เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 526

ตอนที่ 526 ความรู้สึกลึก ๆ

เมื่อโดนหวงหลวนจุมพิตอย่างกะทันหัน ตอนนี้ความคิดของเจี้ยนเฉินว่างเปล่า เขายืนนิ่งค้างอยู่เป็นเวลานาน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโดนผู้หญิงทำแบบนี้กับเขาตั้งแต่เขาเกิดมา

ปลายจมูกของเขายังคงได้กลิ่นของหวงหลวนอยู่ในขณะที่สัมผัสถึงสิ่งที่เขาไม่เคยรู้สึกได้มาก่อนได้ มันทำให้จิตใจของเขาปั่นป่วน ในตอนนั้นเจี้ยนเฉินไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

บางทีนี่อาจเป็นเพราะหวงหลวนได้แสดงความรู้สึกของนางสำหรับที่มีต่อเจี้ยนเฉินที่มีมาแสนนาน อยู่ดี ๆ มันก็พรั่งพรูออกมาราวกับภูเขาไฟระเบิด ความรู้สึกนั้นมันรุนแรงยิ่งกว่าเดิมจนยากที่จะหยุดได้ ร่างกายของนางได้ปลดปล่อยความรู้สึกทั้งหมดที่มีผ่านจุมพิตนี้ มันได้ปลดปล่อยความกังวลที่นางมีในจิตใจของนางอกมา

นี่เป็นครั้งแรกที่เจี้ยนเฉินเผชิญกับสิ่งแบบนี้ เขาไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนและตอนนี้เขาถึงกับตะลึง แม้ว่าจะตระหนักได้หลังจากนั้นว่าเกิดอะไรขึ้นแต่หัวใจของเจี้ยนเฉินนั้นยังคงสั่นระรัวหลังจากที่รู้สึกได้ถึงลิ้นอันนุ่มนวลของหวงหลวนที่เข้ามาในปากเข้า นั่นมันทำให้ลมหายใจของเขาติดขัด

แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะไม่เคยคิดเรื่องรักใคร่แต่อย่างไรเสียเขาก็เป็นผู้ชาย หวงหลวนเองก็งดงาม อันที่จริงแล้วนางงดงามมาก ภายใต้สวรรค์นางนั้นโดดเด่นเป็นอย่างมาก และเมื่อหญิงสาวที่งดงามเช่นนั้นจุมพิตเขาแม้แต่เจี้ยนเฉินเองก็ไม่สามารถสงบจิตใจของตนเองได้ ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในตัวเจี้ยนเฉินได้พรั่งพรูออกมาและบังคับให้เจี้ยนเฉินหลับตาของตนเอง

แขนทั้งสองข้างของเจี้ยนเฉินได้เอื้อมออกไปคว้าร่างอันนุ่มของหวงหลวนเข้ามากอดแนบแน่นกับร่างกายของเขา แม้ว่าจะมีเสื้อผ้าบาง ๆ ของหวงหลวนคั่นไว้อยู่ แต่เจี้ยนเฉินก็สามารถสัมผัสได้ถึงหัวใจเต้นรัวจากร่างกายของนาง มันทำให้หัวใจเขาสั่นไหวยิ่งกว่าเดิม

ด้วยการจุมพิตนั้นทำให้ตัวของเขาทั้งคู่ติดกัน เจี้ยนเฉินนั้นเร่าร้อนขึ้นเพราะการกระทำของหวงหลวน ตอนนั้นเขาได้ตอบรับความรู้สึกตัวเอง เขาโยนเรื่องทุกอย่างทิ้งและดื่มด่ำกับความสุขในช่วงเวลานั้น

ช่วงเวลาดี ๆ นั้นดำเนินไปสักพักก่อนที่ทั้งสองจะแยกออกจากกัน หวงหลวนนั้นยังคงอยู่ในอ้อมแขนของเจี้ยนเฉิน แต่หัวของนางนั้นยังคงแนบชิดกับใบหน้าอันหล่อเหลาของเจี้ยนเฉิน นางค่อย ๆ ซบหน้ามาบนไหล่ของเจี้ยนเฉินพร้อมกับหลับตา รับรู้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเขา

เจี้ยนเฉินถอนหายใจยาว ๆ ออกมาเพื่อสงบสติอารมณ์ตนเอง เขาปล่อยให้หวงหลวนนั้นซบลงที่ไหล่ของเขา จากนั้นเขาจึงเอาหน้าของเขาไปแนบกับหัวของสาวสวยคนนี้ที่ซึ่งกำลังหลับตาพร้อมกับแสดงอารมณ์อันซับซ้อนออกมา

หลังจากนั้นสักพักเจี้ยนเฉินก็ได้ถอนหายใจออกมาอีกครั้งและพูดขึ้น “หลวนเอ๋อ นี่เจ้าไม่รู้สึกผิดกลับสิ่งที่เกิดขึ้นหรือ ? ข้าเหมาะสมจะเป็นคนรักของเจ้าจริงหรือ ? “

ดวงตาของหวงหลวนค่อย ๆ ลืมขึ้นมาและจ้องมองเจี้ยนเฉินอย่างรักใคร่ นางส่ายหน้าของนางแล้วพูดขึ้น “ข้าไม่เคยรู้สึกเช่นนั้นมาก่อน ข้าจะไม่รู้สึกผิดหวังสักนิด”

“เจี้ยนเฉิน บอกข้าที ข้านั้นอยู่ในหัวใจของเจ้าจริงหรือ ? ” หวงหลวนจ้องมองอย่างคาดคั้น

เจี้ยนเฉินถอนหายใจและมองมาที่หวงหลวนด้วยสายตาที่ซับซ้อน เขาเงียบไปสักพักก่อนที่จะตอบกลับมา “หลวนเอ๋อ ข้ายังให้คำตอบเจ้าตอนนี้ไม่ได้ ตอนแรกข้าไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นเช่นนี้ นี่มันมากเกินไป ความกดดันที่ข้าต้องเผชิญเองนั้นก็มากด้วยเช่นกัน ที่ข้าต้องการตอนนี้คือต้องการแข็งแกร่งขึ้น”

หวงหลวนส่ายหน้า “เจี้ยนเฉิน เรื่องนั้นไม่สำคัญอะไร หลวนเอ๋อจะรอ ข้าจะรอเจ้า ! ตลอดไป ข้าจะรอเจ้าตลอดไป ! “

เจี้ยนเฉินผงะ ในตอนนี้ความคิดของเขาปั่นป่วน เขาไม่เคยตระหนักได้เลยว่าความรู้สึกของหวงหลวนที่มีต่อเขานั้นจะมากมายถึงเพียงนี้

แต่เขาก็ไม่ได้ตอบสิ่งใดกลับไป เขาค่อย ๆ เอามือเอื้อมไปกอดหวงหลวนและเริ่มสูดกลิ่นที่มาจากร่างกายของนาง วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้ใกล้ชิดกับผู้หญิง และวันนี้เป็นวันแรกที่เขาได้กอดร่างกายอันยั่วยวนของหญิงสาว ความรู้สึกนั้นยังคงส่งผลกระทบต่อเจี้ยนเฉิน ความรู้สึกอันสวยงามนี้อัดแน่นลงไปในวิญญาณของเจี้ยนเฉินและสลักความรู้สึกนี้ไว้ในจิตใจของเขา เขาจะไม่มีวันลืมความรู้สึกในตอนนี้

ถ้าเป็นแบบนั้นเขาจะเพิ่มความรู้สึกนี้ให้มันมากขึ้นกว่าเดิม