ตอนที่ 2171 : สิ้นสุดการเดินทาง
“ ข้าจะทำการบ่มเพาะในนิกายเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ต่ออีกสักพัก แม้ว่าจิตวิญญาณวัตถุของพิณปิศาจร่ำไห้จะตื่นขึ้นมาจนทำให้ข้าได้รับมรดกของบรรพชนที่สามมาแต่มันก็ยังมีข้อความที่บรรพชนที่สามได้ทิ้งเอาไว้ในนิกายเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ พวกมันจะช่วยข้าได้อย่างมาก” ซ่างกวนมู่เอ๋อมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยสายตากังวล นางได้พูดขึ้นต่อ “เจ้าได้สร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่ขึ้นที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน และมันก็เพราะเจ้าที่สุดยอดราชาเทพได้เสียโอกาสที่จะได้รับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน มันต้องมีคนจำนวนมากด้านนอกที่จำเจ้าได้ ดังนั้นการเดินทางของเจ้าในอนาคตคงต้องลำบากอย่างมาก เจ้าต้องระวังตัวเอาไว้”
เจี้ยนเฉินยิ้มด้วยท่าทีสบายใจ “มู่เอ๋อ ไม่ต้องกังวลไป ข้าไม่ตายง่าย ๆ หรอก ใช่สิ นี่ยันต์ส่งตัวจักรวาล เจ้าเก็บมันไว้ใช้ตอนวิกฤต มันสามารถช่วยชีวิตเจ้าได้ เจ้าควรจะรับมันไว้” เจี้ยนเฉินส่งยันต์ส่งตัวจักรวาลให้กับซ่างกวนมู่เอ๋อ
“มันคือยันต์ส่งตัวจักรวาลจริง ๆ เจ้าได้มันมาจากไหนกัน ? ” เอเดรียนน่า, รุยตี้ และสวีเย่ ต่างก็แปลกใจเมื่อได้ยินเจี้ยนเฉินพูดถึงเครื่องรางนี้
“ยันต์ส่งตัวจักรวาลคือเครื่องรางระดับเทพ มิติหรือค่ายกลไม่อาจจะจำกัดมันไว้ได้ บอกกันว่าเป็นไปได้ที่จะหนีจากพวกอัครสูงสุดด้วยเครื่องรางนี้” ซุยหยุนหลานอธิบาย
ซ่างกวนมู่เอ๋อเข้าใจคุณค่าของยันต์ส่งตัวจักรวาลจากคำอธิบายนี้ นางอดไม่ได้ที่จะรู้สึกซึ้งใจพร้อมกับปฏิเสธ นางพูดขึ้นด้วยความกังวล “เจี้ยนเฉิน เจ้าควรเก็บมันไว้กับตัวเอง เจ้าต้องการมันมากกว่าข้า”
“ข้ามีอีกอันกับตัว เจ้ารับมันไว้เถอะ ข้าจะได้สบายใจหากรู้ว่าเจ้ามีเครื่องรางที่ช่วยชีวิตเจ้าได้อยู่ติดตัว” เจี้ยนเฉิน พูดด้วยความหนักแน่นไม่คิดจะนางได้ต่อรองเลย
“ได้ ข้าจะรับมันไว้แต่อย่าลืมว่าเรารับปากกับเสี่ยวเป่า ไว้แล้วว่าเราจะไปรับเขาภายในหมื่นปี” ซ่างกวนมู่เอ๋อ มองไปที่เจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเด็กน้อยที่รอการกลับมาของเขาที่ทวีปเทียนหยุนเมื่อนางพูดถึงเสี่ยวเป่าขึ้นมา เขาองก็คิดถึง โหยวเยว่, หวงหลวน และครอบครัวของเขา ความทรงจำต่าง ๆ ได้หลั่งไหลออกมาจากใจเขา
ตอนนั้นเจี้ยนเฉินกับคนของเขารู้สึกได้ว่าพื้นที่รอบตัวนั้นเปลี่ยนไป พวกเขาถูกพา ๆ ไปยังชั้น 12 โดยพลังลึกลับ พวกเขาปราฏตัวในถ้ำที่ดูเก่าแก่
เหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนตื่นตัว พวกเขาพากันระวังตัวกันทันที
“ไม่ต้องกังวล นี่คือจิตวิญญาณวัตถุของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน” เจี้ยนเฉินพูดขึ้น มีแค่จิตวิญญาณวัตถุที่ควบคุมทุกอย่างได้เท่านั้นที่จะทำอะไรแบบนี้ได้ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน
“พี่เจี้ยนเฉิน ! ” เสียงของเสี่ยวม่านดังขึ้นมา นางกับจิตวิญญาณวัตถุที่เป็นชายแก่สูงกว่า 4 ฟุตปรากฏตัวมาข้างกายเจี้ยนเฉิน นางมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความดีใจ
ในอีกด้านจิตวิญญาณวัตถุกลับมองไปที่หมิงตง เขายังมองไปยังแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าด้านหลังหมิงตง แววตาของเขาสั่นไหวราวกับคิดอะไรบางอย่างอยู่
“เสี่ยวม่าน เจ้าทำสำเร็จแล้วรึ ? ” เจี้ยนเฉินมองไปที่เสี่ยวม่านด้วยรอยยิ้ม
เสี่ยวม่านพยักหน้าตอบรับ “ข้าเข้าใจหลักพื้นฐานของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนแล้ว เจ้ารู้รึไม่ว่าข้ารู้สึกยังไงกับการได้เป็นส่วนหนึ่งของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน ? ข้ารับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา มันเป็นความรู้สึกที่วิเศษ ข้าได้ยินมาจากจิตวิญญาณวัตถุว่าข้ายังต้องพัฒนาอีกมากกว่าจะควบคุมพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้ทั้งหมดด้วยตัวเอง”
“ใช่แล้ว จิตวิญญาณวัตถุเอามรดกทั้งหมดในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนมาให้ข้า นี่คือข้อตกลงของข้ากับพี่เจี้ยนเฉิน” เสี่ยวม่านบอกกับจิตวิญญาณวัตถุ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...