ตอนที่ 2209: ไปยังที่ราบรกร้าง (1)
“ราชาเผิงสีฟ้าไม่ได้ติดตามเรามาแล้ว ดูเหมือนว่าเราได้สลัดเขาออกไปทันเวลา” เจี้ยนเฉินบินเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้กับหอคอยอนัตตาผ่านรอยแยกของมิติที่มีอันตราย เขาให้ความสนใจกับสถานการณ์ของโลกภายนอกตลอดเวลา
“ดูเหมือนเขาจะติดอยู่ในพายุมิติ พายุมิติมีความมหัศจรรย์อย่างยิ่ง การดำเนินเวลาแตกต่างกันไปอย่างไม่มีกำหนด ราชาเผิงสีฟ้านั้นไม่ช้ากว่าเรามากในตอนที่เขาพุ่งเข้าหาพายุมิติ แต่เราไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ แม้แต่น้อย ในขณะที่ราชาเผิงสีฟ้าติดอยู่ที่นั่น” เจี้ยนเฉินกล่าว เขามองไปที่หอคอยอนัตตา เขาไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะโชคหรือเพราะคุณภาพของหอคอยอนัตตานั้นยอดเยี่ยมมากจนพวกเขาสามารถโผล่ออกมาจากพายุมิติได้โดยไม่ได้รับผลกระทบ
หรืออาจเป็นเพราะเจี้ยนเฉินเอง !
แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะซ่อนตัวอยู่ในหอคอยอนัตตาเมื่อพวกเขาพุ่งเข้าไปในพายุมิติ แต่เขาก็รู้สึกถึงความมหัศจรรย์ภายใน
ในช่วงเวลานั้น เขารู้สึกเหมือนวิญญาณของเขาได้สร้างการเชื่อมต่อที่ชัดเจนกับกฎแห่งบรรพกาลในพายุมิติ ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะสามารถสัมผัสได้ถึงการดำรงอยู่ของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหอคอยอนัตตาอยู่ในพายุมิติเพียงเสี้ยววินาที และกฎก็ปั่นป่วนอย่างมาก เขาจึงไม่ได้รับผลประโยชน์มากมาย
“นั่นควรเป็นส่วนหนึ่งของโชค ท้ายที่สุดข้ายังไม่เข้าใจกฎของกาลเวลา ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะส่งผลกระทบต่อพายุมิติ” เจี้ยนเฉินคิด
“เขาตามมาใกล้เรามาก โชคดีที่เราเข้าไปในพายุมิติทันเวลา และโชคดีที่พลังของกฎในนั้นไม่ส่งผลกระทบต่อเรา ไม่อย่างนั้นเราจะต้องถูกฆ่าด้วยพลังแห่งเวลาในพายุมิติก่อนที่ราชาเผิงสีฟ้าจะมาจับเรา” ไคยะตบหน้าอกของตัวเองขณะที่นางพูดอย่างยินดีข้าง ๆ เจี้ยนเฉิน นางรู้สึกเหมือนตัวเองเพิ่งรอดพ้นจากภัยพิบัติ
ทันใดนั้นใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็แข็งทื่อ เขามองดูไคยะด้วยความสับสนและพูดว่า “ใช่สิ ไคยะ ทำไมเจ้าถึงสามารถตรวจเจอราชาเผิงสีฟ้าได้เร็วกว่าข้า ? ” สิ่งนี้ทำให้เจี้ยนเฉินงงงวย เขารู้ว่าไคยะเหมือนกันกับเขา ซึ่งนางสามารถตรวจจับสถานการณ์ข้างนอกได้ อย่างไรก็ตาม ความว่องไวที่นางแสดงออกมาก่อนหน้านี้น่ากลัวกว่าเขา ซึ่งโดยทั่วไปเขาเป็นเจ้านายของหอคอยอนัตตาถึงครึ่งหนึ่ง เขาพยายามยอมรับสิ่งนี้
“ข้า…” ไคยะขมวดคิ้วโดยใช้ความคิด.นางไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไรกับเจี้ยนเฉิน เพราะแม้แต่นางเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมวิญญาณของนางจึงแข็งแกร่งขึ้นก่อนหน้านี้
“ข้าไม่รู้ว่าทำไม จู่ ๆ ข้าก็รู้สึกอย่างนั้น” ไคยะอธิบายหลังจากคิดทบทวนมาครึ่งวัน
เจี้ยนเฉินพยักหน้าและไม่พยายามสอบถามอีกต่อไป เขาเริ่มสงสัยว่าไคยะเป็นการกลับชาติมาเกิดของผู้เชี่ยวชาญบางคนจากสัญญาณต่าง ๆ ที่ไคยะได้แสดงมานานแล้ว โดยธรรมชาติ เขารู้ว่าสิ่งนี้เกิดจากชีวิตในอดีตของไคยะ
ท้ายที่สุดเขาเองก็กลับชาติมาเกิด จิตวิญญาณกระบี่ล้อมรอบวิญญาณของเขาและทำให้เขามาเกิดใหม่ในทวีปเทียนหยวน
“อืม ? เจี้ยนเฉิน ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่ ? ” ในขณะนี้ เสียงที่ยินดีดังขึ้นจากระยะไกล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...