ตอนที่ 530 การพบกับเถี่ยต้าอีกครั้ง (1)
เมื่อเจี้ยนเฉินและหมิงตงได้มาถึงสนามต่อสู้ซึ่งตรงนั้นเต็มไปด้วยศิษย์มากมายจนอัดแน่น หลายร้อยคนกำลังกระซิบกระซาบกัน แต่ทั้งกาดิหยุนและหลิงเจิ้งเทียนนั้นกลับไม่ได้ปรากฏตัวออกมา
การต่อสู้ระหว่างกาดิหยุนและหลิงเจิ้งเทียนนั้นดูเหมือนจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ชมรอบ ๆ อย่างมาก เจี้ยนเฉินรออีกสักพักและไม่นานหลังจากนั้นก็ได้มีศิษย์อีกหลายพันคนเข้ามารวมตัวกันอยู่ที่นั่นจนดูเหมือนว่าสถานที่นั้นเป็นสถานที่หลักในการรวมตัวของสำนักนี้
“เจ้าคิดว่าใครจะชนะ ? “
“นี่เจ้าล้อเล่นหรือไง ? แน่นอนแล้วว่าต้องเป็นหลิงเจิ้งเทียน กาดิหยุนนั้นอาจจะเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญและเทียบเท่าได้กับหลิงเจิ้งเทียน แต่หลิงเจิ้งเทียนนั้นอยู่ในระดับเซียนผู้เชี่ยวชาญมานานแล้ว ด้วยพรสวรรค์ของเขา ข้าพนันได้เลยว่าตอนนี้เขาต้องอยู่ในระดับเซียนผู้เชี่ยวชาญขั้นกลางแน่ ๆ ความสามารถของกาดิหยุนนั้นยังเทียบเขาไม่ได้”
ศิษย์ทุกคนรอบ ๆ กระซิบกระซาบกันด้วยความตื่นเต้น เจี้ยนเฉินและหมิงตงได้แต่ยืนนิ่ง ๆ ท่ามกลางฝูงคนพวกนั้นและรอคอยชมสิ่งที่จะเกิดขึ้น เจี้ยนเฉินและหมิงตงทั้งคู่นั้นดูแปลกประหลาดสำหรับบุคคลที่ตรงนั้นเพราะชุดที่พวกเขาสวมใส่อยู่ ศิษย์บางคนมองพวกเขาด้วยท่าทีสงสัยแต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปสักถามเลยสักคน
ในขณะที่ยืนอยู่ตรงนั้นเจี้ยนเฉินก็ได้รู้สึกว่ามีสายตาคู่หนึ่งจ้องมาที่เขา เมื่อเขาหันกลับไปมองเขาก็ได้พบกับกับสาวสวยคนหนึ่งจ้องมาที่เขาด้วยสายตาที่หลงใหล สายตาของนางนั้นดูเหมือนสายน้ำในฤดูใบไม้ผลิที่ไหลผ่านแสงสว่าง แต่มันกลับแสดงท่าทีสงสัยออกมา — สายตาคู่นั้นเป็นของกาดิซิ่วหลี
เมื่อเปรียบเทียบกับไม่กี่ปีก่อน กาดิซิ่วหลีนั้นได้เติบโตขึ้นมาก ท่าทีที่ไม่สุขุมและไม่สุภาพของนางถูกแทนที่ด้วยความสงบเสงี่ยม แม้แต่ใบหน้าของนางก็งดงามขึ้นอีกเล็กน้อย
แม้ว่าพวกเขาจะมีเรื่องราวร้าย ๆ ระหว่างเจี้ยนเฉินและพี่น้องทั้งสามจากตระกูลกาดิ แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรเป็นเพียงการทะเลาะเบาะแว้งกันในวัยเด็กเท่านั้น — ไม่ได้สลักสำคัญอะไร นั่นหมายความว่าเจี้ยนเฉินนั้นไม่ได้มีความแค้นเคืองใด ๆ กับทั้งสาม เมื่อกาดิซิ่วหลีจ้องมาที่เขา เจี้ยนเฉินก็ได้พยักหน้าด้วยความเป็นมิตรให้กับนางเพื่อทักทายแล้วก็หันหน้าหนี
กาดิซิ่วหลีจ้องมาที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเจี้ยนเฉินพร้อมกับคิดใคร่ครวญ คิ้วของนางขมวดเข้าหากันสักพักก่อนที่นางจะถูกสะกิดกาดิเหลียงที่อยู่ข้าง ๆ “พี่รอง ท่านเคยเห็นเห็นชายสวมชุดขาวนั่นมาก่อนหรือไม่ ? ข้ารู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหมือนกับว่าเคยเห็นเขาที่ไหน ข้าจำมันไม่ได้”
เจี้ยนเฉินได้เติบโตขึ้นมากเมื่อไม่กี่ปีมานี้ ทำให้แม้แต่ลุงเจียงหวูจี่ยังจำเขาไม่ได้ และกาดิซิ่วหลีเองก็จำเขาไม่ได้เช่นกัน
กาดิเหลียงมองไปที่เจี้ยนเฉินก่อนที่จะหันไปหาน้องสาวของนาง จากนั้นเขาก็ส่ายหน้าและยิ้มออกมา ” ข้าไม่รู้ว่าเขามาจากไหน แต่เขาดูค่อนข้างหล่อเหลา แม้แต่ข้าเองยังอิจฉาเขาเลย”
“พี่รอง ข้ารู้สึกคุ้นหน้า แต่ข้าไม่รู้ว่าเคยเจอเขาที่ไหน ท่านรู้หรือไม่ว่าเขาเป็นใคร ? ” กาดิซิ่วหลีถามอีกครั้ง
กาดิเหลียงมองกลับไปที่เจี้ยนเฉินอีกครั้งแล้วส่ายหัวอีกรอบ “ข้าไม่รู้จักเขา หรือไม่ก็ข้าก็ไม่เคยเจอเขามาก่อน” กาดิเหลียงได้มองไปที่กาดิซิ่วหลีพร้อมกับยิ้มและแสดงสายตาซุกซน “น้องสาม ผู้ชายตรงนั้นนั่นก็ดูไม่เลว ไม่ใช่ว่าเจ้าตกหลุมรักเขาหรอกหรือ ? เมื่อพวกเรากลับไปเมื่อไหร่ ข้าจะให้คนไปหาว่าเขาผู้นั้นเป็นใครเพื่อให้คำตอบแก่เจ้า”
เมื่อเห็นสายตาแบบนั้น กาดิซิ่วหลีก็ไม่ได้พูดอะไรกับเขาอีกต่อไปและกลับไปครุ่นคิดต่อ
ในเวลาเดียวกันก็ได้มีสองคนเดินออกมาจากด้านหลังกลุ่มคนและเดินขึ้นไปยังแท่นต่อสู้ สองนั้นดูอายุประมาณ 25 และ 26 ปี พวกเขาทั้งสองสวมชุดเครื่องแบบของสำนักคากัต และในตอนที่ทั้งสองได้ก้าวขึ้นไปบนแท่นต่อสู้นั้น ฝูงคนรอบ ๆ ก็ได้ส่งเสียงฮือฮาออกมา
“กาดิหยุนและหลิงเจิ้งเทียนมาถึงแล้ว..”
“กาดิหยุน เจ้าทำได้แน่ ! เอาชนะหลิงเจิ้งเทียน..”
“หลิงเจิ้งเทียนจะต้องชนะ..”
ศิษย์พวกนั้นเริ่มตะโกนตาม ๆ กันไปเพื่อส่งเสียงให้กำลังใจนักสู้ทั้งสอง เสียงนั้นดังอื้ออึงไปสักพักก่อนที่จะหยุดลงไป
เมื่อทั้งสองก้าวขึ้นสนามต่อสู้ กาดิซิ่วหลีก็ได้ละสายตาจากเจี้ยนเฉิน ไปมองที่พี่ชายกาดิหยุนบนแท่นต่อสู้
กาดิหยุนและหลิงเจิ้งเทียนนั้นได้พูดคุยกันเล็กน้อยก่อนที่จะเอาอาวุธเซียนของพวกตนออกมา อาวุธเซียนของกาดิหยุนนั้นเป็นดาบสองมือ ในขณะที่อาวุธของหลิงเจิ้งเทียนนั้นเป็นดาบยาวมือเดียว ด้วยการปรากฏของอาวุธเซียนของทั้งคู่ การต่อสู้อย่างเป็นทางการก็ได้เริ่มต้นขึ้น
“ติ๊งๆๆ แกร๊งๆๆๆ..”
เสียงปะทะกันของอาวุธเซียนแต่ละคู่ดังขึ้นเมื่อกาดิหยุนเข้าต่อสู้กับหลิงเจิ้งเทียน แม้ว่าการต่อสู้จะไม่ได้กะเอาถึงชีวิต แต่ความสามารถที่พวกเขาแสดงออกมานั้นก็ทำให้ศิษย์ทั้งหลายนั้นหลงระเริงในการต่อสู้นั้น การต่อสู้ระหว่างเซียนผู้เชี่ยวชาญเป็นสิ่งที่ผู้ที่ยังเข้าไม่ถึงระดับเซียนนั้นรู้สึกทึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...