ตอนที่ 2217: เซียนกระบี่สวรรค์
เจี้ยนเฉินมองไปที่ไป๋หยูอย่างค่อนข้างจะพูดไม่ออก เขาพูดว่า “เจ้าต้องการเป็นศิษย์พี่มากขนาดนี้หรือ ? มันเร็วเกินไปที่เจ้าจะตัดสินใจว่าตัวเองเป็นศิษย์พี่”
ไป๋หยูกลอกตาขณะที่พูดอย่างใจเย็น “ไม่ใช่ข้าที่ต้องการเป็นศิษย์พี่ของเจ้า มันช่วยไม่ได้ที่ข้าแข็งแกร่งกว่าเจ้า นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าสามารถยอมรับเจ้าในฐานะศิษย์น้องเล็ก ศิษย์น้อง เจ้าควรเรียกข้าว่าศิษย์พี่รองเร็ว ๆ เข้า หากเจ้าทำให้ข้าที่เป็นศิษย์พี่มีความสุข ข้าจะปกป้องเจ้าในอนาคต เมื่อใครบางคนรังแกเจ้า ให้เจ้ามาหาศิษย์พี่รองของเจ้าได้ตลอดเวลาอย่าได้เกรงใจ” ไป๋หยูตั้งใจแสดงท่าทีสุภาพในตอนท้าย
อย่างไรก็ตามเมื่อนางพยายามทำเช่นนั้น เจี้ยนเฉินไม่เห็นอะไรที่ใกล้เคียงเลย
เจี้ยนเฉินระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เขายังต้องการการปกป้องจากเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่เป็นแค่ระดับย้อนกลับเท่านั้นหรือ ?
“แน่นอน หากแม้แต่ศิษย์พี่รองยังไม่สามารถหยุดฝ่ายตรงข้ามที่ทรงพลังได้ ก็ยังมีศิษย์พี่ใหญ่อีก ถูกหรือไม่ศิษย์พี่จ้าวเฟิง ?”
“ศิษย์น้องรองพูดถูก หากมีไอ้โง่คนใดที่ทำให้ศิษย์น้องขุ่นเคืองในอนาคต จงมาหาข้า ข้าจะยืนหยัดเพื่อเจ้า” จ้าวเฟิงเปิดเผยรอยยิ้มอันสดใสบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ขณะที่เขามองไป๋หยูอย่างเป็นมิตร อย่างไรก็ตามจ้าวเฟิงไม่ได้เหลียวมองเจี้ยนเฉินเหมือนกับว่าเขาไม่ได้ใส่ใจกับอีกฝ่ายเลย
“จ้าวเฟิง, ไป๋หยู, เจียงหยางขึ้นมาบนยอดเขาเดี๋ยวนี้” ในขณะนี้เสียงหนักดังขึ้นมาจากท้องฟ้า
เจี้ยนเฉิน, ไป๋หยูและจ้าวเฟิงต่างก็มองไปที่ยอดเขาเมื่อได้ยินสิ่งนั้น พวกเขาทั้งหมดเข้าใจว่าเจ้าของเสียงนั้นน่าจะเป็นอาจารย์ของพวกเขา
ไป๋หยูและจ้าวเฟิงรอบคอบขึ้นมาในทันที ราชาเทพธาตุแสงสามารถโจมตีพวกเขาด้วยความหวาดกลัวได้
ไป๋หยูและจ้าวเฟิงไม่กล้ารอช้า พวกเขาทั้งสองควบแน่นพลังเซียนธาตุแสงและบินไปยังจุดสูงสุดของยอดเขาทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียง
อย่างไรก็ตามทันทีที่พวกเขาพยายามควบแน่นพลังเซียนธาตุแสง พวกเขาค้นพบด้วยความประหลาดใจว่าพลังที่มองไม่เห็นจำกัดร่างกายของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถบินได้เลย
อย่างไรก็ตามพวกเขาทั้งสองรู้ในทันทีว่านี่อาจเป็นการทดสอบจากอาจารย์ในอนาคตของพวกเขา ทันใดนั้นพวกเขาก็ตัดสินใจและวิ่งขึ้นไปบนยอดเขา
เจียนเฉินยังคงสงบอย่างสมบูรณ์ เขาจ้องมองไปที่ยอดเขาสักพักหนึ่ง ก่อนจะไล่ตามไป๋หยูและจ้าวเฟิงด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เขาตามหลังพวกเขาไปเรื่อย ๆ และรีบขึ้นไปบนยอดเขา
…
ในเวลาเดียวกันในอวกาศที่กว้างใหญ่กว่าที่ราบเมฆา แสงสีฟ้าพุ่งทะลุผ่านห้วงอวกาศด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ ไม่น่าแปลกใจที่แนวของแสงพุ่งตรงไปยังผืนดินขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่ในอวกาศ
ในท้ายที่สุดแสงสีฟ้าไม่เข้าสู่ขอบเขตของที่ราบเมฆา มันหยุดอยู่ด้านนอกที่ราบเมฆาในทะเลแห่งดวงดาวและกลายเป็นชายในชุดสีฟ้า
ชายผู้นี้เป็นราชาสวรรค์แห่งสีฟ้ากระจ่างผู้โด่งดังแห่งโลกเซียน ราชาเผิงสีฟ้า !
“จริง ๆ แล้วเขาอยู่บนที่ราบรกร้าง” ราชาเผิงสีฟ้าบินวนอยู่ในอวกาศรอบนอกพร้อมกับปกปิดพลังแห่งการมีอยู่ เขาจ้องมองที่ราบเมฆาและขมวดคิ้ว
“ข้ารอไม่ไหวแล้ว บรรพชนกระบี่เดียวดายกำลังจะมา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ข้าต้องได้รับหอคอยอนัตตาจากเจี้ยนเฉินตัดหน้าบรรพชนกระบี่เดียวดาย แม้ว่าข้าจะต้องแลกด้วยค่าตอบแทนมหาศาลก็ตาม” ราชาเผิงสีฟ้ากล่าว เขาตัดสินใจและปกปิดตัวตนของเขาอย่างระมัดระวังโดยเข้าใกล้ที่ราบรกร้างอย่างเงียบ ๆ ด้วยไม่ทำตัวเป็นจุดเด่น
“ให้ตายสิ ! ”
อย่างไรก็ตามเสียงดังขึ้นในอวกาศในขณะนี้ ในช่วงเวลาต่อมา กฎที่ทรงพลังอย่างมากของกระบี่ก็ย่อตัวลงในอวกาศและภายในพริบตามันได้กลายเป็นเกลียวปราณกระบี่ขนาดมหึมาในทะเลแห่งดวงดาว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...