เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2158

ตอนที่​ 2158 – วัฏสงสาร​ (2)

“วัฏสงสาร​ ? ” ปรมาจารย์​เฉิน​หลง​บ่นพึมพำ​อย่าง​สับสน​ เขา​พบ​ว่า​ชื่อ​นี้​คุ้นเคย​เหมือนเคย​ได้ยิน​จาก​ที่ไหน​สัก​แห่ง​มาก่อน​

อย่างไรก็ตาม​ ใน​ช่วงเวลา​ต่อมา​ปรมาจารย์​เฉิน​หลง​ตัวสั่น​อย่าง​รุนแรง​ เขา​จ้องมอง​ไป​ที่​ร่าง​พร่ามัว​ด้านนอก​ภูเขา​เนปจูน​และ​ตะโกน​ออกมา​ด้วย​ความตกใจ​ “จะ- เจ้าเป็น​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​ที่​ทำลาย​ลัทธิ​เต๋า​แห่ง​เนปจูน​เพียงลำพัง​งั้น​หรือ​ ? ”

หลังจาก​รู้​ตัวตน​ของ​เขา​แล้ว​ จิตใจ​ของ​ปรมาจารย์​เฉิน​หลง​ก็​อยู่​ใน​ความปั่นป่วน​ เขา​ตกใจ​อย่างยิ่ง​และ​รู้สึก​ไม่อยาก​จะเชื่อ​

ตำนาน​เกี่ยวกับ​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​ได้​กรอก​เข้าหู​ของ​เขา​นับตั้งแต่​เขา​เข้ามา​ใน​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ อย่างไรก็ตาม​ ข่าวลือ​ทุก​เรื่อง​ล้วน​น่า​ประหลาดใจ​มาก​ เพียง​พอให้​ราชา​เทพ​ผู้​ที่​ได้ยิน​เป็นครั้งแรก​รู้สึก​ประหลาดใจ​

ลัทธิ​เต๋า​แห่ง​เนปจูน​เป็น​องค์กร​สูงสุด​ที่​สั่นสะเทือน​และ​ปกครอง​ใน​โลก​แห่ง​เซียน​ ไม่เพียงแต่​มีสาวก​เป็น​ล้าน​ ๆ คน​เท่านั้น​ หนึ่ง​ใน​ขั้น​อัคร​สูงสุด​ได้มา​ถึงขั้น​เกือบ​สูงสุด​ใน​การบ่ม​เพาะ​และ​เป็นที่รู้จัก​ใน​ฐานะ​หนึ่ง​ใน​ผู้เชี่ยวชาญ​ที่​ทรงพลัง​ที่สุด​ที่​่ต่ำกว่า​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ใน​อดีต​

มัน​เป็นไปได้​ที่จะ​จินตนาการ​ว่า​ลัทธิ​เต๋า​แห่ง​เนปจูน​เป็น​อย่างไร​ใน​อดีต​ที่​มีบรรพชน​ซึ่งทรงอำนาจ​เช่นนี้​

อย่างไรก็ตาม​ อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​ได้​ทำลาย​ลัทธิ​เต๋า​แห่ง​เนปจูน​เพียงลำพัง​ซึ่งดูเหมือน​เป็นเรื่อง​ที่​น่า​ประหลาดใจ​ใน​สายตา​ของ​หลาย​ ๆ คนใน​โลก​แห่ง​เซียน​ เพียง​เสี้ยว​วินาที​เดียว​ขั้น​อัคร​สูงสุด​ทั้ง​สี่รวมถึง​บรรพชน​ได้​ตาย​ลง​ให้​กับ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ ใน​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ไม่มีผู้ใด​มีชีวิต​รอดไป​ได้​

ถ้าไม่ใช่เพราะ​การ​มาถึงของ​หนึ่ง​ใน​เจ็ด​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ใน​โลก​แห่ง​เซียน​, จอม​ปราชญ์​สูงสุด​แห่ง​วิถี​โบราณ​, ลัทธิ​เต๋า​แห่ง​เนปจูน​อาจจะ​ไม่สามารถ​ปกป้อง​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ซึ่งเป็น​วัตถุ​เทพ​เทพ​ขั้นสูง​เอาไว้​ได้​ แน่นอน​ว่า​มัน​จะถูก​ทุบ​เป็น​ชิ้น​ ๆ โดย​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​

นี่​เป็น​อะไร​ที่​มาก​เกิน​พอที่จะ​แสดงให้เห็น​ถึงพลัง​ของ​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​

กระนั้น​ใน​ขณะนี้​ใน​ตอนนี้​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​ที่​ดูเหมือน​จะเป็น​ตำนาน​ของ​ปรมาจารย์​เฉิน​หลง​ได้​ปรากฏตัว​ต่อหน้า​เขา​ด้วย​ตนเอง​ มัน​ส่งผลกระทบ​ต่อ​เขา​อย่าง​มาก​

จิตวิญญาณ​ที่​ติดกับ​เฉิน​หลง​ก็​เบิก​ดวงตา​งูกว้าง​เช่นกัน​ มัน​ยัง​จ้องมอง​ไป​ข้าง​หน้าที่​ร่าง​พร่ามัว​ซึ่งได้​กล่าว​อ้างว่า​เป็น​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​ด้วย​ความตกใจ​ถึงขีดสุด​เช่นกัน​

แม้ว่า​พวกเขา​จะไม่เห็น​รูปร่าง​อัน​พร่ามัว​ แต่​พวกเขา​ก็​สามารถ​รู้สึก​ได้​ถึงแรงกดดัน​ที่​น่ากลัว​และ​ท่วมท้น​จาก​เขา​

ร่าง​นั้น​ไม่ได้​พูด​อะไร​ เขา​ลอย​อยู่​บน​ท้องฟ้า​อย่าง​เงียบ ๆ​ ในขณะที่​พลัง​อัน​น่าสะพรึงกลัว​ของ​วัฏสงสาร​พุ่ง​ทะยาน​ออกมา​อย่าง​รุนแรง​เหมือน​แม่น้ำ​ที่​บ้าคลั่ง​กลั่นตัว​เป็น​ก้อน​เมฆใต้​ฝ่าเท้า​ของ​เขา​ ซึ่งทำให้​ดูเหมือนว่า​เขา​กำลัง​ขี่​ก้อน​เมฆ

เขา​ไม่ได้​ยืนยัน​ตัวตน​ของ​เขา​และ​เขา​ก็​ไม่ปฏิเสธ​ เขา​ยืน​นิ่ง ๆ​ อยู่​นอก​ภูเขา​เนปจูน​เงียบ ๆ​ อยู่​ครู่หนึ่ง​ราวกับว่า​เขา​กำลัง​จ้องมอง​ไป​ที่​เฉิน​หลง​ที่​ยืน​อยู่​

ใน​อีกไม่นาน​ ร่าง​ของ​เขา​ก็​กลับ​กลายเป็น​พลัง​แห่ง​วัฏสงสาร​และ​หาย​ไป​เหมือน​สาย​หมอก​ เขา​ไม่ได้​เข้าสู่​ภูเขา​เนปจูน​

ห่าง​ออก​ไป​หลาย​ล้าน​กิโลเมตร​ เจี้ยนเฉิน​และ​สุดยอด​ราชา​เทพ​ที่​ได้รับ​บาดเจ็บสาหัส​นอน​อยู่​บน​พื้น​อย่าง​ไร้​พลัง​ พวกเขา​ถูก​ห่อหุ้ม​ด้วย​พลัง​แห่ง​วัฏสงสาร​และ​พลัง​ชีวิต​ของ​พวกเขา​ก็​หมด​ไป​อย่าง​รวดเร็ว​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ