เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 470

ตอนที่ 470: หายนะ

ในขณะที่เล่นหมากล้อมอยู่ภายในสวนกับเย่หมิง ราชาก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงระเบิดดังกึกก้อง ในทันใดนั้นทั้งคู่ก็บินขึ้นจากที่นั่งและมองไปในทิศทางของพระราชวัง

เกิดอะไรขึ้น ? ราชาถามพลางขมวดคิ้ว เมื่อเขาเห็นแสงไฟเป็นประกายไปทั่วท้องฟ้าเขาก็รู้ทันทีว่ามีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น

เย่หมิงจ้องไปในทิศทางนั้นด้วยความสับสนครู่หนึ่งก่อนที่จะเปลี่ยนสีหน้า “ไม่ดีเลย มันต้องเกิดเหตุร้ายแน่นอน” หลังจากนั้นร่างของเย่หมิงจึงหายตัวไปอย่างทันทีทันใดขณะที่เขาบินไปยังพระราชวังวังด้วยความเร็วสูง

ณ ที่ตั้งของประตูพระราชวัง กำแพงวังที่เคยยิ่งใหญ่ก่อนหน้านี้พังทลายลงมาเป็นซากปรักหักพังเกลื่อนกลาดไปทั่วพื้นดิน ทหารประมาณ 20 คนหมดสติรอบ ๆ ซากปรักหักพังในสภาพที่ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ หินอ่อนสีฟ้าที่ปูพื้นถูกเผาด้วยไฟอันดุเดือดที่พุ่งเข้ามา ทำให้สถานที่นั้นร้อนเหมือนด้านในหม้อนึ่ง

เหนือกำแพงเมืองที่แตกหัก คน 10 คนที่สวมใส่เสื้อผ้าหลากสีลอยอยู่บนท้องฟ้า 20 เมตร แต่ละคนนั้นเป็นเซียนสวรรค์ พวกเขามองภาพเบื้องล่างด้วยสายตาที่เยือกเย็น

ความปั่นป่วนในพื้นที่ทำให้ทหารทุกคนในพระราชวังวิ่งออกไปพร้อมกับผู้เชี่ยวชาญ แต่เมื่อใดก็ตามที่มีคนมาถึงและเห็นผู้เชี่ยวชาญทั้งสิบคนลอยอยู่เหนือพวกเขาแต่ละคนก็หน้าซีดอย่างมาก

“หายนะมาเยือน คนเหล่านี้คือเซียนสวรรค์ ! ไปตีกลองแจ้งว่าศัตรูอยู่ที่นี่ ! ” เซียนปฐพีร้องตะโกนปากสั่น เซียนสวรรค์ 10 คนเป็นจำนวนที่น่าเกรงขาม มันเกินกว่าที่อาณาจักรเกอซุนจะรับมือไหว

ตูม ! ตูม ! ตูม ! ตูม !

เสียงของกลองสามารถได้ยินได้ด้วยเสียงที่ดังก้องกังวานผ่านอากาศและทั่วทั้งวัง สัญญาณเตือนนี้เป็นสัญญาณเตือนระดับสูงสุดที่ไม่เคยได้ยินมานานกว่าร้อยปี เมื่อมันถูกตี นั่นก็หมายความว่าพระราชวังกำลังตกอยู่ในอันตรายจากการคุกคามครั้งใหญ่หลวง มันเป็นสัญญาณเตือนที่บังคับให้ทุกคนทิ้งสิ่งที่พวกเขาทำและปกป้องพระราชวังจากศัตรู

สัญญาณเตือนทำให้ทหารและผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ ต้องตกใจ

พวกเขารวมตัวกันอย่างรวดเร็วและรีบไปที่ประตูพระราชวังเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น

แหล่งพลังงานขนาดใหญ่สามารถสัมผัสได้จากในพระราชวังขณะที่เย่หมิงบินเข้ามาข้างหน้า ในไม่ช้า เขาก็มาหยุดที่ด้านหน้าของประตูพระราชวัง เขาจ้องมองเซียนสวรรค์ทั้งสิบ ความสนใจของเขาจดจ่อกับพวกเขา ไม่ใช่ในซากปรักหักพังที่อยู่ข้างใต้เขา

พวกเจ้าเป็นใคร ? เย่หมิงถาม

ในบรรดาผู้อาวุโส 10 คน คนที่แต่งตัวหรูหราที่สุดหัวเราะอย่างเย็นชา “เรามาจากอาณาจักรอินทรีสวรรค์ นำตัวองค์หญิงแห่งอาณาจักรเกอซุนและเจียงหยางเซียงเทียนออกมา มันจะดีที่สุดถ้าเจ้าไม่บังคับให้เราไปหาพวกเขาเอง ไม่เช่นนั้นผลที่ตามมาสำหรับอาณาจักรของเจ้าจะน่ากลัวเกินกว่าที่พวกเจ้าจะยอมรับได้”

“อาณาจักรอินทรีสวรรค์รึ ? พวกเจ้ากล้าที่จะกระทำสิ่งเลวร้ายต่ออาณาจักรเกอซุนของเราอย่างนั้นหรือ ? พวกเจ้าคิดว่าอาณาจักรของเราสามารถรังแกได้ง่ายจริง ๆ หรือ ? ” เย่หมิงคำรามอย่างโกรธแค้น เมื่อมีเซียนสวรรค์เพียงคนเดียวในพระราชวังและคนอื่น ๆ ที่เกลื่อนกลาดอยู่ก็ไม่มีพละกำลังพอ ไม่มีทางที่อาณาจักรเกอซุนจะเรียกกองกำลังให้มาช่วยได้ทันในช่วงเวลาสั้น ๆ เพื่อต้านทานเซียนสวรรค์ทั้งสิบจากอาณาจักรอินทรีสวรรค์

“เจ้าพูดถูก ไม่มีความจำเป็นใด ๆ ที่อาณาจักรของเราจะต้องเกรงกลัวอาณาจักรของเจ้า” ชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อสีแดงอีกคนพูดด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยาม

เย่หมิงพ่นลมหายใจทางจมูก ในฐานะคนคนเดียวเขาไม่ได้กลัวทั้งสิบคนตรงหน้าเลย ” อาณาจักรอินทรีสวรรค์ หากพวกเจ้าไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับตัวเอง พวกเจ้าก็ควรออกไปดี ๆ ถ้าไม่เช่นนั้นอาณาจักรฉินหวงจะไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ พวกเจ้าไม่เข้าใจหรือว่าเราทั้งสองอาณาจักรเป็นพันธมิตรกัน ? “

“ตลกมาก อย่าแม้แต่จะพยายามโน้มน้าวให้เรารู้ว่าอาณาจักรเกอซุนและอาณาจักรฉินหวงนั้นมีความสัมพันธ์กัน เราไม่ใช่เด็กอายุ 3 ขวบที่เจ้าจะมาหลอกได้ง่าย ๆ ” ผู้อาวุโสหัวเราะ พวกเขาเคยได้ยินจากราชาแห่งอาณาจักรอินทรีสวรรค์ว่าระหว่างทั้งสองอาณาจักรไม่มีมิตรภาพอะไร ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กลัวอำนาจของอาณาจักรฉินหวง

“รีบไปเรียกราชาและพระธิดาของเขาให้ออกมา มิฉะนั้นพระราชวังของอาณาจักรเกอซุนจะถูกทำลายจนเป็นกองดินในวันนี้” ผู้อาวุโสผิวคล้ำพูดด้วยดวงตาที่ดูราวกับว่าสามารถยิงสายฟ้าให้ออกมาได้

ตอนนี้พระราชวังของราชามีกองทัพทหารชุดเกราะดำที่เก่งที่สุดนับพันคน อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาเห็นเซียนสวรรค์ทั้งสิบคนจากอาณาจักรอินทรีสวรรค์ พวกเขาก็ตกตะลึงมาก เซียนสวรรค์คือบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุด พวกเขาไม่ใช่ศัตรูที่ทหารชุดเกราะดำคนใดคนหนึ่งสามารถรับมือได้ แม้จะมีทหารชุดเกราะมากกว่าหนึ่งพันคน พวกเขาก็เหมือนคนที่ไร้พลังเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเซียนสวรรค์เหล่านี้

เมื่อถึงตอนนี้ราชาก็ปรากฏตัวพร้อมกับทหารชุดเกราะดำที่แข็งแกร่งที่สุดหลายคน ราชาตั้งสมาธิเมื่อได้เห็นเซียนสวรรค์ที่ลอยอยู่ทั้งสิบคน อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างองอาจต่อไป

คนของอาณาจักรอินทรีสวรรค์สังเกตเห็นราชาทันทีและเริ่มกระซิบกับสหายของเขา “ดูสิ นั่นเขาคือราชาแห่งอาณาจักรเกอซุน”

เซียนสวรรค์ 10 คนจากอาณาจักรอินทรีสวรรค์เริ่มมองดูราชา จากนั้นหนึ่งในพวกเขาพยักหน้า “นั่นควรจะเป็นเขา ข้าจะจัดการเอง” จากนั้นคนผู้เดียวกันนั้นก็บินไปหาราชา

“อย่าคิดว่าเจ้าจะผ่านข้าไปได้ ! ” เย่หมิงคำรามขณะที่เขาเข้าไปปิดกั้นทางของผู้อาวุโส เขานำอาวุธเซียนของเขาออกมาอย่างไม่ลังเลและส่งพลังงานที่รุนแรงไปยังผู้อาวุโสที่เข้ามา