ตอนที่ 333: ผู้แข่งขันที่เก่งกาจทั้งสิบ (3)
“ผู้เข้าแข่งขัน ก้าวเข้ามาบนสังเวียน ! ” เสียงผู้อาวุโสดังออกมาจากสถานที่ลึกลับ
เจี้ยนเฉินมองดูหมายเลขสามในมือของเขา เขาจะต้องเป็นคู่ที่สาม
วันนี้จะเป็นวันประกาศผู้เข้ารอบสิบคนสุดท้าย ดังนั้นวิธีการแข่งขันต่อไปจะแตกต่างจากเดิม การแข่งขันจะไม่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน แต่จะเป็นการแข่งขันทีละคู่ ท้ายที่สุดผู้คนที่รวมตัวกันที่นี่ตอนนี้เป็นอัจฉริยะของทวีป ไม่มีใครที่อ่อนแอ และแต่ละคนต่างก็มีวิธีการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้น
“น้องชาย เจ้าช่วยส่งกำลังใจให้ข้าได้หรือไม่ ? ” เทียนมู่หลิงหัวเราะเข้าไปในหูของเจี้ยนเฉินก่อนที่จะเดินเข้าไปในประตูมิติ หลังจากนั้นชายวัยกลางคนอีกคนหนึ่งก็เดินไปที่ประตูมิติอีกบาน
การแข่งขันยังคงดำเนินต่อไปทันทีเมื่อเทียนมู่หลิงดึงกระบี่ยาวของนางซึ่งมีสีฟ้าธรรมชาติออกมา มันหมายความว่านางเป็นผู้บ่มเพาะธาตุน้ำ นางต่อสู้กับชายคนแรกด้วยพละกำลังของนางเอง แต่การโจมตีหลายครั้งในภายหลังทำให้นางตัดสินใจใช้ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ ชายวัยกลางคนนี้แข็งแกร่งกว่านาง
ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎของเทียนมู่หลิงมีความได้เปรียบในด้านความเร็วเนื่องจากแส้สามารถยืดและหดได้อย่างง่ายดาย ภาพสะท้อนของแส้สามารถมองเห็นได้เกือบทุกที่ในสังเวียน ขณะที่มันเข้าใกล้คู่ต่อสู้ของนางและกดเขาไว้ข้างใน พลังของยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้ชายกลัว เพราะเขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะต้านมัน เขาจึงทำได้เพียงกระโดดหลบ
เมืองทหารรับจ้างไม่ได้ห้ามการใช้ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ แม้ว่าการใช้มันจะเทียบเท่ากับการได้รับความช่วยเหลือจากภายนอก แต่ก็ไม่ใช่ทุกอย่างจะยุติธรรมในทวีปเทียนหยวน ไม่ว่าผู้เข้าแข่งขันจะใช้อะไร ตราบใดที่เขาชนะนั่นก็เป็นเส้นทางของราชา ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าการใช้ความช่วยเหลือจากภายนอกยังคงเป็นรูปแบบของความแข็งแกร่ง
ชายวัยกลางคนทำได้เพียงหลบหลีกเนื่องจากแส้ของเทียนมู่หลิงสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ได้ พลังงานจำนวนมหาศาลกระเพื่อมออกมาพร้อมกับเสียงระเบิด ก่อนที่จะให้การป้องกันชายคนนั้น ในทันใดนั้น กระบี่ยักษ์ยาว 10 เมตรก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาก่อนที่จะแทงทะลุช่องว่างของแส้พร้อมเสียงฟ้าร้องดังสนั่น
“นี่จะต้องเป็นทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีขั้นสูง ตัดสินจากสิ่งนี้ มันจะต้องใช้พลังเซียนเป็นจำนวนมาก” ชายสองสามคนข้าง ๆ เจี้ยนเฉินพูดพึมพำ
บนสังเวียน ใบหน้าของเทียนมู่หลิงเริ่มจริงจังขณะที่แส้ของนางเคลื่อนไหว กระบี่ยาว 10 เมตรสามารถรับการโจมตีหลายครั้งจากแส้ หลังจากนั้นมันก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อคลื่นพลังงานรุนแรงระเบิดออกมาด้านนอก
คลื่นน้ำที่เกิดจากพลังเซียนบินออกจากร่างของเทียนมู่หลิงก่อนที่จะล้อมรอบนางเพื่อเป็นเกราะป้องกันต่อคลื่นพลังงาน แต่นางก็ยังต้องถอยหลัง
เช่นเดียวกับที่เทียนมู่หลิงถอยหลังกลับ ทันใดนั้นใบหน้าของนางก็เจ็บปวดเมื่อกระบี่ขนาดใหญ่แทงทะลุหน้าอกของนางจากด้านหลัง
ชายวัยกลางคนย้ายไปด้านหลังของนางระหว่างการระเบิดและใช้อาวุธของเขาแทงเข้าไปที่หน้าอกของนาง
“เจ้าแพ้แล้ว ! ” ชายคนนั้นพูดขณะที่เขาถือกระบี่ผ่านอกของนาง เมื่อกระบี่ของเขาวิ่งผ่านร่างของนาง หากเทียนมู่หลิงไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ พลังงานในอาวุธเซียนของเขาจะระเบิดออกไปด้านนอกทันทีซึ่งจะทำให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรงกับนาง
เทียนมู่หลิงไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดได้อีกต่อไป นางพยักหน้าอย่างช้า ๆ โดยตระหนักว่านางเป็นฝ่ายแพ้
“อาริเดียเป็นผู้ชนะ ! ” เสียงของผู้ประกาศดังขึ้นในขณะที่ชายวัยกลางคนค่อย ๆ หยิบกระบี่และเดินออกมาจากสังเวียน
เช่นเดียวกับที่เทียนมู่หลิงออกจากสังเวียน เซียนธาตุแสงสองคนก็มาหานางทันทีและเริ่มรักษาบาดแผลของนางด้วยพลังเซียนธาตุแสง นั่นเป็นเพราะคนที่แพ้ 8 คนก็ต้องต่อสู้เพื่อให้ได้อยู่ในสิบอันดับแรก
ดังนั้นถึงแม้ว่าเทียนมู่หลิงจะถูกกำจัดไปแล้ว แต่นางก็ยังมีโอกาสแห่งความหวัง
การแข่งขันรอบที่สองระหว่างซาร์เอี้ยและเทียนฉีเฉิง ด้วยความแข็งแกร่งของเขา ซาร์เอี้ยเอาชนะคู่ต่อสู้ของเขาได้อย่างง่ายดาย
รอบที่สามคือการแข่งขันของเจี้ยนเฉิน เมื่อเขาเข้าไปในสังเวียน มีหญิงสาวเสื้อคลุมสีดำคนหนึ่งเข้ามาด้วยฝ่ายตรงข้ามของเจี้ยนเฉินคือจื่อ
จื่อถือกริชในมือขวาของนางด้วยสายตาเย็นชาราวกับน้ำแข็งขณะที่จ้องมองเจี้ยนเฉิน ท่าทางของนางดูเย็นชาในขณะที่นางจ้องมอง และแม้ว่านางจะยังคงนิ่งเงียบ นางก็ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่านางเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง
เจี้ยนเฉินดูสงบมาก เขาเฝ้าดูนางอยู่พักหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าจื่อเป็นคู่ต่อสู้ที่ไร้ความปราณี ด้วยการจ้องมองที่เย็นชา นางจะไม่ยอมให้คู่ต่อสู้ของนางมีชีวิตอยู่ต่อไป และเจี้ยนเฉินก็จะไม่มีผลต่างไปจากคนอื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...