เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 424

ตอนที่ 424: เคนดัล ?

ไม่ใช่อย่างแน่นอน ! ราชามีสีหน้าจริงจัง ” เจ้าของถ้ำแห่งนี้เป็นผู้พิทักษ์จักรพรรดิของอาณาจักรฉินกานของเราเมื่อพันปีก่อน ในช่วงสุดท้ายของอายุขัยของเขา,เขาเสียชีวิตขณะนั่งสมาธิในถ้ำ. แต่ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต,เขาได้วางอาคมเพื่อปกป้องทางเข้าถ้ำ ซึ่งหมายความว่าไม่มีใครสามารถเข้าไปในถ้ำได้เป็นเวลา 1,000 ปี”

เจี้ยนเฉินเงียบไปครู่หนึ่งขณะที่ดวงตาของเขาเปล่งประกายสดใส แต่ความลังเลใจยังคงอยู่บนใบหน้า เขาสนใจคำพูดของราชาอย่างมาก และหากคำพูดของเขาเป็นจริงและมีถ้ำของเซียนผู้คุมกฎ แน่นอนว่ามันจะต้องมียุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎและโครงกระดูกภายในถ้ำ

สองสิ่งที่แตกต่างนี้เต็มไปด้วยพลังของเซียนผู้คุมกฎที่เสียชีวิตจากการนั่งสมาธิ เซียนผู้คุมกฎทุกคนที่อยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 9 จะทิ้งพลังงานจำนวนมหาศาลไว้ในโครงกระดูกของพวกเขาและจะทิ้งยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎไว้ข้างหลัง ทั้งสองอย่างนี้เป็นสมบัติล้ำค่าภายในทวีปเทียนหยวนและแม้แต่ตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไม่มีสิ่งของเช่นนี้

อย่างไรก็ตามมีสิ่งกีดขวางขนาดใหญ่ในคำพูดของราชาแห่งฉินกานเกี่ยวกับถ้ำ เมื่อไม่มีใครสามารถเข้าไปได้เป็นพัน ๆ ปี เจี้ยนเฉินก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่ามันจะยังคงอยู่ในสภาพเดิมหลังจากนั้น หากมีจอมยุทธ์อีกคนหนึ่งที่สามารถเข้าไปและนำของมีค่าออกไปได้ มันจะเป็นการสูญเสียของเขา

เมื่อเห็นความลังเลของเจี้ยนเฉินราชาก็รู้ทันทีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่และวิตกกังวลมากขึ้น เขาจะสามารถปกป้องอาณาจักรฉินกานไว้ได้หรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าเจี้ยนเฉินสนใจถ้ำของผู้คุมกฎนี้หรือไม่

“ท่าน แน่นอนว่าถ้ำของเซียนผู้คุมกฎจะต้องมีของมีค่ามากมายที่ข้าเองก็ไม่รู้ ข้าใช้ความลับนี้เพื่อแลกกับความปลอดภัยของอาณาจักรของข้า ท่านไม่ได้สูญเสียอะไรสำหรับเรื่องนี้ และนี่เป็นความลับที่มีเพียงราชาของอาณาจักรฉินกานและท่านบรรพชนของข้าเท่านั้นที่รู้ หากท่านฆ่าเราทั้งคู่ ท่านจะไม่มีทางรู้ตำแหน่งของถ้ำของเซียนผู้คุมกฎได้อีกตลอดไป ราชาพูดอย่างกระวนกระวาย เขาพยายามโน้มน้าวเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว

เจี้ยนเฉินยังคงถกเถียงกับตัวเองเป็นระยะเวลานานก่อนที่จะยอมจำนนต่อความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองในที่สุดเขาก็เห็นด้วยกับราชาแห่งอาณาจักรฉินกาน เขาพูดว่า “ถ้าสิ่งที่เจ้าบอกข้าเกี่ยวกับถ้ำนั้นเป็นความจริง ข้าจะไม่ทำลายอาณาจักรฉินกานของเจ้า”

“ท่านต้องสัญญากับข้าว่าท่านจะไม่สร้างปัญหาให้กับอาณาจักรฉินกานอีกในอนาคต ตราบใดที่อาณาจักรของข้าปลอดภัย ข้าจะบอกตำแหน่งของถ้ำนี้ให้กับท่าน” ราชาเฉลียวฉลาด เขาพูดอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเจี้ยนเฉินรับรองความปลอดภัยของอาณาจักรของเขา เขาเป็นห่วงว่าหลังจากเจี้ยนเฉินเข้าไปในถ้ำ เขาอาจจะหาช่องโหว่อื่น ๆ เพื่อโจมตีอาณาจักรฉินกาน

เจี้ยนเฉินเข้าใจความกังวลของราชาและพยักหน้าอย่างไม่ลังเล “ข้าเห็นด้วยกับเงื่อนไขของท่าน”

เมื่อได้ยินอย่างนี้ราชาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม้ว่าถ้ำของเซียนผู้คุมกฎจะเป็นความลับสุดยอด แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความสำคัญของอาณาจักรของเขาลดลง ไม่มีความจำเป็นต้องปกป้องความลับหากมันหมายความว่าอาณาจักรของเขาจะถูกทำลาย นอกจากนี้,ถ้ำแห่งนี้ยังมีรูปแบบอาคมที่แข็งแกร่งซึ่งป้องกันไม่ให้ใครเข้าไปได้ เฉียนหยุนพยายามเข้าไปหลายครั้งก่อนหน้านี้แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์ ดังนั้นความลับนี้จึงเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์สำหรับพวกเขา หากพวกเขาไม่สามารถใช้หรือสะสมสมบัติภายในได้ มันเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ในการปกป้องมันเมื่อเปรียบเทียบกับอาณาจักรของพวกเขา

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินจึงติดตามราชาเข้าไปในห้องทำงานของเขาและได้รับแผนที่ ” นี่คือตำแหน่งของถ้ำ มันจะมีอาคมปกป้องถ้ำไม่ให้ใครเข้ามาได้ ข้ามอบแผนที่นี้ให้กับท่านและหวังว่าท่านจะปฏิบัติตามข้อตกลงของเรา”

เจี้ยนเฉินหยิบแผนที่และตรวจดูอย่างระมัดระวัง เขาตระหนักว่าแทนที่ถ้ำจะตั้งอยู่ในใจกลางของอาณาจักร ในความเป็นจริงมันกลับตั้งอยู่หลายแสนกิโลเมตรทางตะวันตกเฉียงใต้ในภูเขา

เจี้ยนเฉินวางแผนที่ลงและพูดว่า “ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่โกหก หากข้ารู้ทีหลังว่าแผนที่นี้เป็นของปลอม ข้าจะไม่ให้อภัยความผิดนี้

“โปรดอย่ากังวล แผนที่นี้เป็นของแท้แน่นอน ท่านบรรพชนไปเยี่ยมถ้ำแห่งนี้หลายครั้งก่อนหน้านี้ แต่ไม่สามารถเข้าไปได้” ราชาสาบาน

เจี้ยนเฉินไม่อยากเสียเวลา เขาไม่ได้พูดอะไรและเดินออกจากพื้นที่ทันที เขาได้รับประโยชน์อย่างมากจากอาณาจักรฉินกาน เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะได้รู้ความลับที่เป็นถ้ำของนี่เป็นความลับที่จะทำให้ทุกตระกูลต่อสู้แย่งชิง

หลังจากเจี้ยนเฉินจากไป เฉียนหยุนที่หน้าซีดก็เดินเข้าไปในห้องพร้อมกับรอยฟกช้ำ มีเลือดบนเสื้อผ้าของเขา ทำให้เขาดูไม่เหมือนปราชญ์ที่น่านับถือคนเก่า

ราชาของอาณาจักรฉินกานมองดูเฉียนหยุนด้วยความกังวล เขาพูดว่า “ท่านบรรพชน ท่านไหวหรือไม่ ? “

เฉียนหยุนนั่งลงบนเก้าอี้ใกล้ ๆ และพูดเบา ๆ ว่า “บาปของข้าลากอาณาจักรฉินกานมาพัวพันอย่างน่าเศร้า”