ตอน ตอนที่ 2227: พลังบรรพกาลที่แท้จริง (2) จาก เทพกระบี่มรณะ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 2227: พลังบรรพกาลที่แท้จริง (2) คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี เทพกระบี่มรณะ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 2227: พลังบรรพกาลที่แท้จริง (2)
ในวินาทีที่พลังบรรพกาลถูกสร้างขึ้น มันพุ่งเข้าสู่ร่างกายของเจี้ยนเฉินทันที ทำให้เขาสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ใบหน้าของเขาขาวซีดและเลือดก็ไหลออกมาจากมุมปากของเขา
แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะมาถึงความสำเร็จขั้นกลางของร่างบรรพกาล และร่างกายของเขานั้นแข็งแกร่งมาก แต่ร่างบรรพกาลในปัจจุบันของเขาก็ยังอ่อนแอเกินไปสำหรับร่างบรรพกาลที่แท้จริง มันจะไม่เป็นการพูดเกินจริงเลย หากกล่าวว่าร่างบรรพกาลขั้นที่ 13 ของเขาไม่แตกต่างจากเด็ก ๆ สำหรับพลังบรรพกาลที่แท้จริง
เป็นผลให้เขาสามารถทนได้เพียงเสี้ยววินาทีภายใต้การอาละวาดของพลังบรรพกาลที่แท้จริง ก่อนที่จะได้รับบาดเจ็บสาหัส อวัยวะของเขาถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ลดลงด้วยความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อเนื่องจากการทำลายล้างของพลังบรรพกาล
เสื้อคลุมสีขาวที่แสดงถึงสถานะของเขาในฐานะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงเปลี่ยนเลือดสีแดงด้วยความเร็วในอัตราที่มองเห็นได้ ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที เสื้อคลุมก็เปียกโชกไปด้วยเลือด
ในขณะนี้หากเป็นไปได้ที่จะมองผ่านเสื้อผ้า ก็จะค่อนข้างชัดเจนว่าร่างกายของเจี้ยนเฉินแตกเหมือนเครื่องปั้นดินเผา เลือดบรรพกาลสีแดงสดเปล่งแสงออกมาอย่างดุเดือดจากบาดแผลของเขา
พลังบรรพกาลที่แท้จริงนั้นทรงพลังและน่ากลัวอย่างมาก ด้วยพลังแห่งการมีอยู่ของการทำลายล้างที่รุนแรง มันเกินกว่าพลังงานอื่น ๆ ทั้งหมดในโลก ในช่วงเวลาสั้น ๆ มันทำลายร่างบรรพกาลของเจี้ยนเฉิน ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสกว่าที่เขาเคยเป็นมา
เมื่อโมเทียนหยุนเห็นสิ่งนี้จากระยะไกล หัวใจของเขาก็ทรุดลง พลังบรรพกาลนั้นเกินความคาดหมายของเขาอย่างแท้จริง
“อย่ารีรอและทำมันอย่างรวดเร็ว มิฉะนั้นเจ้าจะต้องตายจากการสะท้อนกลับก่อนที่จะสามารถลงมือได้เสียอีก” โมเทียนหยุนร้องออกมาจากที่ไกล เสียงของเขาดังขึ้นเหมือนฟ้าร้อง ทำให้อวกาศดังก้อง เจี้ยนเฉินได้ยินมันชัดเจน
ใบหน้าของเจี้ยนเฉินบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด จิตสำนึกของเขาส่องประกายผ่านดวงตา ไม่เพียงแต่ร่างกายของเขาจะต้องอดทนต่อปฏิกิริยารุนแรงจากการสะท้อนกลับของการหลอมรวม แต่แม้แต่วิญญาณของเขาก็ถูกเขย่าอย่างรุนแรง
คลื่นแห่งความเจ็บปวดที่มึนงงแผ่ออกมาจากวิญญาณของเขา ทำให้เจี้ยนเฉินรู้สึกเหมือนวิญญาณของเขากำลังจะถูกฉีกออกจากกัน
“อ๊าก ! ” เจี้ยนเฉินตะโกนออกมาอย่างกะทันหัน เขาอดทนด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ ปลดปล่อยพลังทั้งหมดในร่างกายของเขาเพื่อควบคุมพลังบรรพกาล เขายกแขนขึ้นแกว่งไปทางค่ายกลจักรวาลบงกชเพลิงพิสุทธิ์
พลังบรรพกาลที่แท้จริงที่สร้างขึ้นจากการหลอมรวมของกระบี่กลายเป็นปราณกระบี่มายาที่อยู่ในอ้อมแขนของเจี้ยนเฉิน มันทำลายมิติและฉีกกฎด้วยแสงที่ปกคลุม ทะลวงด้วยความเร็วที่อธิบายไม่ได้
ในขณะนี้โลกดูเหมือนจะเงียบสงบและเหลือแต่ความว่างเปล่า อวกาศบอบบางเหมือนกระจก ในขณะที่กฎสามพันน้อมคำนับลง พลังบรรพกาลที่ย่อตัวระหว่างแขนของเจี้ยนเฉินดูเหมือนว่าจะมีอำนาจในการตัดสินโลกและทำลายล้างเช่นเดียวกับผู้ปกครองสูงสุด มันไม่อาจหยุดยั้งได้
ในระหว่างกระบวนการนี้ การสะท้อนกลับที่เจี้ยนเฉินประสบก็รุนแรงมากเช่นกัน ใบหน้าของเขาซีดอย่างน่ากลัว ในขณะที่เขาเลือดไหลออกจากรูขุมขนบนทั่วใบหน้า ร่างกายของเขาสั่นเทาอย่างรุนแรง ชิ้นเลือดและเนื้อหายไปจากร่างกายด้วยความเร็วที่มองเห็นได้
พลังบรรพกาลนั้นโหดร้ายเกินไปและการสะท้อนกลับก็ทรงพลังมาก ก่อนที่การโจมตีจะจู่โจมร่างกายของเจี้ยนเฉิน ส่วนหนึ่งของร่างกายของเจี้ยนเฉินก็แทบไม่เหลืออะไรแล้ว
เสียงดังเปาะ !
ในขณะนี้ เสียงที่ชัดใสดังขึ้น พลังบรรพกาลที่ควบแน่นระหว่างแขนของเจี้ยนเฉินในที่สุดก็เกิดค่ายกล และค่ายกลก็ทรงพลังมากจนแม้แต่บรรพชนกระบี่เดียวดายก็ไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับมันได้ มันดูเหมือนเป็นฟองสบู่ เพียงสัมผัสเล็กน้อยมันก็แตก
รอยแตกขนาดใหญ่ฉีกเปิดออกอย่างง่ายดายในค่ายกลจักรวาลบงกชเพลิงพิสุทธิ์ ภายในนั้นสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนผ่านรอยแตก ขณะที่เปลวไฟแผ่ความร้อนอันน่าสะพรึงกลัวซึ่งเพียงพอที่จะเผามิติให้เป็นจุลไปตลอดกาล
หากผู้เชี่ยวชาญคนอื่นของโลกเซียนเกิดมาได้ยินคำพูดของชายชรา พวกเขาอาจจะตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับโมเทียนหยวนหลังจากพิจารณาสถานการณ์ของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะมีความผูกพันกับโมเทียนหยุนก็ตาม พวกเขาอาจประกาศข่าวที่น่าตกใจนี้ไปยังโลกเซียนโดยตรง มันจะทำให้ทุกคนได้เรียนรู้เรื่องนี้
อย่างไรก็ตามชายชราไม่เคยคิดว่าคนที่ทำลายค่ายกลนั้นจะไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญของโลกเซียน แต่เป็นคนที่มาจากโลกอมตะอย่างโมเทียนหยุน
“เซียนแห่งความสามัคคี อย่าพยายามเลย มันเปล่าประโยชน์ เจ้าจะไม่มีโอกาสได้เปิดเผยความลับของข้าต่อโลกเซียน” ในขณะนี้เสียงของโมเทียนหยุนดังขึ้น รัศมีปีศาจออกมาจากรอบกายโมเทียนหยุน ในขณะที่เขาเผยพลังแห่งการมีอยู่ที่กว้างใหญ่ราวกับท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว เขาเดินผ่านเปลวไฟราวกับว่าเขากำลังเดินบนรอยแยกของมิติและมาถึงข้างหน้าชายชราโดยตรง
ตอนนี้ค่ายกลถูกทำลาย เปลวไฟที่ลุกโชนก็ไม่ได้ครอบครองพลังเดิมอีกต่อไป แม้ว่ามันจะยังไม่ได้ดับสลาย มันไม่สามารถกักขังตัวของโมเทียนหยุนได้อีกต่อไป
“ท่านปีศาจชั้นฟ้า เปลวเพลิงที่น่านับถือจะไม่มีวันไว้ชีวิตเจ้า” ชายชราที่ถูกเรียกว่าเซียนแห่งความสามัคคี จ้องมองโมเทียนหยุนในขณะที่เขากัดฟันพูด เขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“เปลวเพลิงที่น่านับถือได้ซ่อนตัวเอง เขาจะกล้าพอที่จะแสดงตัวหรือ ? ยิ่งไปกว่านั้นสายเลือดของข้าก็ไม่อ่อนแอไปกว่าเทพเจ้าสงครามในโลกเซียน ถ้าเปลวเพลิงที่น่านับถือมาจริง ๆ ทำไมข้าถึงต้องกลัวเขา ? ” โมเทียนหยุนกล่าวก่อนที่จะฟาดฝ่ามือใส่หัวของเซียนแห่งความสามัคคีด้วยมือของเขา
เซียนแห่งความสามัคคีถูกควบคุม เขาไม่สามารถสู้รบได้เลย หัวของเขาแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและวิญญาณของเขาถูกกักขังไว้อย่างแน่นหนา ถูกจับติดอยู่กับมือของโมเทียนหยุน
อย่างไรก็ตามวิญญาณของเซียนแห่งความสามัคคีนั้นยอดเยี่ยมมาก มันเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ขนาดเล็กที่ส่องสว่าง
มันเป็นวิญญาณที่ทรงพลังอย่างยิ่ง !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...