เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2555

ตอนที่​ 2555 : รางวัล​จาก​หัวหน้า​พิรุณ​

เจี้ยนเฉิน​ไม่อาจจะ​ต้านทาน​ได้​ต่อหน้า​หัวหน้า​พิรุณ​ แม้แต่​ด้วย​พลัง​ที่​เขา​มีที่​สามารถ​จัดการ​ยอด​ฝีมือ​อสงไขย​ชั้น​สวรรค์​ที่​ 8 ได้​ แต่​เขา​ก็​ยัง​ไม่ต่าง​จาก​มด​ต่อหน้า​หัวหน้า​พิรุณ​

ทันใดนั้น​เจี้ยนเฉิน​ก็​รู้สึก​ได้​ถึงพลังงาน​อัน​อ่อนโยน​แต่​น่ากลัว​ที่​เข้ามา​ใน​วิญญาณ​ของ​เขา​

พลังงาน​นี้​ได้​เข้ามา​ใน​วิญญาณ​ของ​เขา​อย่าง​อ่อนโยน​ แม้ว่า​พลัง​นี้​จะน่า​ตกใจ​ แต่​มัน​กลับ​ไม่ได้​ส่งผลเสีย​เลย​แม้แต่น้อย​ มัน​ค่อย ๆ​ ตรวจสอบ​ภายใน​วิญญาณ​ของ​เขา​

เจี้ยนเฉิน​รับรู้​ได้​ว่า​วิญญาณ​ของ​เขา​ถูก​มอง​ทะลุ​ มัน​ราวกับว่า​เขา​ไม่อาจจะ​ปิดบัง​อะไร​จาก​หัวหน้า​พิรุณ​ได้​เลย​ แน่นอน​นั่น​แค่​ความรู้สึก​ เขา​เหมือนกับ​แก้ผ้า​ล่อนจ้อน​เหมือนกับ​ตอนที่​เผชิญหน้า​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​น้ำตา​โลหิต​

ในเวลาเดียวกัน​จิต​กระบี่​ที่​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​ร่าง​เจี้ยนเฉิน​ก็​หาย​ไป แม้แต่​เจี้ยนเฉิน​ก็​ยาก​ที่จะ​พบ​ร่องรอย​ของ​มัน​ได้​ พวก​มัน​ทำ​แบบนี้​ก็​เพื่อ​ซ่อนตัว​ไม่ให้​หัวหน้า​พิรุณ​พบ​พวก​มัน​

ไม่นาน​หัวหน้า​พิรุณ​ก็​ดึง​พลัง​ของ​นาง​กลับมา​ นาง​ยืน​อยู่​ตรงหน้า​เจี้ยนเฉิน​ใน​ชุด​สีขาว​ สายตา​ของ​นาง​ดู​ลุ่มลึก​ราวกับ​หมู่​ดาว​ มัน​ราวกับว่า​นาง​กำลัง​มองดู​ความลับ​ของ​วิถี​ นาง​มอง​ไปที่​เจี้ยนเฉิน​และ​เงียบ​อยู่​นาน​ราวกับว่า​นาง​กำลัง​ตกตะลึง​

“ไม่แปลก​เลย​ที่​ข้า​ไม่อาจจะ​มอง​อดีต​หรือ​อนาคต​ของ​เจ้าได้​ ข้า​ไม่อาจจะ​มอง​อะไร​ที่​เกี่ยวข้อง​กับ​เจ้าได้​ เจ้าเป็น​ตัวตน​ที่​พิเศษ​จริง ๆ​ ” สายตา​ของ​หัวหน้า​พิรุณ​กลับมา​เป็นปกติ​ นาง​มอง​มาที่​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​สายตา​แปลก ๆ​ สายตา​นี้​เต็มไปด้วย​ความ​ตะลึง​ราวกับ​มองดู​สัตว์ประหลาด​

“พลัง​บรรพกาล​ แม้ว่า​จะมีเพียง​เศษเสี้ยว​แต่​มัน​ก็​ยัง​เป็น​พลัง​บรรพกาล​ มัน​ได้​หลอม​รวม​เข้ากับ​วิญญาณ​ของ​เจ้า นี่​คือ​สิ่งที่​คาดไม่ถึง​ ไม่ใช่แค่​ใน​โลก​เซียน​แต่​ทั่วโลก​ทั้ง​หก​ด้วย​ เจ้าถือว่า​เป็น​ผู้​เบี่ยงเบน​คน​แรก​ที่​ปราก​ตัว​ตั้งแต่​ที่​ก่อเกิด​จักรวาล​ขึ้น​มา” หัวหน้า​พิรุณ​ถอนหายใจ​ออกมา​ ความ​ตกตะลึง​ที่​นาง​รับรู้​จาก​ตัว​เจี้ยนเฉิน​นั้น​มากมาย​จน​ทำให้​นาง​รู้สึก​หวั่นไหว​

“แม้ว่า​การหลอมรวม​กับ​พลัง​บรรพกาล​จะทำให้​วิญญาณ​ของ​เจ้าเปลี่ยนไป​อย่าง​น่า​เหลือเชื่อ​ แต่​โชค​ก็​มักจะ​มาพร้อมกับ​ภัยพิบัติ​ ข้า​รู้สึก​ว่า​อนาคต​ของ​เจ้าต้อง​ลำบาก​อย่าง​มาก​ เจ้าจะพบ​กับ​ภัยพิบัติ​หาก​ประมาท​แม้แต่เพียง​เล็กน้อย​” หัวหน้า​พิรุณ​พูด​ขึ้น​

เจี้ยนเฉิน​ชื่นชม​หัวหน้า​พิรุณ​จาก​เรื่อง​นี้​ หัวหน้า​พิรุณ​เป็นยอด​ฝีมือ​ระดับสูง​ของ​ที่ราบ​สำราญ​จริง ๆ​ ไม่ใช่แค่​แข็งแกร่ง​แต่​ความรอบรู้​เอง​ก็​ลึกซึ้ง​ นาง​บอก​ได้​ทันที​ว่า​เขา​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​วิกฤต​ใมอนาคต​

เจี้ยนเฉิน​ยังคง​มองโลกในแง่ดี​กับ​อนาคต​ที่​มองไม่เห็น​ เขา​ไม่ได้​รู้สึก​กดดัน​เพราะ​เขา​ได้ยิน​เรื่อง​ชะตา​ของ​เขา​จาก​จิตวิญญาณ​กระบี่​มานาน​แล้ว​ ตัวตน​ของ​เขา​อาจจะ​แปลกประหลาด​และ​เป็น​ของ​ต้องห้าม​ของ​โลก​ สุดท้าย​เขา​อาจจะ​ถูก​โลก​กำจัด​ทิ้ง​ไปอย่าง​ไร้​ปราณี​

ตอนนี้​เจี้ยนเฉินพอ​เข้าใจ​ได้​แล้ว​ว่าการ​เป็น​ตัวตน​ต้องห้าม​ของ​โลก​นั้น​หมายถึง​การฝ่าฝืน​กฎ​ ในอนาคต​เขา​อาจจะ​อยู่​ฝั่งตรง​ข้า​กับ​กฎ​ของ​โลก​ที่​ซึ่งเขา​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​มัน​

มัน​คง​เป็นเรื่อง​ตลก​หาก​จะพูด​ใน​ตอนนี้​ ไม่ว่า​จะเป็นยอด​ฝีมือ​ของ​โลก​อมตะ​หรือ​โลก​เซียน​ พวกเขา​ต่าง​ก็​ต้อง​ทำความเข้าใจ​กฎ​ของ​โลก​เพื่อ​เพิ่ม​ความ​แข็งแกร่ง​ แม้แต่​เจี้ยนเฉิน​เอง​ก็​ไม่ใช่ข้อยกเว้น​ แต่​สุดท้าย​เขา​จะอยู่​คนละ​ฝั่งกับ​มัน​ มัน​เป็นเรื่อง​ที่​น่า​ตลก​สิ้นดี​

หัวหน้า​พิรุณ​ครุ่นคิด​ นาง​พูด​ขึ้น​มาด้วย​น้ำเสียง​อ่อนโยน​ “ตอนนี้​ข้า​เข้าใจ​แล้ว​ว่า​ทำไม​ลัทธิ​ปิศาจชั้น​ฟ้าถึงต้องการ​ให้​เจ้าดูดซับ​จักรพรรดิ​แมลง​มิติ​ ด้วย​ความรู้​ที่​ผู้อาวุโส​สูงของ​ลัทธิ​ปิศาจชั้น​ฟ้ามี เขา​ไม่มีทาง​ที่จะ​คิด​เรื่อง​แบบนี้​ออก​ได้​ แม้ว่า​เขา​จะคิดออก​แต่​เขา​ก็​ไม่อา​จะดูดซับ​จักรพรรดิ​แมลง​มิติ​ด้วย​ความ​แข็งแกร่ง​ที่​เขา​มีได้​ มัน​ต้อง​เป็น​คำสั่ง​ของ​ผู้อาวุโส​แห่ง​ลัทธิ​ปิศาจชั้น​ฟ้า เพราะ​มีแค่​เขา​เท่านั้น​ที่​มีความสามารถ​ทำ​เรื่อง​แบบนี้​ได้​”