เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 248

ตอนที่ 248 – มนุษย์วานรบาดเจ็บสาหัส

พลังเซียนธาตุไปพุ่งกระโจนออกมาจากร่างของคาตาเฟยในขณะที่มันก่อตัวเป็นโล่เล็ก ๆ รอบตัวเขาทำให้ดูเหมือนว่าเทพเจ้าแห่งไฟเพิ่งลงมา

มนุษย์วารนรเกล็ดเขียวยังคงไม่ได้ให้ความสนใจกับคาตาเฟย ดวงตาทั้งสองข้างของมันจดจ่อกับเจี้ยนเฉิน ด้วยความกระหายเลือดและทอประกายอันตรายเจิดจ้าราวกับว่ามันมีความขุ่นเคืองอย่างลึกล้ำต่อเขา

จากอาการเจ็บปวดที่หน้าอก เจี้ยนเฉินลุกขึ้นขึ้นจากพื้นเดินโซเซ กระดูกในอกของเขาร้าวและบางชิ้นก็เริ่มแทงเข้าไปในเนื้อด้านในของเขา ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมากจนเหงื่อออกมาเต็มหน้าผากของเขา เมื่อมองดูมนุษย์วานรเกล็ดเขียววิ่งเข้ามาหาเขา สีหน้าของเจี้ยนเฉินก็เคร่งขรึมมากขึ้น เขารู้ว่าสัตว์อสูรระดับ 5 ทั้งสามอยู่ได้ตกลงที่จะเป็นมิตรต่อกัน ดังนั้นเมื่อเขาฆ่าสองในสามตัว มนุษย์วานรเกล็ดเขียวจะพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นว่ามนุษย์วานรเกล็ดเขียวไม่ได้สนใจเขา คาตาเฟยคำรามภายใต้ลมหายใจของเขามีการระเบิดของธาตุไฟอีกครั้งก่อนที่จะสร้างใบมีดยาว 3 เมตร

“ใบมีดเมฆอัคคี!” ด้วยเสียงตะโกนอันดัง ใบมีดสีแดงที่ลอยอยู่เหนือหัวของเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศทันทีราวกับเป็นดาวตกที่มีมนุษย์วานรเกล็ดเขียวเป็นเป้าหมาย

ในตอนนั้นในที่สุดมนุษย์วานรเกล็ดเขียวก็หยุดเคลื่อนไหว มันคำรามอย่างโกรธแค้น มันยกกำปั้นขึ้นเพื่อทุบบางส่วนของเมฆอัคคี

ทันทีที่เมฆอัคคีถูกทุบเป็นชิ้น ๆ จากหมัดของมนุษย์วานรเกล็ดเขียว พลังงานกระเด็นไปทั่วพื้นที่และเติมความร้อนให้กับท้องฟ้าก่อนที่จะเผาต้นไม้ที่อยู่ใกล้เคียงให้กลายเป็นเถ้าถ่าน

เมื่อการหายตัวไปของเปลวไฟ ร่างกายของคาตาเฟยตกลงมาจากท้องฟ้าราวกับว่าวไร้สายป่าน ร่างของเขาตกลงมาจากท้องฟ้าที่สูง 20 เมตร ก่อนที่จะกระแทกลงกับพื้นด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวเป็นอย่างมาก

ร่างของมนุษย์วานรเกล็ดเขียวนั้นสั่นเพียงเล็กน้อยเมื่อมองแผลที่กำปั้น เกล็ดบางส่วนที่อยู่บนกำปั้นนั้นหลุดออกไปและของเหลวสีเขียวเริ่มหยดลงมาอย่างช้า ๆ จากกำปั้นลงไปที่พื้น

“โฮก ! “

เสียงคำรามด้วยความโกรธดังขึ้นอีกครั้ง แล้วมันก็ยกกำปั้นจู่โจมที่คาตาเฟยที่นอนอยู่บนพื้น ในที่สุดมันก็เปลี่ยนเป้าหมายจากเจี้ยนเฉินมาเป็นคาตาเฟย และขยับเข้าใกล้คาตาเฟยซึ่งได้รับบาดเจ็บจากมนุษย์วานรเกล็ดเขียว

“ใบมีดเมฆอัคคี ! “

เช่นเดียวกับมนุษย์วานรเกล็ดเขียวที่พุ่งเป้าไปที่คาตาเฟย คาตาต้าก็ลุกขึ้นไปในอากาศและฟันมนุษย์วานรเกล็ดเขียวด้วยใบมีดเมฆอัคคีขึ้นอีกครั้ง

ทันทีที่ใบมีดเมฆอัคคีสัมผัสเข้ากับไหล่ของมนุษย์วานรเกล็ดเขียว พลันก็เริ่มมีเลือดไหลออก

“ช่างเป็นการป้องกันที่แข็งแกร่งยิ่งนัก” คาตาต้าร้องออกมา การป้องกันมนุษย์วานรเกล็ดเขียวนั้นไกลเกินกว่าที่เขาคาดไว้ ไม่คิดว่าหลังจากใช้พลังทั้งหมดของเขาแล้วจะสร้างความเสียหายได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ทันใดนั้นฝ่ามือขนาดใหญ่พุ่งมาทางคาตาต้าเพื่อตบเขาลง คาตาต้าใช้ร่างของมนุษย์วานรเกล็ดเขียวเพื่อหลบการโจมตี

พร้อมกับสายตาที่กระหายเลือดของมนุษย์วานรเกล็ดเขียวได้หมุนตัวไปทางคาตาต้า พร้อมแขนที่เตรียมพร้อมจะโจมตีคาตาต้าที่หล่นจากกลางอากาศอีกครั้ง