เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2167

ตอนที่​ 2167 – ราชา​เผิง​สีฟ้า

ขณะที่​เจี้ยนเฉิน​มองดู​สายตา​ที่​แสดง​ความเกลียดชัง​ของ​เสี่ยว​ม่าน​ เขา​ก็​อด​ไม่ได้​ที่จะ​คิดถึง​การ​เผชิญหน้า​กับ​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​ก่อนหน้านี้​และ​วิธี​ที่​เขา​ผ่าน​ไป​ใน​เส้นทาง​แห่ง​กรรม​อย่าง​ไม่ปิดบัง​ เจี้ยนเฉิน​ลอบ​ถอนใจ​อยู่​ข้างใน​

เขา​รู้​ว่า​เสี่ยว​ม่าน​คง​ไม่สามารถ​ไป​ถึงระดับ​เดียวกัน​กับ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ได้​ การแก้แค้น​ต่อ​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​เป็นได้​แค่​ความหวัง​ของ​นาง​ซึ่งเป็นไปไม่ได้​อย่าง​แน่นอน​ อย่างไรก็ตาม​ เขา​ไม่ต้องการ​เห็น​เมล็ดพันธุ์​แห่ง​ความเกลียดชัง​ที่​ถูก​ปลูกฝัง​อยู่​ใน​จิตใจ​ของ​เสี่ยว​ม่าน​ตั้งแต่​อายุ​ยัง​น้อย​เช่นกัน​

“ ข้า​สงสัย​ว่า​ข้า​ทำ​ถูก​หรือเปล่า​ใน​การ​ช่วย​เสี่ยว​ม่าน​นำ​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​กลับคืน​มา” เจี้ยนเฉิน​มอง​เสี่ยว​ม่าน​และ​จิตวิญญาณ​วัตถุ​เงียบ ๆ​ ในขณะที่​เขา​มีความรู้สึก​ผสม​ปนเป​อยู่​ข้างใน​

อย่างไรก็ตาม​ เขา​ไม่ได้​แสดง​สิ่งนี้​บน​สีหน้า​ของ​เขา​ ในขณะที่​เขา​กลัว​ว่า​จิตวิญญาณ​วัตถุ​ที่อยู่​มานาน​หลาย​ปี​จะเห็น​อะไร​บางอย่าง​

สายตา​ของ​จิตวิญญาณ​วัตถุ​มอง​ลึก​ลง​ไป​ ดวงตา​อัน​แก่​ชรา​ของ​เขา​ถูก​แผดเผา​ด้วย​ความเกลียดชัง​ ขณะที่​เขา​พูด​เบา​ ๆ “ การแก้แค้น​ครั้งนี้​จะต้อง​เสร็จสิ้น​ แม้ว่า​นาย​น้อย​อาจจะ​ไม่ใช่คู่ต่อสู้​ของ​อมตะ​เที่ยงแท้​วัฏสงสาร​ได้​ แต่​ก็​มีวิธี​การแก้แค้น​มากมาย​”

จิตวิญญาณ​วัตถุ​มอง​ไป​ที่​เสี่ยว​ม่าน​อย่าง​ลึกซึ้ง​และ​กล่าวว่า​ “แล้ว​ค่อย​มาคุย​เรื่อง​การแก้แค้น​กัน​ใน​ภายหลัง​ สิ่งสำคัญ​อันดับ​แรก​ใน​ตอนนี้​ก็​คือ​นาย​น้อย​จะต้อง​สามารถ​ควบคุม​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​”

“ตอนนี้​ข้า​สามารถ​ควบคุม​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ได้​แล้ว​หรือ​ ? ” เสี่ยว​ม่าน​ถาม นาง​รู้สึก​กระตือรือร้น​และ​ตื่นเต้น​ที่จะ​ได้​ควบคุม​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ ก่อนที่​นาง​จะได้​เรียนรู้​เหตุผล​ที่​แน่นอน​สำหรับ​การ​เสียชีวิต​ของ​พ่อแม่​

อย่างไรก็ตาม​ นาง​ไม่สามารถ​จะเข้าใจ​กระจ่าง​ได้​ไม่ว่า​ตอนนี้​จะเป็น​อย่างไร​ จิตใจ​ของ​นาง​หนักอึ้ง​

จิตวิญญาณ​วัตถุ​กระแอม​เบา​ ๆ และ​พูด​ด้วย​ความลังเล​ว่า​ “กะ​- เกี่ยวกับ​เรื่อง​นั้น​ เนื่องจาก​นาย​น้อย​อ่อนแอ​เกินไป​ใน​ขณะนี้​ ความสามารถ​ควบคุม​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​อย่าง​เต็ม​รูปแบบ​จึงเป็นไปไม่ได้​ ด้วยเหตุนี้​ข้า​สามารถ​พา​นาย​น้อย​ไป​ยัง​จุดศูนย์กลาง​และ​ให้​นาย​น้อย​หลอม​รวม​ส่วน​พื้นฐาน​ของ​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ได้​”

“เมื่อ​นาย​น้อย​ได้​หลอม​รวม​ส่วน​พื้นฐาน​จน​สมบูรณ์​แล้ว​ ท่าน​จะสามารถ​เคลื่อนไหว​ใน​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​เข้า​และ​ออก​ได้​อย่าง​อิสระ​ แน่นอน​ว่า​การฝึกฝน​อันน้อย​นิด​ของ​นาย​น้อย​ใน​ปัจจุบัน​นั้น​แทบจะ​ไม่เพียง​พอที่จะ​ใช้พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​เพื่อ​ต่อสู้​กับ​ศัตรู​หรือ​ใช้พลัง​ของ​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​”

“อย่า​ลืม​ว่า​ท่าน​ต้อง​มีระดับ​การฝึกฝน​ขั้น​บรรพกาล​เป็น​อย่าง​น้อยที่สุด​เพื่อ​ควบคุม​วัตถุ​เทพ​ขั้นสูง​ หรือ​บางที​อาจ​ต้อง​เป็น​ขั้น​อัคร​สูงสุด​” จิตวิญญาณ​วัตถุ​มอง​เสี่ยว​ม่าน​ผู้​ซึ่งไม่มีที่ใด​ใกล้เคียง​กับ​ขอบเขต​เทพ​อย่าง​ช่วยไม่ได้​

อาจ​เป็นไปได้​ว่า​เขา​ไม่เคย​คิด​เลย​ว่า​ลูกหลาน​เพียง​คนเดียว​ที่​เขา​รอคอย​มานาน​หลาย​ปี​จะอ่อนแอ​

ระดับ​การฝึกฝน​ของ​นาง​ยัง​สามารถ​อธิบาย​ได้​ว่า​ไม่เหมาะ​ที่จะ​เห็น​

“อย่างไรก็ตาม​ นาย​น้อย​ยัง​เด็ก​และ​ฝึกฝน​มาไม่นาน​นัก​ ซึ่งเป็น​เหตุผล​ว่า​ทำไม​การฝึกฝน​ของ​นาย​น้อย​จึงต่ำ​มาก​ มีทรัพยากร​จำนวนมาก​และ​บันทึก​ต่าง ๆ​ ใน​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ ภายใต้​คำแนะนำ​ของ​ข้า​ มัน​จะไม่ยาก​สำหรับ​ระดับ​การฝึกฝน​ที่จะ​เพิ่มขึ้น​ของ​นาย​น้อย​” จิตวิญญาณ​วัตถุ​คิด​

ใน​ขณะนี้​เสี่ยว​ม่าน​สามารถ​บอก​ได้​ว่า​นาง​กำลังจะ​ไป​จาก​ที่นี่​ นาง​พูด​กับ​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​ความ​ซาบซึ้ง​“ พี่​เจี้ยนเฉิน​ ข้า​จะไม่มีวัน​ลืม​ความเมตตา​ที่​ท่าน​ได้​แสดง​ให้​ข้า​เห็น​ ข้า​จะจากไป​พร้อมกับ​จิตวิญญาณ​วัตถุ​ก่อน​ และ​เมื่อ​ข้า​ได้รับ​ความเข้าใจ​พื้นฐาน​เกี่ยวกับ​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​แล้ว​ ข้า​จะตาม​ทำ​ข้อตกลง​ให้​เสร็จสิ้น​” เสี่ยว​ม่าน​หยุด​ชั่วขณะ​ก่อนที่จะ​พูด​ต่อไป​ “พี่​เจี้ยนเฉิน​ เนื่องจาก​ท่าน​ปลอดภัย​ใน​ตอนนี้​ โปรด​นำ​พี่​จื่อ​หยุ​นอ​อก​มา”

เจี้ยนเฉิน​เหลือบมอง​ไป​ที่​จิตวิญญาณ​วัตถุ​ และ​หลังจาก​ลังเล​เล็กน้อย​เขา​ยังคง​นำ​หอคอย​อนัตตา​ออกมา​ในที่สุด​และ​ปล่อย​จื่อ​หยุ​นออกมา​

“หอคอย​อนัตตา​ ! ”

ด้วย​ความรู้​ของ​จิตวิญญาณ​วัตถุ​ซึ่งไม่สามารถ​นำ​ไป​เปรียบเทียบ​ได้​กับ​สุดยอด​ราชา​เทพ​เหล่านั้น​ เมื่อ​เขา​เห็น​หอคอย​อนัตตา​ เขา​ก็​จำได้​ทันที​ ทำให้​สีหน้า​ของ​เขา​ดู​ตกใจ​ข​ระ​จ้องมอง​ไป​ที่​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​สายตา​แปลก ๆ​

“เจ้าเด็ก​สารเลว​ เจ้าช่างโชคดี​เสีย​จริง​ แม้แต่​หอคอย​อนัตตา​ หนึ่ง​ใน​สามขุมสมบัติ​อัน​ยิ่งใหญ่​ของ​อัคร​สูงสุด​อนัตตา​ก็​ยัง​ตก​อยู่​ใน​มือ​ของ​เจ้าแล้ว​ แม้ข้า​จะไม่ทราบ​ว่า​เจ้าได้รับ​หอคอย​อนัตตา​มาจาก​ที่ใด​ แต่​มัน​เป็น​เป้าหมาย​ของ​ความโลภ​ ดังนั้น​การรักษา​มัน​จึงไม่ได้​เป็นเรื่อง​ดี​ ข้า​ขอ​แนะนำ​ว่า​เจ้าควร​ส่งคืน​หอคอย​อนัตตา​ไป​ที่​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงโดยเร็ว​ที่สุด​ทันที​ หาก​เจ้าสนใจ​ที่จะ​เก็บรักษา​สิ่งเหล่านั้น​เอาไว้​ พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงจะไม่ไว้ชีวิต​เจ้า”

“การ​ส่งคืน​โดย​ใน​เร็ว​วัน​อาจ​เป็นประโยชน์​ต่อ​เจ้าไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง​” จิตวิญญาณ​ประดิษฐ์​กล่าว​อย่าง​จริงใจ​

ด้วย​สิ่งนั้น​ จิตวิญญาณ​วัตถุ​จึงหาย​ไป​พร้อมกับ​เสี่ยว​ม่าน​และ​จื่อ​หยุ​น​ ปล่อย​ให้​เจี้ยนเฉิน​อยู่​คนเดียว​

เจี้ยนเฉิน​ถอนหายใจ​เบา​ ๆ ขณะที่​เขา​มองดู​พื้นที่​ที่ว่าง​รอบตัว​เขา​ เขา​ออกจาก​ที่นั่น​ตรง​ไป​ยัง​ชั้น​ 9 ของ​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ