เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2504

ตอนที่​ 2504 – ความเหลื่อมล้ำ​

“เจี้ยนเฉิน​ เจ้ากล้า​ที่จะ​สู้กับ​ข้า​หรือไม่​ ? ” จุน​กง​ร้อง​ออกมา​อีกครั้ง​และ​ด้วย​เหตุ​นั้น​ตัวตน​ที่​ทรงพลัง​ก็​ปะทุ​ออกมา​จากร่างกาย​ของ​เขา​เอ่อล้น​ไปยัง​เจี้ยนเฉิน​

ใน​ขณะนี้​ จุน​กง​เต็มไปด้วย​ความตั้งใจ​ใน​การต่อสู้​ เขา​เต็มไปด้วย​ความมั่นใจ​ราวกับว่า​ชัยชนะ​อยู่​ใน​มือ​ของ​เขา​

อย่า​ลืม​ว่า​ เขา​เข้าใจ​หัวใจ​แห่ง​ความ​เป็น​และ​ความตาย​จาก​แนวคิด​ทั้ง​สาม แม้ว่าความ​แข็งแกร่ง​ของ​เขา​ใน​ตอนนี้​จะไม่มาก​เท่า​ซ่างกวน​มู่เอ๋อ​และ​พิณ​ปิศาจร่ำไห้​ของ​นาง​ แต่​เขา​ก็​มีพลัง​มาก​พอที่จะ​ทำให้​เขา​เป็นหนึ่ง​ใน​สิบ​อันดับ​แรก​ของ​บัลลังก์​ทำเนียบ​ราชา​เทพ​

ตามความเป็นจริง​ จุน​กง​มีความมั่นใจ​ใน​ระดับ​หนึ่ง​เกี่ยวกับ​การ​ก้าว​ขึ้น​สู่สามอันดับ​แรก​และ​ท้าทาย​อันดับ​ที่​ 1

นี่​เป็น​เพราะ​โดย​พื้นฐาน​แล้ว​เขา​ได้​รับมรดก​เพียง​เล็กน้อย​จาก​มรดก​ของ​บรรพชน​สาม ในขณะที่​คน​ส่วนใหญ่​ที่​ยืน​อยู่​อันดับ​ที่หนึ่ง​ใน​อดีต​ มีเพียง​ไม่กี่​คน​ที่​ได้​รับมรดก​ของ​ขั้น​อัคร​สูงสุด​เท่านั้น​ บางคน​ไม่ได้​รับมรดก​ของ​ขั้น​อัคร​สูงสุด​ด้วยซ้ำ​

มรดก​ดังกล่าว​ไม่ได้​ใกล้เคียง​แม้แต่​ส่วนหนึ่ง​ของ​มรดก​ของ​บรรพชน​สาม

“แม้แต่​บรรพชน​วายุ​ที่​ไม่เคย​ยุ่ง​เกี่ยวกับ​เรื่อง​ของ​ลัทธิ​ก็​เห็นด้วย​กับ​การต่อสู้​ของ​ข้า​กับ​เจี้ยนเฉิน​ ดูเหมือน​ว่าความ​แข็งแกร่ง​ของ​เจี้ยนเฉิน​จะไม่มีอะไร​เป็นพิเศษ​เลย​ มิฉะนั้น​บรรพชน​วายุ​จะไม่ยอมให้​ข้า​สู้กับ​เขา​” จุน​กง​คิด​ เขา​ยังคง​รู้สึก​ว่า​บรรพชน​วายุ​จะยืน​อยู่​ข้าง​เขา​

“แต่​นั่น​ก็​สมเหตุสมผล​แล้ว​ อย่า​ลืม​ว่า​มู่เอ๋อ​เป็น​ทายาท​ของ​บรรพชน​สาม นาง​ให้ความสำคัญ​กับ​ลัทธิ​เต๋า​เสียง​ศักดิ์สิทธิ์​มากเกินไป​ บรรพชน​วายุ​อาจ​ไม่ต้องการ​ให้​เจี้ยนเฉิน​มีชีวิต​อยู่​อีกต่อไป​ เผื่อว่า​เขา​จะส่งผลกระทบ​ต่อ​มู่เอ๋อ​ในอนาคต​ นาง​จึงตกลง​ที่จะ​ให้​ข้า​ต่อสู้​กับ​เจี้ยนเฉิน​ อาจ​เป็น​เพราะ​นาง​ต้องการ​ให้​ข้า​กำจัด​เขา​…”

ทันทีที่​เขา​คิดถึง​เรื่อง​นั้น​ จุน​กง​ก็​หัวเราะเยาะ​ภายใน​ “มู่เอ๋อ​ มิใช่เจ้าเคย​โหยหา​เจี้ยนเฉิน​มาก​ขนาด​นี้​มาก่อน​หรือ​ ? ที่ผ่านมา​มิใช่เจ้าหวังดี​กับ​เขา​หรือ​ ? มิใช่เจ้าบอก​กับ​ข้า​ว่า​ข้า​ไม่มีใคร​ที่​ยอดเยี่ยม​ใกล้เคียง​กับ​เจี้ยนเฉิน​หรือ​ ? ข้า​จะแสดง​ให้​เจ้าเห็น​ว่า​ เจี้ยนเฉิน​ของ​เจ้าอ่อนแอ​แค่​ไหน​เมื่อ​อยู่​ใน​มือ​ของ​ข้า​”

“ฮ่าฮ่า เจ้าพูด​ใหญ่โต​เกินไป​ จุน​กง​ เนื่องจาก​เจ้าต้อง​การต่อสู้​ ข้า​จะสู้กับ​เจ้าเอง​” เจี้ยนเฉิน​จ้องมอง​จุน​กง​เหมือน​กำลัง​ดู​เรื่องตลก​ จุน​กง​เป็น​เพียง​ราชา​เทพ​เท่านั้น​ ดังนั้น​เจี้ยนเฉิน​จึงพยายาม​จินตนาการ​ว่า​ความมั่นใจ​ของ​เขา​มาจาก​ไหน​

เติ้ง​เห​วิน​ซิ่น​และ​กู่​นา​จ้องมอง​จุน​กง​อย่าง​แปลกประหลาด​ จุน​กง​เป็น​คน​ที่​ฉลาด​ใน​สายตา​ของ​พวกเขา​มาโดยตลอด​ เขา​ตา​มืด​บอด​ตั้งแต่​เมื่อไหร่​ ?

“แน่นอน​ว่า​มัน​ไม่ใช่ผล​ของ​ยา​มอมเมา​ที่​ทำให้​มึนเมา​ใช่หรือไม่​ ? แม้ว่า​จุน​กง​จะปลอด​จาก​พิษ​แล้ว​ แต่​เขา​ก็​ยัง​ไม่หาย​ดี​ใช่หรือไม่​ ? ” เติ้ง​เห​วิน​ซิ่น​และ​กู่​นา​อด​ไม่ได้​ที่จะ​สงสัย​ นี่​เป็น​คำอธิบาย​เดียว​ที่​พวก​นาง​คิดได้​

แม้แต่​เหลียน​ฉีก็​จ้องมอง​จุน​กง​ด้วย​ความรู้สึก​ที่​หลากหลาย​ ความผิดหวัง​ลึก​ ๆ ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ดวงตา​ของ​เขา​ เขา​อยาก​จะเตือน​จุน​กง​ แต่​เมื่อ​เขา​คิด​จะเปิดปาก​ของ​เขา​ เขา​ก็ได้​แต่​ถอนหายใจ​เบา​ ๆ เขา​ไม่ได้​พูด​อะไร​

“มีข่าวลือ​ว่า​เจี้ยนเฉิน​เป็น​คน​ชั่วร้าย​และ​เขา​ได้​ฆ่าผู้คน​มากมาย​ใน​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ สิ่งนี้​ยัง​ทำให้​ราชา​สวรรค์​สีฟ้ากระจ่าง​และ​บรรพชน​กระบี่​เดียวดาย​ตามล่า​เขา​ ตอนนี้​บรรพชน​วายุ​ได้​อนุญาต​การต่อสู้​แล้ว​ เจี้ยนเฉิน​อาจจะ​ไม่มีความเมตตา​เหมือน​ที่​เขา​เคย​เป็นมา​ บรรพชน​วายุ​กำลัง​เสียสละ​จุน​กง​อย่าง​ชัดเจน​” เหลียน​ฉีคิด​ เขา​รู้สึก​ไร้​อำนาจ​ตาม​ความตั้งใจ​ของ​บรรพชน​วายุ​

“แต่​สิ่งที่​ข้า​ไม่เข้าใจ​ก็​คือ​เหตุใด​บรรพชน​วายุ​จึงต้อง​สังเวย​จุน​กง​ ? อย่า​ลืม​ว่า​ เขา​เข้าใจ​หัวใจ​แห่ง​ความ​เป็น​และ​ความตาย​ ดังนั้น​ศักยภาพ​ในอนาคต​ของ​เขา​จึงไม่มีขีดจำกัด​ นาง​เสียสละ​อัจฉริยะ​ที่​โดดเด่น​เช่นนี้​เพียง​เพื่อ​บรรเทา​ความโกรธ​ของ​เจี้ยนเฉิน​หรือ​ ? เจี้ยนเฉิน​มีความ​พิเศษ​อย่างไร​ ? เรา​ควรจะ​เสียสละ​อย่าง​ใหญ่หลวง​กับ​เรื่อง​เล็กน้อย​เช่นนี้​หรือไม่​ ? ”

“เป็น​เพราะ​เขา​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ของ​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​หรือไม่​ ? เป็น​เพราะ​เขา​ได้คืน​หอคอย​อนัตตา​และ​สร้างความสัมพันธ์​กับ​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงงั้น​หรือ​ ? ” เหลียน​ฉีไม่เต็มใจ​ที่จะ​ยอมรับ​สิ่งนี้​ เขา​เชื่อ​ว่า​แม้ว่า​จุน​กง​จะเป็น​ฝ่าย​ผิด​ เขา​ก็​ไม่สมควร​ได้รับ​สิ่งเหล่านี้​ทั้งหมด​