวงตาข้างหนึ่งของเขาก็เริ่มเปล่งประกายด้วยแสงสีม่วงจาง ๆ ในขณะที่อีกข้างหนึ่งเปลี่ยนไปเป็นสีฟ้าจาง ๆ
จิตวิญญาณกระบี่ในร่างกายของเขาปรากฏขึ้นทันที พวกเขาระมัดระวังเกี่ยวกับการอยู่ต่อหน้าสุดยอดราชาเทพจำนวนมาก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าปรากฏตัวตรง ๆ พวกเขาสามารถยืมดวงตาของเจี้ยนเฉินเพื่อสังเกตสถานการณ์ของโลกภายนอก
“เป็นพลังของวัฏสงสาร” จิตวิญญาณกระบี่ดูเหมือนจะยืนยันความคิดของพวกเขาเมื่อพวกเขาเห็นพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ท่วมท้น พวกเขาร้องออกมาด้วยความตกใจอย่างมาก
“โอ้ ไม่นะ นายท่าน พลังแห่งวัฏสงสารนี้ช่างน่าสะพรึงอย่างยิ่ง ท่านไม่สามารถสัมผัสกับมันได้เลย ด้วยระดับการฝึกฝนในตอนนี้ของนายท่านไม่สามารถต้านทานได้ แม้แต่เศษเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็จะทำลายนายท่านได้” ฉิงโซวกล่าวอย่างหวาดกลัว
“พลังวัฏสงสารจากวัฏสงสารอมตะเที่ยงแท้งั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างขมขื่น จิตวิญญาณกระบี่เตือนเขาสายเกินไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...