เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 259

ตอนที่ 259: ตระกูลเซียลงมือ

หลังจากที่ผู้เฒ่าถาม ทั้งโถงก็เงียบในขณะทุกคนเคร่งเครียดขึ้น ชายทั้งยี่สิบคนเริ่มกังวลในขณะที่พวกเขามองไปที่หัวหน้าของพวกเขา ในฐานะที่เป็นสมาชิกระดับสูงของตระกูลเซีย พวกเขารู้ลึกลึกถึงความเป็นเพื่อนระหว่างผู้เฒ่าและลุยเช็ง หลังจากที่เขาตาย แต่ละคนก็พบว่ามันยากมากที่จะรายงายมันกับหัวหน้าของพวกเขา

สายตาของหัวหน้าที่จ้องอย่งาเคร่งเครียดเย็นชาขึ้นไปอีกในขณะที่เขาจ้องไปที่ทุกคน ในตอนนี้ หัวใจของทุกคนเต้นแรงจนแทบหลุดออกมา

“นายท่าน ให้นายน้อยอธิบายเรื่องนี้จะดีที่สุด มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะอธิบายรายละเอียดเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจน” ชายวัยกลางคนพูดออกมาอย่างลนลานพร้อมกับเหงื่อที่เต็มหน้าผากของเขา

“ไปพาเซียลุยมาตอนนี้เลย” หัวหน้าสั่ง

คนนั้นออกไปจากห้องเพื่อที่จะพานายน้อยเซียลุยเข้ามาทันที

หลังจากที่ผ่านไปสักพัก เซียลุยที่มีใบหน้าหวาดกลัวก็เข้ามาที่โถงและคุกเข่าลง “หลานเซียลุยคำนับท่านปู่ ! “

สายตาของหัวหน้ามองไปที่ร่างของเซียลุย สายตาที่เย็นชาของเขาที่มีก่อนหน้านี้อ่อนลงเรื่อย ๆ ก่อนที่เขาจะพูดออกมา “ลุยเอ๋อ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ใครเป็นคนที่ฆ่าลุงของเจ้า?”

“ท่านปู่ ท่านต้องล้างแค้นให้การตายของท่านลุงลุย ! ” ใบหน้าของเซียลุยโศกเศร้าก่อนที่เขาจะอธิบายรายละเอียดสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเจี้ยนเฉินและตระกูลเซีย เขาแต่งเรื่องและโยนความผิดทั้งหมดไปให้กับตระกูลไค่และเจี้ยนเฉิน และเขายังป้ายสีว่าเจี้ยนเฉินเป็นปีศาจโหดเหี้ยมเพื่อที่เขาจะได้พ้นความผิด

หลังจาที่เซียลุยพูดจบ หัวหน้าก็เงียบไปสักพักในขณะที่เขาเริ่มคิดกับตัวเอง ตาของเขาเป็นประกายอย่างอันตรายก่อนที่เขาจะพูดออกไปกับหลานของเขาในที่สุด “ลุยเอ๋อ ชายที่ชื่อเจี้ยนเฉินฆ่าลุยเซิ่งด้วยกระบี่เดียวใช่ไหม?”

“ท่านปู่ นั่นเป็นเรื่องจริง ! ถ้าท่านไม่เชื่อคำของหลาน ถามพวกองครักษ์ก็ได้ ! แต่ละคนเห็นมันกับตา ไม่เพียงแต่เขาไม่คิดว่าตระกูลเซียมีค่า เขายังคิดว่าเราไม่ได้อยู่ในระดับเท่าเขาเลย เขาหยามตระกูลเซียของพวกเรา ! ท่านปู่ ท่านต้องไม่ปล่อยเขาไป การตายของท่านลุงลุยต้องได้รับการแก้แค้น ! ” เซียลุยตะโกนออกมาอย่างปวดร้าว ความเกลียดของเขาที่มีต่อเจี้ยนเฉินได้ฝังเข้าไปจนถึงในกระดูก

“นายท่าน คนที่ชื่อเจี้ยนเฉินนั้นทำเกินไปจริง ๆ ถ้าพวกเราไม่ทำอะไรกับเรื่องนี้ ข้าเกรงว่าชื่อเสียงของตระกูลเซียจะต้องได้รับผลกระทบในอนาคต” ชายวัยกลางคนพูดออกมา

“ข้าเห็นด้วย นายท่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พวกเราจะปล่อยไปไม่ได้”

“พวกเราต้องแก้แค้นให้กับการตายของลุยเซิ่ง…”

กลุ่มชายที่นั่งอยู่เริ่มพูดคุยกัน แม้ว่าลุยเซิ่งจะถูกฆ่าด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่ก็ไม่มีใครสักคนกังวล พวกเขามั่นใจในความแข็งแกร่งของหัวหน้าของพวกเขาเป็นที่สุด

หัวหน้าตระกูลประสานมือแล้วพูดไปกับกลุ่มคนที่กังวลอยู่ “บิดาของลุยเซิ่งและข้าเป็นสหายกันมาหลายปี พ่อของเขาเคยช่วยชีวิตข้า และเขาก็ได้ตายไป เขาฝากฝังลุยเซิ่งไว้กับข้า ในตอนนี้เขาก็ถูกฆ่าไปอีก มันไม่สำคัญว่าคนร้ายคนนี้จะแข็งแกร่งขนาดไหนหรือเป็นใคร นี่เป็นอะไรที่ลืมไม่ได้ นอกเหนือไปจากนั้น ลุยเซิ่งเองยังทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อตระกูลเซียมานับครั้งไม่ถ้วน ดังนั้น ข้าจะไม่ปล่อยให้เขาตายอย่างไร้ค่า เซิ่งหัว ไปจ้างคนให้ไปที่เมืองเวคเพื่อหาข้อมูลก่อนที่พวกเราจะลงมือ ข้าต้องการจะรู้ถึงความแข็งแกร่งของพวกมันอย่างละเอียด”

“ขอรับ นายท่าน!”

…..

หลายวันต่อมาก็เป็นวันที่สงบสุขอย่างต่อเนื่องหลังจากที่ฝูงสัตว์อสูรที่เข้ามาในเมืองเวคได้ตายไป ทั่วทั้งเมืองกลับมาฟื้นฟูเต็มที่และสดใสอีกครั้ง