เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 508

ตอนที่ 508: ความแข็งแกร่งของเซียนผู้คุมกฎ (2)

ท้องฟ้าส่องแสงสีม่วงออกมาในตอนที่ได้เอาลำแสงสีฟ้าและสีม่วงห่อหุ้มรอบตัวเขาเอาไว้ เป็นเพราะเจี้ยนเฉินเคลื่อนที่ได้เร็วเกินไปทำให้พลังงานดั้งเดิมของจิตวิญญาณกระบี่สีม่วง-ฟ้าเปลี่ยนเป็นม่านแสงปกคลุมร่างกายเขา

ถึงแม้ว่าเจี้ยนเฉินจะสูญเสียพลังงานเซียนไปซึ่งนั่นทำให้เขาช้ากว่าเดิมหลายเท่าตัว แต่กล้ามเนื้อได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายของเขา แม้ว่าเขาจะไม่มีพลังงานเซียนแต่ด้วยพลังงานในร่างกายเขาแล้ว ความเร็วของเขาก็อยู่ในระดับสูงได้

แม้ว่าชายทั้งสามคนพยายามที่จะเอาชนะเจี้ยนเฉิน แต่พวกเขารู้อยู่แล้วว่าพวกเขาคงไม่สามารถแม้แต่สัมผัสพลังงานอันแปลกประหลาดที่เจี้ยนเฉินครอบครองได้ อาวุธเซียนของพวกเขาไม่ได้เข้าใกล้เจี้ยนเฉินแม้แต่นิดเดียว นั่นทำให้ทั้ง 3 คนเหมือนกับโดนมัดมือมัดเท้าเอาไว้ พวกเขาไม่สามารถเข้าต่อสู้ได้แม้จะมีความสามารถเช่นไร มันช่างรู้สึกสิ้นหวังเสียจริง ๆ

ไม่ว่าเขาจะฟาดฟันไปที่เจี้ยนเฉินมากเพียงใดแต่ในตอนที่พวกเขาโจมตีเข้าไปนั้นจะมีพลังงานขึ้นมาหยุดการโจมตีของพวกเขาเอาไว้ พลังงานนั่นมันพุ่งมาตรงอาวุธของพวกเขาและทำให้พวกเขาต้องยกเลิกการโจมตีเพื่อหลบพลังงานนั้น ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาคงได้รับการโจมตีอันรุนแรง

เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วชายทั้ง 3 คนก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิดอย่างรุนแรง ทันใดนั้นเจ้าสำนักและชายชราก็ได้ส่งเสียงคำรามออกมาพร้อมกันและได้ใช้ทักษะต่อสู้เข้าปะทะกับเจี้ยนเฉิน

อาวุธเซียนทั้งสองเปล่งแสงออกมาและได้พุ่งผ่านท้องฟ้าไปด้วยความเร็วแสง ความกดดันที่การโจมตีนั้นมีเหมือนว่าจะผ่าโลกออกเป็นเสี่ยง ๆ

เมื่อสัมผัสได้ถึงความกดดันนั้น เจี้ยนเฉินก็ได้เลียปากพร้อมกับพูดอย่างเย็นชาขึ้น “เจ้าคิดว่าทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีนั้นจะทำให้ข้าบาดเจ็บได้งั้นหรือ ? ! “

ฟุ๊ซ ! ฟุ๊ซ !

ทันทีที่เขาพูด เขาก็ได้ฟันกระบี่ออกไป 2 ครั้งเข้าปะทะกับทักษะต่อสู้ทั้งสอง ทันทีที่เข้าปะทะกัน มันก็ได้เกิดระเบิดขึ้น ทำให้เกิดพายุทรายครอบคลุมทั้ง 4 คนเอาไว้

ร่างกายของเจี้ยนเฉินได้ส่องแสงออกมาและเขาก็ได้นำเอาธาตุลมขึ้นมาห่อหุ้มร่างกายเขาไว้

เมื่อแสงสีครามส่งประกายพร้อมกับแรงหนุนของธาตุลมที่ร่างกายเจี้ยนเฉินมี แค่เพียงเสี้ยวพริบตาเขาก็ได้ไปปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าคริส เขาแกว่งมือขวาของเขาทำให้เกิดพลังงานดั้งเดิมของกระบี่ฟาดฟันไปยังคริส

ใบหน้าของคริสซีดลง เขาได้ถอยกลับไปเพื่อหลบการโจมตีพวกนั้น

ตอนนี้ชายอีกสองคนจากนิกายพยัคฆ์มังกรนั้นได้อยู่ห่างออกไป 10 เมตร เนื่องจากแรงสะท้อนจากระเบิด พวกเขายังไม่สามารถเข้าไปช่วยคริสได้ เจี้ยนเฉินรู้ว่านี่คือเวลาที่ดีที่สุดที่จะจัดการพวกนั้นทีละคน และเขาจะสูญเสียโอกาสนี้ไปไม่ได้ ทันใดนั้นเขาก็พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับไล่ตามคริส

แม้ว่าคริสจะอยู่ในระดับเซียนขั้นที่ 6 แต่เขานั้นไม่มีธาตุลมซึ่งทำให้ความเร็วของเขานั้นไม่สามารถเทียบเคียงเจี้ยนเฉินได้ ระยะห่างของทั้งคู่นั้นลดลงอย่างรวดเร็ว แค่เสี้ยวพริบตาเจี้ยนเฉินก็ไล่ตามเขาทัน ทั่วทั้งท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงสีม่วงและแสงสีฟ้า แสงนั่นมันส่องแสงมาจากร่างกายของเจี้ยนเฉิน ไม่มีทางที่เขาจะหนีได้เลย

“งั้นให้ข้า คริส รับมือกับพลังงานอันลึกลับแสนอันตรายนี่ ฮูป้าเองเคยบอกกล่าวเอาไว้แล้ว” ดวงตาของคริสส่องประกายโหดร้ายออกมา เขาได้ชักดาบออกมาพร้อมกับฟันไปที่เจี้ยนเฉินด้วยพลังทั้งหมดที่เขามี

ดาบของคริสนั้นได้ฟันมาข้างหน้า ทันทีที่ดาบยักษ์นั่นเข้ามาใกล้หน้าอกของเจี้ยนเฉิน มันก็ได้เกิดเสียงปะทะกันดังขึ้น

“ติ๊ง ! “

พลังงานดั้งเดิมของจิตวิญญาณกระบี่นั้นปะทะเข้ากับดาบของคริส และทำให้เกิดเสียงเหมือนเสียงของเหล็กเข้าปะทะกัน พลังงานดั้งเดิมนั้นได้ย่อตัวลงแม้ว่าพลังงานดั้งเดิมนี้จะไม่ใช่ประเภทเดียวกับกระบี่เซียนแต่ความแข็งแกร่งที่มันมีก็เหมือนเหล็ก

ทันทีที่เกิดเสียงปะทะ ใบหน้าของคริสก็ได้ซีดลงก่อนที่จะกระอักเลือดออกมาจากปากของเขา

แม้ว่าฮูป้านั้นจะอยู่ในระดับเซียนสวรรค์ขั้นที่ 6 อีกทั้งยังมีอาวุธเซียนที่เชื่อมตรงเข้ากับเจ้าของ แม้ว่าอาวุธเซียนนั้นไม่ได้มีความรู้สึกเจ็บปวด แต่ไม่ว่าผู้ใช้นั้นจะแข็งแกร่งเพียงใดแต่เขาก็จะได้รับพลังโจมตีที่เท่ากับอาวุธที่เขาได้รับ แม้แต่เซียนผู้คุมกฎก็มิใช่ข้อยกเว้น

“พลังนี่ช่างน่าหวาดหวั่นเสียจริง ๆ ฮูป้าพูดถูก พวกเราไม่สามารถสู้เขาได้” ฮูป้าพูดกับตนเอง หลังจากที่เขาได้เข้าปะทะกับพลังงานดั้งเดิมอันน่ากลัว นี่มันก็ทำให้เขารู้ว่ามันน่าอัศจรรย์เพียงใด

ในตอนที่คริสครุ่นคิดอยู่ เจี้ยนเฉินก็ได้ฟันกระบี่มาอีก 2 ครั้งเข้าสู่อาวุธของฮูป้า ก่อนที่ฮูป้าจะเก็บมันลงไป