เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 547

ตอนที่ 547 – ถ่ายทอดทักษะการสู้รบ

หลังจากทั้งสี่คนของพวกเขาได้ตื่นขึ้น หลายคนในกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีตื่นขึ้นมา ตรวจพบว่า พลังของตนนั้นได้เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก ความสุขเอ่อล้นเต็มใบหน้าคนเหล่านี้ แต่เดิมเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษขั้นกลางและขั้นสูง ตอนนี้คนนับโหลของพวกเขาได้หลุดผ่านกลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษหลังจากได้รับสุราร้อยพงไพร

หลังจากนั้น ในที่สุดคนสุดท้ายได้ตื่นขึ้น เมื่อพวกเขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น พวกเขามีความสุข ดังนั้นพวกเขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ ได้แต่โห่ร้องออกมาด้วยความยินดี

ทุกคนในกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีต่างเต็มไปด้วยความปิติยินดี เซียนชั้นยอดกลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญ และแม้กระทั่งเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษขั้นกลางได้กลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษชั้นสูง กระทั่งคนที่เป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษขั้นต่ำยังกลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษขั้นสูง

เพียงเวลา 1 ชั่วยามในการประชุมและพลังของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีทั้งหมดได้ก้าวผ่านระดับหลายขั้น แม้ว่าเจี้ยนเฉินไม่ได้หมายมั่นที่แห่งนี้ แต่ทว่าพลังอำนาจใหม่นี้ก็เพียงพอที่จะครองเมืองเล็ก ๆ เช่นเมืองเวค แม้กระทั่งเจ้าเมืองก็ไม่อาจที่จะรวบรวมพลังอำนาจได้เทียบเท่า

“ขอบคุณหัวหน้ามาก” ทหารรับจ้างทั้งหมดตะโกนออกมาเป็นเสียงดัง แต่ละคนเต็มไปด้วยความสุข

เจี้ยนเฉินยิ้มออกมา แม้ว่าเจ้าทั้งหมดได้แข็งแกร่งขึ้นอย่างก้าวกระโดด แต่ทว่าความแข็งแกร่งของพวกเจ้าจำต้องผ่านการฝึกอบรม เพื่อให้เจ้าคุ้นเคยกับพลังใหม่ของเจ้า ข้าจะให้เหรียญสีม่วงร้อยเหรียญและไปซื้อของจำเป็นที่จะต้องอาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร พรุ่งนี้เช้า เราจะมุ่งหน้าไปยังเทือกเขาสัตว์สูร เจ้าจะกลับมาได้ก็ต่อเมื่อเจ้าสามารถฆ่าสัตว์อสูรระดับ 4 ได้ถึง 3 ตัวด้วยตัวของเจ้าเองโดยปราศจากความช่วยเหลือ ไคเอ้อ โม่เทียน ฉิงเฟิง และชาร์คัส เจ้าทั้งสี่จะเป็นกลุ่มและติดตาม เจ้าจะต้องทำตามคำสั่งของข้า

คำของเจี้ยนเฉินทำให้ทหารรับจ้างทุกคนล้วนพากันเคร่งขรึม การต่อสู้กับสัตว์อสูรเป็นสิ่งที่ต้องใช้พลังเป็นอย่างมาก ปกติมันจะใช้สองหรือสามคนที่จะสังหารสัตว์อสูรที่แข็งแกร่ง เนื่องจากความอดทนของพวกเขา กล้ามเนื้อ และพลังอำนาจไม่เทียบเท่า มีเพียงชายที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะสามารถต่อกรกับพวกมันได้ และน้อยมากที่จะต่อสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่ง

เมื่อเจี้ยนเฉินประกาศว่า พวกเขาทั้งหมดจะต้องฆ่ามันถึง 3 ตัวด้วยตัวเอง พวกเขารู้สึกว่าจะเป็นภารกิจที่พวกเขาจะไม่สามารถประสบความสำเร็จหรือมีชีวิตกลับมา

หัวหน้า การฆ่าสัตว์อสูรระดับ 4 ตัวเดียวนั้นก็ยากมากเกินไป แต่ท่านให้เราฆ่ามันถึง 3 ตัว นั่นไม่ได้เป็นคำสั่งที่มากเกินไปหรือ? ชาร์คัสถาม

เจี้ยนเฉินส่ายศีรษะของเขา มันไม่ยากเลย ในฐานะเซียน ข้าล่าสัตว์อสูรระดับ 2, เมื่อข้าเป็นเซียนระดับสูง ข้าก็ล่าสัตว์อสูรระดับ 3, ตอนข้าเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญ ข้าก็ล่าสัตว์อสูรระดับ 4, ถ้าข้าสามารถทำมันได้ แล้วทุกคนจะสามารถทำได้เหมือนกัน เจ้าเดินทางไปยังเทือกเขา มันเป็นการเดินทางเพื่อฝึกอบรม เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเจ้า จำไว้ว่า เมื่อเจ้าได้รับพลังในการต่อสู้กับศัตรูระดับของเจ้าเอง แล้วประสบการณ์ต่อสู้ ทักษะและความเร็วจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก สามสิ่งนี้เป็นสิ่งที่สำคัญสุด จงจำไว้เมื่อเจ้าไป

หยุดลงชั่วครู่หนึ่ง เจี้ยนเฉินจ้องอย่างจริงจังไปที่ทุกคน ข้ายังมีบางสิ่งบางอย่างให้ทุกคน เมื่อเราไปถึงเทือกเขาแดนอสูร มันจะช่วยให้เจ้าพัฒนาความแข็งแกร่งของเจ้า ทั้งหมดเข้าใจแล้วหรือไม่

เจี้ยนเฉินหยิบกระเป๋ามีบรรจุด้วยเหรียญสีม่วงร้อยเหรียญของเขา และเริ่มแบ่งให้ทุกคนซื้ออุปกรณ์ด้วยเงินจำนวนร้อยเหรียญสีม่วง แม้ว่ามันอาจไม่จำเป็น แต่ทหารรับจ้างเหล่านี้มีครอบครัวที่ต้องกินต้องใช้

ในขณะที่เจี้ยนเฉินส่งพวกเขาทั้งหมดเผชิญภารกิจที่รุนแรง และน่าเป็นห่วงมาก ทหารรับจ้างไม่สามารถช่วยอะไรได้ ได้แต่ยิ้ม เมื่อเห็นประกายพรายของเหรียญสีม่วงนับร้อย

เหรียญสีม่วง 1 เหรียญ เท่ากับเหรียญทอง 100 เหรียญ เหรียญสีม่วงเพียงหนึ่ง ก็เพียงพอสำหรับทั้งครอบครัวใช้ชีวิตอย่างหรูหราไปครึ่งชีวิต ดังนั้นเงินจำนวนนี้เป็นมากกว่าเพียงพอที่จะใช้จ่ายในการตลอดชีวิต

หลังจากได้รับจำนวนเงิน ทหารรับจ้างแต่ละคนออกจากลานของครอบครัวไคด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข พวกเขาได้มุ่งหน้าไปยังตลาดใกล้เคียง

ไคเอ้อ โม่เทียน ฉิงเฟิง ชาร์คัส มากับข้า เจี้ยนเฉิน เรียกทั้งสี่คนให้ติดตามไปในห้องส่วนตัวของเขาเอง

ไคเอ้อ และคนอื่น ๆ ตามหลัง จนพวกเขาได้ไปห้องของเขา ทันทีที่มาถึง เจี้ยนเฉินวางม้วนกระดาษที่ดูธรรมดาแต่เก่าแก่บนโต๊ะ