สรุปตอน ตอนที่ 2203: หลบหนีเข้าไปในรอยแยก – จากเรื่อง เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 2203: หลบหนีเข้าไปในรอยแยก ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง เทพกระบี่มรณะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 2203: หลบหนีเข้าไปในรอยแยก
หลังจากตัดสินใจแล้ว ซูหรานก็ออกเดินทางทันที จักรวรรดิเฟิงกลายเป็นซากปรักหักพัง และแม้แต่เมืองหลวงของจักรวรรดิก็ไม่ได้รับการยกเว้น ค่ายกลเคลื่อนย้ายทางไกลที่นั่นจึงถูกทำลายไปแล้วเป็นธรรมดา นางรีบไปยังจักรวรรดินิรันดร์แห่งที่สองเพื่อใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายทางไกลของพวกเขา เพื่อที่นางจะได้ไปถึงพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงโดยเร็วที่สุด
“ตอนนี้เราเสร็จแน่ เราทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ตอนนี้ไม่เพียงแต่เราจะถูกราชาเผิงสีฟ้าตามล่าอย่างไม่ลดละเท่านั้น แต่แม้แต่ตระกูลของเราก็จะถูกลากเข้ามาด้วย … ”
ผู้เชี่ยวชาญสูงสุดของดาวเคราะห์เทียนหมิงและผู้นำดาวเคราะห์รวมตัวกันด้วยสีหน้าที่ตึงเครียด
พวกเขาไปช่วยดูแลเรื่องของคนอื่นแต่กลับถูกไล่ล่าเอง พวกเขาล้มเหลวที่จะได้รับหอคอยอนัตตา และพวกเขายังทำให้ราชาเผิงสีฟ้าโกรธมากเช่นกัน
“ในเมื่อเจี้ยนเฉินหนีไปกับหอคอยอนัตตา การพยายามตามล่าเขามันจะไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง แม้ว่าเราจะไม่สนใจความจริงที่ว่าเราไม่สามารถหาเจี้ยนเฉินได้อย่างง่ายดายเหมือนกับราชาเผิงสีฟ้า มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะเร็วราชาเผิงสีฟ้า … ”
“ลองคิดวิธีจัดการกับการแก้แค้นของราชาเผิงสีฟ้าจะดีกว่า ราชาเผิงสีฟ้าเป็นประเภทพวกเจ้าคิดเจ้าแค้นแม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย เขาจะไม่ปล่อยให้สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ให้ผ่านไปง่าย ๆ แน่…”
“ส่งผู้คนไปยังพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงทันที แม้ว่าเราจะไม่สามารถส่งมอบหอคอยอนัตตาให้พวกเขาเป็นการส่วนตัวได้ หากเราเป็นคนแรกที่แจ้งให้พวกเขาทราบเกี่ยวกับหอคอยอนัตตา เราก็จะมีความดีความชอบ…”
…
ในพื้นที่ที่ห่างจากดาวเคราะห์เทียนหมิงมาก ในมิติที่เงียบสงบที่นั่นก็หมุนเป็นระลอกคลื่นราวกับน้ำ ในช่วงเวลาต่อมา มันก็เอนเอียงอย่างรุนแรงและร่างสองร่างก็ปรากฏตัวราวกับว่าพวกเขาหายตัวมา
พวกเขาสองคนคือเจี้ยนเฉินและไคยะซึ่งหนีเข้ามาผ่านยันต์เคลื่อนย้ายจักรวาล
อ๊าก !
ทันทีที่พวกเขาปรากฏตัว เจี้ยนเฉินก็อดทนต่อไปไม่ไหว เขากระอักเลือดออกจากปากของเขาอีกครั้ง ใบหน้าของเขาค่อนข้างซีด
“เจี้ยนเฉิน เจ้าสบายดีหรือไม่ ? อาการบาดเจ็บของเจ้าสาหัสมากหรือไม่ ? ” ไคยะถามด้วยความกังวล นางต้องการช่วยประคองเจี้ยนเฉิน อย่างไรก็ตาม ทันทีที่นางเคลื่อนไหวนางก็พบว่าแขนของเจี้ยนเฉินโอบรอบเอวของนางแน่น มันทรงพลัง ป้องกันนางไม่ให้เคลื่อนไหว
เมื่อสัมผัสพลังและความอบอุ่นจากอ้อมแขนของเจึ้ยนเฉิน ไคยะก็พยายามที่จะสงบสติอารมณ์ หัวใจของนางเต้นในลักษณะที่ไม่สามารถควบคุมได้ ลึกในหัวใจของนางสั่นไหว
เจี้ยนเฉินรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวของไคยะ เขาจึงปล่อยมือของเขาที่อยู่รอบเอวของนางทันที ภายใต้สถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ เป็นไปไม่ได้ที่ไคยะจะเข้าไปในหอคอยอนัตตาได้ทันเวลา เป็นผลให้เขาคว้านางได้อย่างแน่นหนาและหนีผ่านยันต์เคลื่อนย้ายจักรวาล เขาไม่มีเจตนาเป็นอื่นนอกเหนือจากนั้น
แสงในดวงตาของไคยะกระเพื่อมเมื่อนางมองเจี้ยนเฉินด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย นางพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวลว่า “นี่คือสมบัติสวรรค์ระดับเทพสำหรับการฟื้นฟู กินมันเร็วเข้า มันจะช่วยรักษาบาดแผลของเจ้า” ขณะที่ไคยะพูด นางก็หยิบสมบัติสวรรค์จากส่วนแบ่งของนางในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนและส่งให้กับเจี้ยนเฉิน
อย่างไรก็ตามความสงบนี้ไม่ได้อยู่นานก่อนที่มันจะถูกทำลายอีกครั้ง แสงสีฟ้าที่ส่องประกายระยิบระยับในอวกาศลึกมุ่งหน้าตรงไปยังที่ที่เจี้ยนเฉินหายไป
แสงสีฟ้าเร็วมาก มันว่องไวอย่างไม่น่าเชื่อ ก่อนหน้านี้มันยังอยู่ไกลออกไปในอวกาศ แต่ในช่วงเวลาเสี้ยววินาทีต่อมา มันได้มาถึงที่ตั้งของเจี้ยนเฉิน มันข้ามระยะทางที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ราวกับว่ามันหายตัวมา
รูปร่างสีฟ้าคือราชาเผิงสีฟ้าที่กำลังตามล่า !
“ร่องรอยของเจี้ยนเฉินหายไปจากที่นี่จริงเหรอ ? ” ราชาเผิงสีฟ้าบินวนเวียนอยู่ในทะเลแห่งดวงดาวเพียงลำพังในขณะที่เขาจ้องมองไปที่เลือดบรรพกาลในมือของเขาชั่วครู่หนึ่ง สัมผัสทางวิญญาณของเขาท่วมทันที มันคลอบคลุมทั่วทั้งจักรวาล
แต่ไม่ช้าเขาก็ขมวดคิ้ว เขาไม่ค้นพบอะไรด้วยสัมผัสทางวิญญาณ เขาล้มเหลว ไม่มีร่องรอยของเจี้ยนเฉินเลย เขาใช้ทักษะลับกับหยดเลือดบรรพกาลหลังจากมาถึงที่นี่ แต่เขาก็ไม่พบเบาะแสของเจี้ยนเฉินเช่นกัน
ราวกับว่าเจี้ยนเฉินได้หายตัวไปจากจักรวาล
“หืมมม เจ้ากำลังฝันหวานว่าตัวเองหลบหนีจากข้าพ้น ! ” ราชาเผิงสีฟ้าแค่นเสียงเย็นชา ดวงตาของเขาเย็นชาอย่างยิ่ง จากนั้นเขาก็หลับตาและหลอมรวมวิญญาณของเขากับโลกโดยใช้ความเข้าใจในขั้นอัครสูงสุดด้านของกฎในการมองเข้าไปในอดีตและอนาคต
“อย่างนี้นี่เอง เจ้าเข้าไปซ่อนตัวในรอยแยกของมิติ เจ้าคงไร้เดียงสาเกินไปจนคิดว่าจะรอดพ้นจากข้าไปได้อย่างนั้นหรือ ? ข้าต้องไปที่หอคอยอนัตตาก่อนที่บรรพชนตระกูลกระบี่สันโดษจะมาถึง” ราชาเผิงสีฟ้าลืมตาของเขาขึ้นมาในไม่ช้าและเยาะเย้ย เขาแยกมิติให้เปิดโล่งได้อย่างง่ายดาย และเขาก็หายไปในรอยแตกของมิติพร้อมกับแสงวูบวาบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...