เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2268

ตอนที่​ 2268 – ชิ้นส่วน​สุดท้าย​

โลก​แห่ง​เซียน​มีที่ราบ​อัน​ยิ่งใหญ่​ 49 แห่ง​และ​มีดาวเคราะห์​ชั้นเยี่ยม​ 81 ดวง​ ที่ราบ​ทั้ง​สี่สิบ​เก้า​แห่ง​นั้น​เป็น​ผืนดิน​ขนาด​มหึมา​ 49 แห่ง​ที่​ลอย​อยู่​ใน​อวกาศ​ ซึ่งแต่ละ​แห่ง​มีขนาดใหญ่​กว่า​ดาวเคราะห์​ดวง​ใหญ่​ทั้ง​แปด​สิบเอ็ด​ดวง​

ใน​บรรดา​ที่ราบ​ทั้ง​สี่สิบ​เก้า​แห่ง​นั้น​มีที่ราบ​ศักดิ์สิทธิ์​ 7 แห่ง​ ทุก ๆ​ แห่ง​มีจอม​ปราชญ์​สูงสุด​

แม้ว่า​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ยังคง​เป็น​ขั้น​อัคร​สูงสุด​ แต่​พวกเขา​ก็​ไป​ถึงขีดจำกัด​ของ​ขั้น​อัคร​สูงสุด​แล้ว​ พวกเขา​เข้าใจ​กฎ​อย่าง​น้อย​ 1 กฎ​อย่าง​ครบ​สมบูรณ์​ ทำให้​พวกเขา​กลายเป็น​สิ่งมีชีวิต​ที่​คล้าย​กับ​กฎ​ซึ่งพวกเขา​สามารถ​แทรกแซง​การ​ดำเนินงาน​ของ​กฎ​และ​เข้าใจ​โลก​ด้วย​ความคิด​เดียว​

ดังนั้น​หาก​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ใช้เวลา​บ่ม​เพาะ​เป็นเวลา​นาน​บน​ที่ราบ​ กฎ​ก็​จะได้รับ​อิทธิพล​จาก​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ทำให้​มัน​กลาย​เป็นเรื่อง​ง่าย​และ​ชัดเจน​มากขึ้น​ มัน​จะกลาย​เป็นเรื่อง​ง่าย​สำหรับ​คน​ที่จะ​เข้าใจ​กฎ​ของ​โลก​

นี่​คือ​เรื่อง​ที่ว่า​ที่ราบ​ศักดิ์สิทธิ์​ทั้ง​เจ็ด​ของ​โลก​แห่ง​เซียน​ที่​ได้รับ​ชื่อ​ของ​พวก​มัน​

ที่ราบ​รุ่งโรจน์​เป็นหนึ่ง​ใน​เจ็ด​ที่ราบ​ศักดิ์สิทธิ์​ มัน​เป็นที่​ของ​อัคร​สูงสุด​อนัตตา​ หนึ่ง​ใน​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ทั้ง​เจ็ด​ใช้เวลา​ส่วนใหญ่​ใน​การฝึกฝน​ ในขณะเดียวกัน​ถิ่น​ที่อยู่​ของ​อัคร​สูงสุด​อนัตตา​คือ​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงตั้งอยู่​ที่​ใจกลางเมือง​

นั่น​ก็​เป็น​สถานที่​ที่​ศักดิ์สิทธิ์​ที่สุด​ใน​ที่ราบ​รุ่งโรจน์​ทั้งหมด​ มัน​เป็น​สถานที่​ที่​ทุกคน​เคารพ​

แม้ว่า​จะมีองค์กร​ระดับ​สูงสุด​และ​ผู้เชี่ยวชาญ​ชั้นยอด​จำนวนมาก​ใน​ที่ราบ​รุ่งโรจน์​ แต่​องค์กร​สุดท้าย​ที่​พวกเขา​ต้องการ​ที่จะ​ยั่วยุ​หรือ​ทำให้​ขุ่นเคือง​ก็​คือ​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิง

แม้ว่า​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ทั้ง​เจ็ด​นั้น​จะเสียชีวิต​หรือ​ได้รับบาดเจ็บ​จาก​การ​สู้รบ​ใน​อดีต​ ซึ่งแม้แต่​อัคร​สูงสุด​อนัตตา​ก็​ลือ​กัน​ว่า​เสียชีวิต​ไป​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ ตราบใดที่​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงคุ้มครอง​ อี้​ซิน​ก็​จะสามารถ​ยังคง​ยืน​อยู่​ใน​โลก​แห่ง​เซียน​และ​จะยัง​คงอยู่​ใน​ใจของ​ทุกคน​ มัน​ก็​เป็น​เพราะว่า​อี้​ซิน​ ผู้เชี่ยวชาญ​หลาย​คน​บน​ที่ราบ​รุ่งโรจน์​ไม่กล้า​ที่จะ​ล่วงเกิน​

พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงอัน​สง่างามตั้งอยู่​ใน​ใจกลาง​ของ​ที่ราบ​รุ่งโรจน์​ มัน​แสดง​ความสำคัญ​สูงสุด​อยู่​ตลอดเวลา​เหมือน​สัตว์​โบราณ​ที่​หมอบ​อยู่​ที่นั่น​อย่าง​เงียบ ๆ​

กลุ่ม​ทหาร​รักษา​พระองค์​ใน​ชุด​เกราะ​ทองคำ​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​อย่าง​เงียบ ๆ​ เหมือน​รูปปั้น​ พวกเขา​ไม่เคย​เคลื่อนไหว​ พวกเขา​ปกป้อง​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงด้วย​ความภักดี​

หญิง​ชรา​ผู้​เหนื่อยล้า​จาก​การ​เดินทาง​ยืน​อยู่​ใกล้​ทางเข้า​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิง นาง​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​อย่าง​สุภาพ​พร้อมด้วย​การ​ก้ม​ศีรษะ​ของ​นาง​ลง​

นาง​ยืน​อยู่​ที่นั่น​เป็นเวลา​นาน​มาก​จน​ฝุ่น​บาง​ ๆ ก่อตัว​ขึ้น​บน​เสื้อผ้า​ของ​นาง​

“ซูหรา​น​ องค์​หญิง​แปด​ต้องการ​ให้​ข้า​บอก​เจ้าว่า​เจ้าไม่สามารถ​พบ​องค์​หญิง​ใหญ่​ได้​ หาก​เจ้ารอ​อยู่​ที่นี่​ มัน​จะเป็นการ​เสียเวลา​และ​ความพยายาม​ของ​เจ้า” แม่ทัพ​ศักดิ์สิทธิ์​ใน​ชุด​เกราะ​ทองคำ​ก็​เดิน​ออกมา​และ​พูด​กับ​หญิง​ชรา​ด้วย​ความรู้สึก​ที่​ผสม​ปนเป​

“ข้า​มีบางสิ่ง​ที่​สำคัญ​อย่างยิ่ง​ที่​ต้อง​รายงาน​ต่อ​องค์​หญิง​ใหญ่​ ถะ- ถ้าองค์​หญิง​ใหญ่​ไม่เต็มใจ​ที่จะ​พบ​ใคร​บางคน​ที่​ไม่สำคัญ​เช่น​ข้า​ ข้า​ขอ​เข้าพบ​องค์​หญิง​แปด​ได้​หรือไม่​ ? ” ซูหรา​น​ถามอย่าง​ขมขื่น​

แม่ทัพ​ถอนหายใจ​อย่าง​แผ่วเบา​เมื่อ​เขา​เห็น​ว่า​ซูหรา​น​เป็น​อย่างไร​ เขา​กล่าวว่า​ “เช่นนั้น​ให้​ข้า​ลอง​ส่งข้อความ​ ไม่ว่า​องค์​หญิง​แปด​ต้องการ​ที่จะ​พบ​เจ้าหรือไม่​ มัน​จะขึ้นอยู่กับ​โชค​”

เมื่อ​เป็น​เช่นนั้น​ แม่ทัพ​ศักดิ์สิทธิ์​ก็​กลับ​สู่พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิง อย่างไรก็ตาม​เมื่อ​เขา​หัน​กลับมา​ เขา​ก็​พลัน​ก้าว​ถอยหลัง​

ผู้หญิง​ใน​ชุด​สีแดง​ที่​ดูเหมือน​จะอยู่​ใน​วัย​ยี่สิบ​ของ​นาง​เดิน​มาอย่าง​ช้า ๆ

ผู้หญิง​คน​นั้น​งดงาม​มาก​พอที่จะ​บดบัง​แสงจันทร์​ นาง​เดินผ่าน​ไป​โดย​ไม่ยอม​แสดง​ตัวตน​ใด​ ๆ เลย​ นาง​ดูเหมือน​มนุษย์​ธรรมดา​