เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2503
สรุปบท ตอนที่ 2503 – เจ้าต้องการต่อสู้กับข้าจริง ๆ หรือ ?: เทพกระบี่มรณะ
ตอน ตอนที่ 2503 – เจ้าต้องการต่อสู้กับข้าจริง ๆ หรือ ? จาก เทพกระบี่มรณะ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 2503 – เจ้าต้องการต่อสู้กับข้าจริง ๆ หรือ ? คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี เทพกระบี่มรณะ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 2503 – เจ้าต้องการต่อสู้กับข้าจริง ๆ หรือ ?
ซ่างกวนมู่เอ๋อเป็นภรรยาสุดที่รักของเขา แต่มีใครบางคนกล้าลงมือลอบทำร้ายนาง ยิ่งไปกว่านั้นมันเป็นวิธีที่สกปรกซึ่งทำให้เจี้ยนเฉินโกรธมาก
ผู้หญิงและผู้ชายที่โดดเด่นทุกคนจะมีคนที่ชื่นชมมากมายและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิงสวย ๆ อย่างซ่างกวนมู่เอ๋อ
เจี้ยนเฉินจะไม่โกรธขนาดนี้ถ้าจุนกงไล่ตามนางอย่างเปิดเผย แต่เขาเพิ่งใช้วิธีที่น่ารังเกียจซึ่งเกี่ยวข้องกับยามอมเมาด้วย สิ่งนี้ได้ปลุกจิตสังหารของเจี้ยนเฉิน
การกระทำของจุนกงได้ล้ำเส้นของเจี้ยนเฉินไปแล้ว
“ผู้อาวุโส ท่านวางแผนที่จะปกป้องจุนกง แม้เขาจะได้กระทำสิ่งที่น่ารังเกียจเช่นนั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินถามอย่างเคร่งขรึม พลังแห่งการมีอยู่ของเขากำลังกดดันเมื่อจิตสังหารของเขาพุ่งสูงขึ้น การจ้องมองของเขากลายเป็นดุร้าย
แม้ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับขั้นบรรพกาลถึง 3 คน เขาก็ไม่รู้สึกเกรงกลัวและย่อท้อ เขาพร้อมที่จะรับมือพวกเขาหากพวกเขาไม่ให้สิ่งที่เขาต้องการ
“นี่เป็นเรื่องภายในของลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ของเรา เราจะจัดการกับมันอย่างไรก็เป็นเรื่องส่วนตัวเช่นกัน มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนนอก” เหลียนฉีตอบอย่างเย็นชา ไม่สนใจเจี้ยนเฉิน
เขาพยายามระบุว่าเจี้ยนเฉินเป็นคนนอก ดังนั้นเขาจึงไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการภายในของลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์
“มู่เอ๋อเป็นภรรยาของข้า เนื่องจากภรรยาของข้ามีส่วนเกี่ยวข้อง ข้าจึงต้องมีส่วนร่วมด้วย” ท่าทีของเจี้ยนเฉินมั่นคงและน้ำเสียงของเขาก็เย็นชา เขาไม่ยอมแพ้ในสิ่งที่เขาพูด
เหลียนฉีส่งเสียงอย่างเย็นชาขณะที่พลังแห่งการมีอยู่ของขั้นบรรพกาลได้แผ่ออกมาจากเขา เสื้อคลุมสีขาวของเขาฉีกขาดจากพลังแห่งการมีอยู่เพียงอย่างเดียว แม้ว่าเขาจะดูก้าวร้าว แต่เขาก็พูดอย่างเย็นชา “ถ้าอย่างนั้นข้าขอถามว่าเจ้ามีแผนที่จะมีส่วนร่วมอย่างไร ? ”
เจี้ยนเฉินไม่ได้ก้มหัวต่อหน้าเหลียนฉี เจตจำนงกระบี่ที่ทรงพลังโอบรอบตัวเขาและในขณะนั้นดวงตาของเขาก็ดุร้ายอย่างเต็มที่ มันเหมือนเจตจำนงกระบี่อยู่ในพวกมัน
พวกเขาจ้องมองกันและกันซึ่งทำให้เหลียนฉีหรี่ตาทันที
ดวงตาของเหลียนฉีรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยขณะที่จ้องไปที่ดวงตาของเจี้ยนเฉิน เขารู้สึกประหลาดใจในทันทีและคิดว่า “เจตจำนงกระบี่ที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้ ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับวิถีแห่งกระบี่นั้นใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบจริง ๆ มันมีพลังมากกว่าผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ ที่เข้าใจวิถีแห่งกระบี่ในระดับเดียวกับเขา”
“ส่งมอบจุนกงมา ไม่งั้นข้าจะไม่มีวันปล่อยเรื่องนี้ไป” เจี้ยนเฉินพูดอย่างเย็นชา เขาจ้องมองไปที่เหลียนฉีด้วยสายตาที่ดุดันและพูดต่อ “ข้าไม่ต้องการเป็นศัตรูกับลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ของท่านเพราะมู่เอ๋อ แต่ถ้าท่านวางแผนที่จะปกป้องจุนกง ท่านก็ไม่สามารถตำหนิข้าได้อีกต่อไป จุนกงไม่ใช่คนที่ท่านสามารถปกป้องได้แม้ว่าท่านต้องการ แม้ว่านิกายของท่านจะมีขั้นบรรพกาลถึง 4 คนก็ตาม”
ด้วยเหตุนี้สีหน้าของเติ้งเหวินซิ่น กู่นาและเหลียนฉีก็เปลี่ยนไปทันที เติ้งเหวินซิ่นและกู่นากลายเป็นคนเคร่งขรึมและดวงตาของเหลียนฉีก็ทอประกายชั่วร้าย หลังจากนั้นความโกรธก็เริ่มขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจ
“นี่เป็นเพียงความบาดหมางระหว่างคู่ของเราและจุนกง ข้าไม่อยากเห็นสิ่งนี้พัฒนาไปสู่ความไม่พอใจกับลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ของท่าน แต่ถ้าท่านบังคับให้ข้าเรียกผู้อาวุโสจากภูเขาวิญญาณนักรบ สถานการณ์ก็จะยุ่งเหยิง” เจี้ยนเฉินกล่าวเสริม
เขาไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลกแห่งเซียนอีกต่อไป เขาไม่ต้องเผชิญกับทุกสิ่งเพียงลำพังอีกต่อไปเพราะเขาได้กลายเป็นผู้สืบทอดลำดับที่แปดของเชื้อสายนักรบวิญญาณ เขาได้รับการสนับสนุน
ยิ่งไปกว่านั้นเชื้อสายนักรบวิญญาณเป็นเหมือนองค์กรสูงสุดที่ครอบครองขั้นอัครสูงสุดปกติในโลกแห่งเซียน ดังนั้นจึงไม่จำเป็นที่เขาจะต้องรู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างใด
หุนเจิ้ง, จื้อเจี้ยน และ เยว่เฉาล้วนมีความสามารถในการต่อสู้ของขั้นอัครสูงสุด
ยิ่งไปกว่านั้น หุนเจิ้งยังเป็นผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในบรรดาทั้งสามคน
พลังดังกล่าวเพียงพอที่จะทำให้ความกลัวเข้าสู่หัวใจขององค์กรระดับสูงสุดหลายแห่งในโลกแห่งเซียน
“ขอเพียงให้เจี้ยนเฉินและจุนกงต่อสู้กันเพื่อให้ความบางหมางนี้ยุติลง…”
ในขณะนี้เสียงที่คลุมเครือดังขึ้นในบริเวณโดยรอบพร้อมกับผู้มีอำนาจที่แท้จริง
เสียงไม่ได้ดูชราเลย มันดูพอใจมาก
“บรรพชนวายุ ! ”
เติ้งเหวินซิ่น กู่น่าและเหลียนฉีตกใจกับเสียงนั้น ความประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาพยายามที่จะเชื่อว่าบรรพชนวายุจะให้คำสั่งที่ไม่คาดคิดเช่นนี้
พวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินด้วยตัวเอง แม้แต่ปาโป้ซึ่งเป็นขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 4 ก็ไม่สามารถโต้กลับได้ ตอนนี้มันเป็นเรื่องน่าขันที่จุนกงจะต่อสู้กับเขาในฐานะราชาเทพ
“ เฮ้อ” เติ้งเหวินซิ่นถอนหายใจเบา ๆ ม่านพลังของนางยังคงโอบล้อมยอดเขาเมฆจันทรา แต่ด้วยการโบกมือของนาง นางนำจุนกงออกมา
บรรพชนวายุมีอำนาจที่แท้จริงในลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีใครสามารถท้าทายความต้องการของนางได้ เมื่อนางพูดแล้ว พวกเขาก็ได้แต่ทำตามคำสั่งของนางเท่านั้น
กู่นาและเหลียนฉีใบหน้ามืดมน คำสั่งของบรรพชนวายุได้เปิดเผยจุดยืนของนางเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมดแล้ว นางได้ทอดทิ้งจุนกง
“จุนกง เจ้าอยากจะต่อสู้กับข้าจริง ๆ หรือ ? ” ในอีกด้านหนึ่งสีหน้าของเจี้ยนเฉินกลายเป็นประหลาดใจแทน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...