ตอนที่ 2411 : อันตราย (2) – ตอนที่ต้องอ่านของ เทพกระบี่มรณะ
ตอนนี้ของ เทพกระบี่มรณะ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายแฟนตาซีทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 2411 : อันตราย (2) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนที่ 2411 : อันตราย (2)
“ไคยะ เราไม่อาจจจะอยู่บนยานอวกาศนี่ต่อได้ เราต้องออกไปเดี๋ยวนี้” เจี้ยนเฉิน ตัดสินใจทันที เขาเดินออกมาเพื่อออกตามหาตัวผู้เชี่ยวชาญจากจักรวรรดิกลางหาวอีกครั้ง
“เจ้าว่ายังไงไงนะ หยางยู่เทียน ? เจ้าอยากจะออกจากยานอวกาศตอนนี้เลยรึ ? ” หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญมองมาที่เจี้ยนเฉินด้วยความแปลกใจเมื่อได้ยินแบบนั้น
แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญขอบเขตบรรพกาลจะสามารถเดินทางที่มิติภายนอกได้ แต่มันก็ไม่ได้ปลอดภัยเท่ากับการอยู่บนยานอวกาศ
ยิ่งกว่านั้นยานอวกาศก็เดินทางได้เร็วกว่าผู้เชี่ยวชาญขั้นอสงไขย มันเป็นไปไม่ได้ที่ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ต่ำว่าขั้นบรรพกาลจะเร็วกว่ายานอวกาศได้
พวกเขากำลังจะเดินทางถึงที่ราบประกายดาว แต่เจี้ยนเฉินกลับบอกว่าต้องการจะออกจากยานอวกาศไป ซึ่งนั่นทำให้เหล่าผู้เชี่ยวชาญจากจักรวรรดิกลางหาวต่างก็พากันสับสน
“ข้ามีเรื่องบางอย่างต้องไปจัดการ ข้าจะไม่ไปยังที่ราบประกายดาวกับพวกเจ้า” เจี้ยนเฉินพูดโดยไม่คิดอธิบายอะไรอีก
ที่ยานอวกาศมีค่ายกลห่อหุ้มเอาไว้ หากเขาต้องการจะออกจากยานอวกาศไป เขาต้องให้ผู้พิทักษ์หยุดเรือและทำการเปิดค่ายกลนี้ออก
หากเป็นคนอื่นเรียกร้องเรื่องแบบนี้มา ผู้พิทักษ์คงไม่มีทางตกลงเพราะพวกเขาไม่อยากจะเสียเวลาเพื่อจะมาหยุดยาน รวมถึงเสียพลังงานในการเพิ่มความเร็วของยานอวกาศด้วย
แต่สถานะของเจี้ยนเฉินนั้นพิเศษต่อผู้พิทักษ์รวมถึงความแข็งแกร่งที่เขามี ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่พวกนี้ไม่กล้าจะปฏิเสธเขา
เจี้ยนเฉินและไคยะได้ออกจากยานอวกาศไป หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็ดึงเอายานอวกาศออกมาจากแหวนมิติของเขา ไม่นานพวกเขาก็บินไปยังอีกทางและหายตัวไปในไม่ช้า
ครึ่งวันหลังจากที่เจี้ยนเฉินและไคยะจากไป ยานอวกาศขนาดใหญ่นั้นกลับสั่นไหวอย่างรุนแรง
อวกาศที่อยู่รอบ ๆ ยานจู่ ๆ ก็อัดแน่นขึ้นมาเพราะแรงกดดันมหาศาล มันราวกับว่ายานนี้กำลังเดินทางฝ่าโคลนออกไป แรงต้านที่นั่นทำให้ยานอวกาศช้าลงไปเรื่อย ๆ ก่อนที่สุดท้ายจะหยุดตัวลง
ต่อมามหาสมุทรสีฟ้ากลับปรากฏขึ้นมาโดยรอบ มันเหมือนมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ คลื่นในทะเลถาโถมซัดเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
มหาสมุทรแห่งนี้กลับปรากฏขึ้นมาในอวกาศรอบนอกห่อหุ้มตัวยานอวกาศเอาไว้
ยานอวกาศนี้ราวกับเรือลำน้อยในทะเลที่กว้างใหญ่ แค่พริบตาเดียวก็ถูกมหาสมุทรแห่งนี้กลืนกินและหายไปอย่างสิ้นเชิง
หากมองจากไกล ๆ แล้วจะเห็นได้ว่ามหาสมุทรแห่งนี้เหมือนกับหลุมดำที่ห่อหุ้มตัวยานอวกาศเอาไว้
มหาสมุทรนี้ไม่ใช่ของจริงแต่อัดแน่นขึ้นมาจากพลังงานอันน่ากลัวและพลังของกฎ มันมีแรงกดดันมหาศาล
แรงกดดันเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอจะทำให้ค่ายกลที่ปกป้องเรือเอาไว้นั้นสั่นไหวอย่างรุนแรงและหายไปในไม่ช้า
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตบรรพกาลของจักรวรรดิกลางหาวที่อยู่ชั้นบนสุดของยานอวกาศต่างก็รับรู้ได้ถึงสถานการณ์ภายนอกได้ สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที พวกเขาต่างก็รู้สึกกลัวและตกตะลึง
แม้แต่อี้เจี้ยนปิงก็ไม่อาจจะสงบจิตใจได้ เขาเองก็แสดงสีหน้าเคร่งเครียดออกมา
“เรามาจากจักรวรรดิกลางหาวของที่ราบหยกวารี ผู้อาวุโสโปรดเมตตาด้วย ! ” อี้เจี้ยนปิงและคนของเขาอีก 5 คนต่างก็ตะโกนออกมา พวกเขารีบไปรวมตัวกันที่ดาดฟ้าเรือทันที
“เรามาจากตระกูลอันธกาลของที่ราบหยกวารี ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของหัวหน้าตระกูล นายน้อย อันเย่จิวหยูอยู่ในยานอวกาศนี้ด้วย ผู้อาวุโส โปรดปราณีด้วย…” ผู้อาวุโสเงาภูตพุ่งออกมาและบอกฐานะของตัวเองทันที
“ เรามาจากองค์กรพหุวารีแห่งที่ราบหยกวารี….”
ไม่ใช่แค่เป็นศิษย์ของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต แต่ระดับการบ่มเพาะของเขาก็ยังเข้าเกือบถึงขั้นสมบูรณ์ เขาได้ขึ้นไปถึงขั้นอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 9 มาหลายปีแล้ว ซึ่งทำให้เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกระดับต่ำกว่าจอมปราชญ์สูงสุด
“ฮ่าฮ่า ไม่ต้องกังวลไป ข้าไม่ได้สนใจพวกเจ้า ข้ามาหาคนอื่น” ผู้อาวุโสภูผามหานทีหัวเราะออกมา
“ข้าขอถามได้หรือไม่ว่าท่านตามหาใครกัน ? เราจะส่งตัวเขาให้ทันที” หนึ่งในผู้พิทักษ์ของจักรวรรดิกลางหาวพูดขึ้น
ผู้อาวุโสภูผามหานทีส่ายหน้าและเผยรอยยิ้มแปลก ๆ ออกมา “พวกเจ้าหาคนผู้นั้นไม่เจอหรอก มีแค่การที่ข้าลงมือเองเท่านั้นถึงจะดึงเอาเขาออกมาจากพวกเจ้าได้” เมื่อพูดจบ ผู้อาวุโสภูผามหานทีก็หลับตาลงก่อนจะใช้ความสามารถของตัวเองเพื่อหาตำแหน่งของเจี้ยนเฉินอีกครั้ง
มันมีผู้บ่มเพาะมากมายในยานอวกาศและเจี้ยนเฉินก็มีสมบัติในการปลอมกาย ผลก็คือผู้อาวุโสภูผามหานทีไม่อาจจะบอกว่าใครคือเจี้ยนเฉินในหมู่ผู้คน ดังนั้นเขาจึงได้แต่ต้องใช้ความสามารถติดตัวของตนเอง
แต่ไม่นานสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขาหันกลับและมองไปยังอีกทาง สายตาเขาหรี่ลงดูคมกริบราวกับว่าตัดผ่านมิติได้
“ช่างเป็นเด็กน้อยเจ้าเล่ห์จริง ๆ เขาไม่ได้อยู่บนเรือนี้ แต่เมื่อเขาอยู่ในสายตาข้าแล้ว เขาก็จบสิ้น”ผู้อาวุโสภูผามหานทีกัดฟันแน่น เขาไม่คิดจะอยู่ที่นี่ต่ออีกต่อไปและหายตัวไปในพริบตา
เมื่อเขาจากไป มหาสมุทรที่ห่อหุ้มยานอวกาศเอาไว้ก็ได้หายไปด้วย แรงกดดันอันน่ากลัวที่ครอบคลุมที่นั่นก็หายไปในพริบตา
ผู้บ่มเพาะทุกคนบนดาดฟ้ายานต่างก็พากันโล่งอกเมื่อแรงกดดันนั้นหายไป พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาเพิ่งรอดจากภัยอันตรายครั้งใหญ่ได้
“อัครสูงสุด ! ผู้อาวุโสเมื่อตะกี้คืออัครสูงสุด ! ” อี้เจี้ยนปิงมองไปยังทางที่ผู้อาวุโสภูผามหานทีจากไป
“อัครสูงสุด ? แต่เขาตามหาใครกัน ? เหมือนเขามาที่นี่ด้วยประสงค์ร้าย” ผู้อาวุโสเงาภูตแห่งตระกูลอันธกาลพูดขึ้นมา
“ทางที่เขาไปมะ— เหมือนจะเป็นทางที่สหายหยางยู่เทียนจากไป ! ” ตอนนั้นฟาหยุนได้ตะโกนออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...