เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 383

ตอนที่ 383: สุราร้อยพงไพร

หลังจากได้ยินสิ่งที่ราชาวานรพูด เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ เขาไม่คิดว่าราชาวานรจะเป็นผู้อาวุโสของตระกูลกิลลิกัน แต่หลังจากได้ยินว่าเขาและรัมกุยเนสเป็นสหายกัน เจี้ยนเฉินก็รู้สึกสบายใจกับตัวเอง อย่างน้อยที่สุดเขาก็รู้ว่าราชาวานรจะไม่รายงานราชาตระกูลกิลลิกันว่าลูกเสืออยู่ที่ไหน นี่เป็นสัญญาณที่ดีสำหรับลูกเสือขาวที่น่าสงสาร

ราชาวานรยังคงพูดต่อไปว่า “เนื่องจากรัมกุยเนสได้ไว้วางใจมอบลูกของนางให้กับเจ้า ข้าจึงสามารถสันนิษฐานได้ว่านางได้บอกเจ้าแล้วว่าลูกเสือคือพยัคฆ์ปีกเทวะและจะมีอันตรายมากมายในอนาคต”

เจี้ยนเฉินพยักหน้าโดยไม่พูดอะไรสักคำ

“มนุษย์ การที่เจ้าเข้ามาในเทือกเขาครอสแม้จะมีอันตราย ข้าขอชื่นชมความกล้าหาญของเจ้า รัมกุยเนสเชื่อใจถูกคนแล้ว” ราชาวานรพูดด้วยความขอบคุณ

“ราชาวานรยกยอข้าเกินไป ข้าแค่โชคดีสำหรับสถานการณ์นี้ก็เท่านั้น” เจี้ยนเฉินพยายามเจียมเนื้อเจียมตัวที่สุดเท่าที่จะทำได้

ราชาวานรรู้ว่าเจี้ยนเฉินพยายามที่จะให้ตัวเองดูสุภาพ เขาก็ยิ้มพลางเอ่ยว่า “มนุษย์ เจ้าเป็นคนที่แข็งแกร่งและมีพลังลึกลับ ข้าไม่เคยเห็นมนุษย์คนอื่นเช่นเจ้า ลูกของรัมกุยเนสจะไม่ได้รับอันตรายหากร่วมเดินทางไปกับเจ้า แต่เจ้าต้องจำไว้ว่าอย่าเปิดเผยความจริงที่ว่าลูกเสือนั้นเป็นพยัคฆ์ปีกเทวะ มิฉะนั้นมันจะเป็นปัญหาสำหรับเจ้า เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับปีกของลูกเสือ มีสัตว์อสูรมากมายหลายชนิดที่มีปีก นอกเหนือจากสัตว์อสูรระดับ 7 สัตว์อสูรตัวอื่นจะไม่รู้ว่าลูกเสือตัวนี้มีสายเลือดพิเศษของพยัคฆ์ปีกเทวะไหลอยู่ในร่าง การซ่อนความจริงนี้จากโลกมนุษย์ก็เป็นทางเลือกที่ฉลาดเช่นกัน สิ่งสำคัญที่สุดคือเจ้าจะต้องไม่ให้สัตว์อสูรระดับ 7 รู้เป็นอันขาด

“ราชาวานร ลูกเสือจะไม่อยู่กับเจ้าหรือ ? เทือกเขาครอสนั้นกว้างใหญ่ ที่นี่ราชาตระกูลกิลลิกันคงไม่สามารถหาตัวลูกเสือเจอ อีกทั้งท่านก็แข็งแกร่งมาก มันคงจะไม่เป็นเรื่องที่ยากสำหรับท่าน ? ” เจี้ยนเฉินถาม ตอนนี้เขายังตกอยู่ในอันตรายจากตระกูลชิและตระกูลเจียเต๋อ ทั้งสองตระกูลแข็งแกร่งอย่างมากและถือได้ว่าเป็นหนึ่งในตระกูลอันดับต้น ๆ ของทวีป หากลูกเสืออยู่กับเขา มันจะไม่ปลอดภัย และเขาต้องการให้ลูกเสือเติบโตอย่างเข้มแข็งโดยไม่ต้องทนทุกข์ มันลำบากมามากพอแล้ว

ราชาวานรส่ายหน้าทันทีก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาดว่า “ไม่แน่นอน เจ้าไม่เข้าใจสถานการณ์ที่เทือกเขาครอสกับตระกูลกิลลิกัน แม้ว่าอาณาเขตของวานรวิญญาณจะอยู่ที่ชายแดนของเทือกเขาครอสซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตระกูลกิลลิกัน แต่ก็ไม่ปลอดภัยสำหรับพยัคฆ์ปีกเทวะที่จะอยู่ในสถานที่นี้นานเกินไป แม้แต่ตระกูลวานรวิญญาณของเราก็จะถูกถอนรากถอนโคนถ้ามีข่าวแพร่ออกไป”

เจี้ยนเฉินเริ่มจริงจังมากเมื่อเขาเริ่มคิด เขาพูดว่า “ที่เจ้าพูดมามันก็ถูก ทางเลือกเดียวก็คือให้ข้าเอาลูกเสือออกไป”

“ลูกเสือจะปลอดภัยที่สุดในการท่องเที่ยวโลกมนุษย์เคียงข้างเจ้า ตระกูลกิลลิกันนั้นแข็งแกร่งมากก็จริง แต่ไม่มีใครกล้าก้าวเข้าสู่ดินแดนของมนุษย์โดยไม่ได้รับอนุญาต การให้พยัคฆ์ปีกเทวะอยู่ในโลกมนุษย์ อย่างน้อยที่สุดก็จะหลีกเลี่ยงการถูกข่มเหงจากตระกูลกิลลิกัน”

“สัตว์อสูรระดับ 7 สามารถเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ได้ ถ้าราชาตระกูลกิลลิกันแปลงร่างเป็นมนุษย์และแทรกซึมเข้าไปในโลกของเรา เขาจะไม่ถูกจับได้หรือ ? ” เจี้ยนเฉินถามด้วยความกังวล

ราชาวานรหัวเราะและตอบว่า “เจ้าไม่ต้องกังวล เรามีข้อตกลงกับคนที่แข็งแกร่งของโลกมนุษย์ เว้นแต่จะได้รับการอนุมัติจากทั้งสองฝ่าย เซียนผู้คุมกฎก็ไม่สามารถเข้าไปในอีกด้านหนึ่ง ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะเสี่ยงต่อการถูกลงโทษถึง 2 ครั้ง ! “

“อ๊ะ มีอะไรแบบนั้นด้วยรึ ? ข้าค่อยโล่งใจหน่อย คิ้วของเจี้ยนเฉินขมวดเข้าด้วยกัน นี่เป็นข้อมูลที่น่าสนใจ

ราชาวานรยิ้มอย่างต่อเนื่อง “มนุษย์ เจ้ายังไม่ได้บอกชื่อของเจ้าเลย”

“ราชาวานร ข้าชื่อว่าเจี้ยนเฉิน ! ” เจี้ยนเฉินป้องมือขึ้น

“เจี้ยนเฉิน ! ” ราชาวานรลองเรียกชื่อราวกับว่าเขาพยายามจะจำชื่อนั้นไว้ในความทรงจำก่อนที่จะยืดมือขวาออกอย่างช้า ๆ เขาหยิบขวดหยก 2 ขวดและขวดสุราที่แกะสลักอย่างประณีตออกมาจากแหวนมิติ

” เจี้ยนเฉิน นี่คือสมบัติพิเศษของพวกเราวานรวิญญาณ สุราร้อยพงไพร เราใช้ของล้ำค่าในเทือกเขาครอส ข้าสามารถหมักมันได้นานกว่าพันปีและข้ายังไม่เคยดื่มแม้แต่จิบเดียว เนื่องจากเจ้าเป็นเพื่อนของรัมกุยเนสและไม่ใช่คนนอก ข้าจะอนุญาตให้เจ้าลองชิมสุราที่ผลิตโดยวานรวิญญาณ หลังจากนั้น ราชาวานรก็บิดฝาออกแล้วเทของเหลวสีเขียวออกจากภายใน กลิ่นหอมหวานแทรกซึมอยู่ทั่วทั้งถ้ำมันเข้าไปในประสาทรับกลิ่นของเจี้ยนเฉินและราชาวานร

ราชาวานรเทสุรา 1 จอกให้เจี้ยนเฉิน “นี่เป็นสมบัติล้ำค่าที่ไม่สามารถซื้อจากที่ไหนได้ และบรรจุปราณจำนวนมหาศาล มันไม่ใช่เครื่องดื่มชั้นต่ำที่มีประสิทธิภาพเล็กน้อย ประโยชน์ที่ดีที่สุดของมันคือทำให้คนมีความคิดที่ลึกซึ้งมากขึ้น