เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2229
สรุปบท ตอนที่ 2229: หลอมรวมกับพลังบรรพกาล (1): เทพกระบี่มรณะ
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 2229: หลอมรวมกับพลังบรรพกาล (1) – เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
บท ตอนที่ 2229: หลอมรวมกับพลังบรรพกาล (1) ของ เทพกระบี่มรณะ ในหมวดนิยายแฟนตาซี เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 2229: หลอมรวมกับพลังบรรพกาล (1)
ทันทีที่วิญญาณบริสุทธิ์เข้าสู่วิญญาณของเจี้ยนเฉิน มันก็ละลายกลายเป็นพลังของวิญญาณอันบริสุทธิ์และแข็งแกร่ง มันหลอมรวมอย่างสมบูรณ์กับสองส่วนของเจี้ยนเฉินและเติมเต็มชิ้นส่วนที่ถูกกลืนหายไปอย่างรวดเร็ว
แต่เดิม วิญญาณบริสุทธิ์ใช้เพื่อเสริมสร้างวิญญาณของผู้บ่มเพาะและทำให้พวกเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม แต่ตอนนี้ที่เจี้ยนเฉินบาดเจ็บสาหัสมาก วิญญาณบริสุทธิ์จึงมาแทนที่พลังของวิญญาณของเจี้ยนเฉินที่หายไป
ด้วยการรวมวิญญาณบริสุทธิ์ ความเร็วที่พลังบรรพกาลทำลายวิญญาณของเจี้ยนเฉินจึงชะลอตัวลงทันที
โมเทียนหยุนที่สวมชุดเสื้อคลุมสีดำยืนอยู่ข้างเจี้ยนเฉิน ในขณะที่เขาหลอมรวมวิญญาณของเซียนแห่งความสามัคคีอย่างรวดเร็ว เขาให้ความสนใจกับสถานการณ์ของเจี้ยนเฉิน ความเร็วในการกระจายตัวของวิญญาณของเจี้ยนเฉินชะลอตัวลงด้วยการเพิ่มขึ้นของวิญญาณบริสุทธิ์ แต่ความเคร่งเครียดของโมเทียนหยุนไม่ลดลง
“ข้ายื้อเวลาให้เขาได้ระยะหนึ่ง แต่อันตรายยังคงอยู่ หากเศษเสี้ยวของพลังบรรพกาลที่ยังหลงเหลืออยู่ในวิญญาณของเขาไม่ได้ถูกกำจัดออกไป เขาจะต้องตายในที่สุด” โมเทียนหยุนกล่าวอย่างเคร่งเครียด แม้ว่าเขาจะสามารถป้องกันวิญญาณของเจี้ยนเฉินไม่ให้กระจัดกระจายไปได้ แต่ก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้เกี่ยวกับพลังบรรพกาล
นี่เป็นเพราะมันเป็นพลังบรรพกาลที่แท้จริง มันไม่ง่ายเลยที่จะจัดการเช่นเดียวกับพลังบรรพกาลที่ได้รับการฝึกฝนโดยคนที่มีร่างกายบรรพกาลปกติ ยิ่งไปกว่านั้น พลังบรรพกาลที่อาศัยอยู่ในวิญญาณของเจี้ยนเฉินก็เป็นส่วนที่บอบบางที่สุด
“ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเขาแล้วตอนนี้ ทั้งหมดที่ข้าทำได้ก็คือรักษาวิญญาณของเขาไว้ให้ดีที่สุด” โมเทียนหยุนพูดอย่างเคร่งเครียด ก่อนที่จะถ่ายเทวิญญาณบริสุทธิ์เข้าไปในวิญญาณของเจี้ยนเฉิน
“ข้าไม่ได้มีวิญญาณบริสุทธิ์เหลือมากมาย พวกมันไม่ได้มีคุณภาพสูงเช่นกัน ข้าทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับวิญญาณของเซียนแห่งความสามัคคีเท่านั้น ดูเหมือนว่าข้าจะต้องหลอมรวมวิญญาณของเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้” ดวงตาของโมเทียนหยุนหรี่แคบลงและเขาส่งวิญญาณบริสุทธิ์ 2 ดวงไปให้ร่างโคลนของเขา จากนั้นเขาก็นั่งลงในที่ซึ่งเขาอยู่และสร้างผนึกด้วยมือ เขากำลังสร้างค่ายกลที่ยิ่งใหญ่บนพื้นผิวของอวกาศ
ค่ายกลนั้นยิ่งใหญ่มาก มันเติมเต็มทุกตารางนิ้วของโลกจิ๋ว แต่ละจารึกมีความหนามากและมันกระพริบด้วยแสงสีดำ พุ่งพล่านด้วยเปลวไฟปีศาจ
โมเทียนหยุนที่สวมชุดเสื้อคลุมสีดำนั่งอยู่ตรงกลางค่ายกล จารึกนับไม่ถ้วนรวมตัวกันรอบตัวเขา ขณะที่เปลวไฟปีศาจควบแน่นบนเขาผ่านการดำเนินการของค่ายกล มันส่งเสียงที่ทรงพลัง
ทันใดนั้นลูกไฟสีดำก้อนโตล้อมรอบโมเทียนหยุน อย่างไรก็ตาม เขาก็นั่งอยู่ในเปลวไฟโดยไม่ขยับเลย เขาใช้ทักษะลับตลอดเวลาเพื่อหลอมรวมวิญญาณของเซียนแห่งความสามัคคีภายใต้ความช่วยเหลือของค่ายกล
พลังงานที่น่าสะพรึงกลัวดูเหมือนจะอาละวาดในโลกจิ๋ว ในขณะที่โมเทียนหยุนหลอมรวมวิญญาณ ทำให้มิติที่บรรพชนกระบี่เดียวดายยกย่องว่าทนทานตอนนี้บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง
เวลาผ่านไปอย่างเงียบ ๆ ในไม่ช้าวิญญาณบริสุทธิ์ที่โมเทียนหยุนมีก็หมดลงอย่างสมบูรณ์ โดยทั้งหมดถูกถ่ายเทลงในวิญญาณของเจี้ยนเฉิน แม้ว่าเขาจะยังมีสมบัติสวรรค์และยาสำหรับวิญญาณ แต่ก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับวิญญาณบริสุทธิ์ได้
อย่างไรก็ตามแม้จะอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวังเช่นนี้ เจี้ยนเฉินก็ไม่ยอมแพ้ เขาไม่รู้สึกกลัวความตาย มีเพียงพลังใจที่แน่วแน่ซึ่งมาจากส่วนลึกของจิตใต้สำนึกของเขาที่ทำให้เขาไปต่อได้แม้ว่าจะเจ็บปวดอย่างมาก
ราวกับว่าจิตใต้สำนึกของเขากำลังบอกเขาว่าเขาจะไม่ตายหรือว่าอย่างน้อยที่สุดเขาจะไม่ตายที่นี่
ในขณะนี้พลังอันยิ่งใหญ่และไม่มีที่สิ้นสุดปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน เจี้ยนเฉินรู้สึกเหมือนว่าเขาเต็มไปด้วยพลัง ดังนั้นเขาจึงเริ่มว่ายน้ำในทะเลโดยไม่ลังเลเลย
เขาไม่ทราบว่าชายฝั่งอยู่ที่ไหนหรือไม่รู้ว่าจะว่ายน้ำไปถึงเมื่อใด เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะว่ายได้นานแค่ไหน นั่นเป็นเพราะความสามารถในการคิดของเขาลดลงเหลือน้อยที่สุด การกระทำและพฤติกรรมทั้งหมดของเขามาจากสัญชาตญาณ
เขาว่ายมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่พลังงานยังคงไม่สิ้นสุด หลังจากที่ไม่มีใครรู้ว่านานแค่ไหน เขาก็รู้สึกความรู้สึกที่น่าประหลาดใจราวกับว่าภูมิภาคที่เขาได้ว่ายผ่านมากลายเป็นส่วนหนึ่งของเขา เขาสามารถตรวจจับภูมิภาคและควบคุมมันได้
ในขณะนั้นเขาก็ค้นพบว่าเขาได้ว่ายข้ามทะเลไปครึ่งหนึ่งโดยไม่รู้ตัว
เขาไม่ได้หยุดแค่นั้น เขายังคงว่ายน้ำไปข้างหน้า เขาเป็นเหมือนนักสำรวจ คนที่อ้างสิทธิ์ในที่ดินแดนทุกแห่งที่เขาผ่านไป
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...