เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 482

ตอนที่ 482 – กองทัพที่แข็งแกร่ง 500,000 นาย

” ไม่เป็นไร ไม่อาจชักช้าได้อีกต่อไป ข้าต้องการทหารแค่ 500,000 นาย” เจี้ยนเฉินพูดอย่างร้อนใจ 500,000 นายนั้นมากกว่าคำว่าพอ

ราชายิ้ม “เจี้ยนเฉิน การย้ายโอนทหารให้กับเจ้า ไม่จำเป็นต้องให้ข้าไปกับเจ้าด้วยตัวเองเพื่อย้ายโอนพวกเขา ข้าจะส่งพระราชโองการให้แก่กองทัพเทพดาบตะวันออก และให้พวกเขาส่งผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด 500,000 นายไปกับเจ้า อย่างไรก็ตามการถ่ายโอนทหารจำนวนมาก มันจะไม่รวดเร็ว ดังนั้นมันจะต้องใช้เวลาพอสมควร”

เจี้ยนเฉินพยักหน้า “นั่นไม่เป็นไร ข้าจะรอฟังข่าวก่อน”

หลังจากการเจรจาธุระเสร็จสิ้น เจี้ยนเฉินถ่ายทอดข้อความที่อาณาจักรต้าโจวต้องการเป็นพันธมิตรกับอาณาจักรฉินหวงต่อราชา เขาสัญญากับอาณาจักรต้าโจวว่าเขาจะส่งข้อความให้ แต่ทั้งสองอาณาจักรจะเป็นพันธมิตรกันได้จริงหรือไม่ ก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องกังวล

หลังจากพูดคุยกันอีกเล็กน้อย เจี้ยนเฉินก็ออกจากพระราชวังของราชาและกลับไปที่ตำหนักสวรรค์ฉิน หลังจากนั้น เขาก็เรียกนางกำนัลคนหนึ่งออกมาแล้วบอกว่า “ข้าจะทำการบ่มเพาะซักพัก แจ้งคนที่เหลือว่าข้าไม่ต้องการถูกรบกวน ข้าจะไม่พบใครหลังจากนี้และห้ามใครลองพยายามทำมัน”

” ข้ารับใช้คนนี้เข้าใจ ! ” นางกำนัลตอบด้วยความเคารพก่อนที่จะโค้งคำนับเพื่อแจ้งให้ทุกคนทราบ

เจี้ยนเฉินนั่งอยู่บนเตียงของเขาแล้วหายใจออกช้า ๆ จากนั้นนำโครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฏออกจากแหวนมิติของเขา เขาเริ่มตรวจสอบมันอย่างช้า ๆ

โครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฎมีความสูงประมาณ 2 เมตรและดูค่อนข้างทนทาน เพียงแค่มองดูโครงกระดูก ทุกคนก็จะรู้ว่าคนผู้นั้นต้องแข็งแกร่งเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ กระดูกมีสีขาวเหมือนหิมะและเกือบจะโปร่งใสด้วยแสงสว่างไสวที่เปล่งออกมาจากพวกมัน ทำให้พวกมันดูเหมือนสมบัติล้ำค่า บนโครงกระดูกนั้นมีการเคลื่อนไหวของแสงที่จาง ๆ ราวกับว่ามีปรอทไหลผ่าน

นี่เป็นครั้งที่สองที่เจี้ยนเฉินได้เห็นโครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฏ แต่สถานการณ์นั้นแตกต่างจากครั้งแรก อาจเป็นเพราะความแข็งแกร่งของเขาเทียบเท่ากับเซียนสวรรค์ แต่เขาก็สามารถรู้สึกถึงพลังงานที่แตกต่างอย่างชัดเจนภายในกระดูกของโครงกระดูก พลังงานภายในเป็นเหมือนมหาสมุทรกว้างใหญ่

หายใจเข้าออก เจี้ยนเฉินสงบลงอย่างช้า ๆ และหลับตา จากนั้นสื่อสารกับวิญญาณกระบี่ทั้งสอง เขาคิดว่า” จือหยิง, ฉิงโซว, พวกเจ้าช่วยข้าเปลี่ยนโครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฎเป็นพลังบรรพกาลได้หรือไม่ ? “

ได้ ขอรับ/เจ้าค่ะ นายท่าน

จือหยิงและฉิงโซวทั้งคู่ตอบอย่างไม่ลังเลและแยกย้ายไปทำงาน จากมือของเจี้ยนเฉินมีแสงสว่างสองแสงแยกจากกันเพื่อสร้างบุรุษในชุดเสื้อคลุมสีม่วงและหญิงสาวในชุดสีฟ้า บุรุษหล่อและหญิงสาวงดงามในแบบที่ทำให้พวกเขาทั้งคู่ดูเหมือนคู่หูอมตะที่แต่งงานกัน

จือหยิงและฉิงโซวทั้งสองจับมือกันทำให้โครงกระดูกลอยไปมาระหว่างพวกเขาผ่านการใช้กำลังที่ซ่อนเร้น

จือหยิงและฉิงโซวเหยียดแขนทั้งสองออกทันที คลื่นของแสงสีฟ้าและสีม่วงลอยออกมาจากพวกเขาและห่อหุ้มโครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฎ

กระบวนการแปลงโครงกระดูกนั้นค่อนข้างเร็ว หลังจาก 2 ชั่วยามผ่านไปหรือมากกว่านั้น พลังงานสีเทาเริ่มเคลื่อนตัวจากโครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฏเข้าสู่ร่างของเจี้ยนเฉินไปยังจุดตันเถียนของเขา

“นายท่าน ใช้บัญญัติกระบี่นภาเพื่อขัดเกลาพลังบรรพกาล” ได้ยินเสียงของจือหยิงภายในใจของเจี้ยนเฉิน ก่อนที่เขาจะหายไปจากสายตาของเจี้ยนเฉิน

เมื่อได้รับแจ้ง เจี้ยนเฉินใช้เวลา 2 ชั่วยามถัดไปในการปรับแต่งพลังบรรพกาลให้เป็นพลังที่เขาสามารถใช้ได้ หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินก็มองเข้าไปในตัวของเขาเองทันทีซึ่งก็มีกำแพงม้วนตำราปรากฏขึ้นมาในใจของเขา ในจุดตันเถียนของเขามีพลังงานสีดำสองอันที่ค่อย ๆ ลอยไปด้วยสิ่งที่จะทำให้หัวใจของทุกคนที่เต้นเร็วขึ้น เมื่อรู้สึกถึงมัน

ครั้งที่แล้ว เจี้ยนเฉินสามารถใช้ยุทธภัณฑ์ของเซียนผู้คุมกฏทั้งสองเพื่อแปลงเป็นพลังบรรพกาลได้ เขาสามารถเสริมกำลังร่างกายของเขา ในขณะที่อีกสายหนึ่งถูกสงวนไว้เป็นกำลังสำรอง ด้วยโครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฏ ตอนนี้เขามี 2 เส้น

เจี้ยนเฉินเห็นพลังงานสีเทาสองสีในจุดตันเถียนของเขา เขาถามด้วยความลังเลว่า “ถ้าข้าต้องใช้พลังบรรพกาล เพื่อเสริมสร้างร่างกายของข้า นั่นจะเป็นปัญหาหรือไม่ ? ” ครั้งสุดท้ายที่เจี้ยนเฉินทำด้วยความประมาทเลินเล่อและทำให้ร่างกายของเขาขดตัวด้วยความเจ็บปวดจนถึงจุดที่เขาแทบทนไม่ไหว

“ในตอนนี้จะไม่มีปัญหาอะไร ท่านสามารถใช้พลังบรรพกาลได้โดยไม่มีปัญหา แม้ว่ามันอาจจะเจ็บ แต่ก็ไม่เลวร้ายเหมือนเมื่อก่อน” คนที่พูดคือฉิงโซวซึ่งพูดด้วยน้ำเสียงอันไพเราะน่าฟัง

“นั่นเป็นเรื่องดี ! ” เจี้ยนเฉินถอนลมหายใจออกขณะที่เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาผ่อนคลายมากขึ้นเล็กน้อย เขาเริ่มใช้พลังบรรพกาลเพื่อบ่มเพาะร่างกายของเขา

ในขณะที่พลังบรรพกาลไหลผ่านร่างของเขา เจี้ยนเฉินไม่รู้สึกเจ็บปวดอย่างที่เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้พลังบรรพกาลไม่ได้ทำลายร่างกายของเขาอีกต่อไปเมื่อมันไหลผ่านไป แม้ว่าจะยังมีอาการปวดอยู่ แต่ก็อยู่ในระดับที่ยอมรับได้ของเจี้ยนเฉิน มันก็เป็นอย่างที่จือหยิงกล่าวไว้เจี้ยนเฉินจะสามารถอดทนต่อสิ่งนี้ได้