เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2228

ตอนที่​ 2228: วิญญาณ​ที่​แตกหัก​

ในเวลาเดียวกัน​ก็​มีอุกกาบาต​ที่​บินวน​อยู่​ใน​อวกาศ​ที่​เต็มไปด้วย​ดวงดาว​นอก​เขต​ที่ราบ​รกร้าง​

จาก​อุกกาบาต​ ที่ราบ​รกร้าง​ที่​ไร้​ขอบเขต​ดูเหมือน​จะมีขนาด​เท่า​นิ้วมือ​

ชาย​สวม​เสื้อ​สีฟ้านั่ง​บน​อุกกาบาต​ที่​แห้งแล้ง​ ใบหน้า​ของ​เขา​เย็นชา​ขณะที่​ดวงตา​เจาะลึก​ของ​เขา​จ้อง​ไป​ที่​ผืนดิน​อัน​กว้างใหญ่​ที่​ตั้งอยู่​เงียบ ๆ​ ใน​ระยะไกล​

เขา​คือ​ราชา​เผิง​สีฟ้า

ใน​ช่วงเวลา​ที่ผ่านมา​ราชา​เผิง​สีฟ้าไม่ได้​จากไป​ไหน​ เขา​ยัง​คงอยู่​ใน​อุกกาบาต​อยู่​เสมอ​ เขา​เฝ้าดู​ที่ราบ​เงียบ ๆ​ เขา​ให้ความสนใจ​กับ​เจี้ยนเฉิน​ตลอดเวลา​ โดย​เฝ้ามอง​เจี้ยนเฉิน​ด้วยตัวเอง​แม้ว่า​มัน​จะไม่เหมาะกับ​สถานะ​ของ​เขา​

ใน​ใจของ​เขา​การ​จัดการ​กับ​เจี้ยนเฉิน​นั้น​ไม่ง่าย​อย่าง​การแก้แค้น​โม่เฉิง ที่​สำคัญ​เขา​ต้องการ​หอคอย​อนัตตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​

“ฮึ่ม เซียน​กระบี่​สวรรค์​ ข้า​ซึ่งเป็น​ราชา​สวรรค์​สีฟ้ากระจ่าง​จะจดจำ​สิ่งนี้​ อย่า​ให้​ข้า​มีโอกาส​บ้าง​ล่ะ​กัน​ ข้า​จะ…หืมม”​ ราชา​เผิง​สีฟ้าพูด​พลาง​กัดฟัน​ ความตั้งใจ​ฆ่าอย่าง​รุนแรง​สะบัด​ผ่านสายตา​ที่​จ้องมอง​เขา​

หลังจากนั้น​ราชา​เผิง​สีฟ้าก็​ยื่นมือ​ออกมา​ เลือด​หยด​สีแดง​สดใส​ลอย​อยู่​เหนือ​มัน​และ​เต้น​ด้วย​พลังงาน​ที่​ยิ่งใหญ่​ อย่างไรก็ตาม​ สำหรับ​ผู้เชี่ยวชาญ​อย่าง​ราชา​เผิง​สีฟ้า พลังงาน​นี้​มัน​ช่างไร้ค่า​เกินไป​

หยด​เลือด​มาจาก​เจี้ยนเฉิน​

ราชา​เผิง​สีฟ้าใช้หยด​เลือด​บรรพกาล​เพื่อ​ใช้ทักษะ​ลับ​และ​ตามหา​ที่อยู่​ของ​เจี้ยนเฉิน​

ใคร​จะรู้​ว่า​เขา​ได้​เช่นนี้​ไป​แล้ว​กี่​ครั้ง​แล้ว​ ในความเป็นจริง​ ใน​ระหว่าง​ที่​เขา​รอ​อยู่​ที่นั่น​ เขา​มักจะ​มองหา​ที่อยู่​ของ​เจี้ยนเฉิน​ทุกวัน​หรือ​สอง​วัน​ เพื่อ​ติดตาม​ว่า​เจี้ยนเฉิน​ออกจาก​ที่ราบ​รกร้าง​ผ่าน​ค่าย​กล​ส่งตัว​โดยที่​เขา​ไม่รู้ตัว​หรือไม่​

อย่างไรก็ตาม​ราชา​เผิง​สีฟ้าก็​รู้สึก​ทึ่ง​อย่าง​มาก​หลังจาก​การ​ตรวจสอบ​ใน​ครั้งนี้​ ดวงตา​ของ​เขา​ส่องแสง​อย่าง​มีความสุข​ ใบหน้า​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​ยินดี​ ทันใดนั้น​เขา​ก็​ลุกขึ้น​ยืน​และ​คำราม​ว่า​ “อย่าง​ที่​ข้า​คาด​ไว้​ เจ้าหดหัว​อยู่​บน​ที่ราบ​รกร้าง​ไม่ได้​นาน​จริง ๆ​ ด้วย​ ในที่สุด​เจ้าก็​ออกมา​”

“อย่างไรก็ตาม​เนื่องจาก​ข้า​มีหยด​เลือด​ของ​เจ้า เจ้าจึงไม่สามารถ​หนี​จาก​ข้า​ได้​ ไม่ว่า​เจ้าจะไป​ที่ใด​ ตราบใดที่​เจ้ายัง​คงอยู่​ใน​โลก​เซียน​”

“เจี้ยนเฉิน​ ถ้าเจ้ายัง​คงอยู่​บน​ที่ราบ​รกร้าง​ ข้า​คง​ทำ​อะไร​เจ้าไม่ได้​ แต่​ตอนนี้​เจ้าได้​ออกมา​แล้ว​ เจ้ากำลัง​รนหาที่​ตาย​” ราชา​เผิง​สีฟ้าเย้ยหยัน​ จากนั้น​เขา​ก็​หลับตา​และ​ใช้ทักษะ​ลับ​เพื่อ​ขยาย​ขอบเขต​การ​ค้นหา​

อีกไม่นาน​ราชา​เผิง​สีฟ้าก็​ลืมตา​ขึ้น​ เขา​มอง​เข้าไป​ใน​อวกาศ​ลึก​และ​เย้ยหยัน​ “เจ้าแน่ใจ​แล้ว​ว่า​เจ้าหนี​ไป​ได้​ไกล​ แต่​ไม่ว่า​เจ้าจะไป​ไกล​แค่​ไหน​ เจ้าไม่สามารถ​หลีกเลี่ยง​ทักษะ​ลับ​ของ​ข้า​ได้​ ข้า​จะไป​ตามล่า​เจ้าทุกที่​”

ราชา​เผิง​สีฟ้าพุ่ง​ออก​ไป​พร้อม​แสงสีฟ้า เขา​ดูเหมือนว่า​นก​สีฟ้าตัว​ใหญ่​กระพือปีก​บิน​ไป​ใน​ที่​ลึก​ของ​อวกาศ​ด้วย​ความเร็ว​ที่​ไม่อาจ​อธิบาย​ได้​ เขา​หายตัว​ไป​ทันที​

ใน​ขณะนี้​ เจี้ยนเฉิน​ถูก​ปกคลุม​ด้วย​เลือด​อย่าง​สมบูรณ์​หลังจาก​หลอม​รวม​กระบี่​ การ​สะท้อน​กลับ​อย่าง​รุนแรง​ทำให้​เขา​บาดเจ็บสาหัส​

และ​นั่น​ไม่ใช่ปัญหา​หลัก​ สิ่งที่​เจี้ยนเฉินพบ​ว่า​น่ารำคาญ​มาก​ที่สุด​คือ​เมื่อ​กระบี่​คู่​หลอม​รวมกัน​ พวก​มัน​ดูเหมือน​จะกลายเป็น​เหมือน​แม่เหล็ก​ ติดกัน​อย่าง​แน่นหนา​ การ​แยก​พวก​มัน​ออก​ไม่ใช่เรื่อง​ง่าย​

อย่างไรก็ตาม​หลังจาก​โจมตี​ไป​ เขา​ก็​ไม่เหลือ​พลัง​มาก​นัก​ ตอนนี้​เขา​เผาผลาญ​พลังงาน​ไป​แล้ว​ การ​แยก​กระบี่​จึงเป็นความ​ท้าทาย​ที่​ยิ่งใหญ่​เช่นเดียวกับ​การแข่งขัน​กับ​ความตาย​

นี่​เป็น​เพราะ​หาก​กระบี่​ยังคง​รวมกัน​ มัน​จะมีเพียง​หนึ่ง​ชะตากรรม​สำหรับ​เขา​ – ชะตา​เดียวกัน​กับ​เจ้านาย​กระบี่​คู่​คน​ก่อนหน้านี้​ เขา​จะต้อง​ตาย​เพราะ​การ​สะท้อน​กลับ​ที่​รุนแรง​

เจี้ยนเฉิน​ไม่ต้องการ​ให้​เกิด​สิ่งนั้น​ขึ้น​อย่าง​แน่นอน​

“จือห​ยิง​ ! ฉิงโซว​ !” เจี้ยนเฉิน​ร้อง​เรียกหา​จิตวิญญาณ​กระบี่​ใน​ใจ เขา​ไม่รู้​ว่า​จิตวิญญาณ​กระบี่​สามารถ​ได้ยิน​เสียง​เรียก​ของ​เขา​หรือไม่​ ในขณะเดียวกัน​ ความตั้งใจ​ก็​ท่วมท้น​ดวงตา​ของ​เขา​ เขา​กัดฟัน​และ​เริ่ม​เผาไหม้​พลัง​วิญญาณ​ของ​เขา​โดย​ไม่ลังเล​เลย​ เขา​ปะทุ​ออกมา​ด้วย​พลัง​จำนวน​สุดท้าย​ เขา​พยายาม​ทำ​ทุกอย่าง​เท่าที่​ทำได้​เพื่อ​แยก​กระบี่​

ใน​ระหว่าง​กระบวนการ​ อวัยวะ​ของ​เขา​ก็​หาย​ไป​อย่าง​สมบูรณ์​ ภายใต้​การ​อาละวาด​ของ​พลัง​บรรพกาล​ที่​แท้จริง​ อวัยวะ​ของ​เขา​ถูก​สับ​ละเอียด​สู่เยื่อ​เลือด​ แม้หนึ่ง​ใน​สามของ​ร่างกาย​ของ​เขา​ถูก​แทะ​ไป​

พลัง​แห่ง​วิญญาณ​ของ​เขา​ลดลง​อย่าง​รวดเร็ว​ มัน​เกือบ​หมด​แล้ว​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ