เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 548

ตอนที่ 548 – มุ่งหน้าไปจวนเจ้าเมือง

เจ้าเมืองหยุนหลีกลายเป็นตกตะลึงมาก ยามเมื่อได้ยินเจี้ยนเฉินกล่าว แต่เดิม เขาคิดว่าเจี้ยนเฉินไม่ได้ไปที่เมืองทหารรับจ้างเพราะเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษน้อยคนนักที่จะมีแนวโน้มที่จะอยู่รอดในการเข้าร่วมงานชุมนุมของทหารรับจ้าง ไม่เพียงแต่เจี้ยนเฉินเข้าร่วมงาน แต่เขายังรอดชีวิตกลับมา

นั่นคงเป็นความโชคดี หยุนหลีคิดกับตัวเอง แต่อารมณ์บนใบหน้าของเขานั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิง ขณะที่เขายังคงยิ้มออก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ที่เป็นเพียงหลักฐานของความแข็งแกร่ง ถ้าเจ้าสามารถเดินทางไปเมืองทหารรับจ้าง จากนั้นเจ้าต้องได้รับประโยชน์อย่างมากจากประสบการณ์

แน่นอน มันได้รับประสบการณ์มากนัก แต่มันก็ไม่ได้มีมูลค่ามากตามการกล่าวขาน เจี้ยนเฉินตอบอย่างสุภาพ

เป็นหยุนหลีที่สนทนาอย่างมีความสุขกับเจี้ยนเฉินอย่างต่อเนื่อง ดวงตาของเขาเริ่มสังเกตไคเอ้อและคนทั้งสาม ตามความรู้สึกของเขานั้น เขามีความสามารถมากพอจะเห็นการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ที่ทั้งสี่คนได้รับ เขาคิดกับตัวเอง เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษขั้นสูง พวกเขามีพลังที่แข็งแกร่ง แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นแค่เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษขั้นกลางก่อนที่เจี้ยนเฉินจะมา มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกเขาถึงได้เกิดความก้าวหน้าอย่างฉับพลัน วิธีการใดที่ทำให้พวกเขากลายเป็นแข็งแกร่งเทียบเท่ากับข้าได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้

เขาพยายามจะไม่คิดถึงไคเอ้อและคนทั้งสาม กลับกัน เขาพยายามคุยกับเจี้ยนเฉินด้วยหัวข้อสำคัญก่อนจะรีบจากไป

หลังจากที่หยุนหลีจากไป ฉิงเฟิงก็ยิ้มเยาะออกมา “หยุนหลีนั้นเป็นตัวอันตราย เขาช่วยให้กลุ่มทหารรับจ้างดีเฟนท์ได้เติบโตขึ้นอย่างลับ ๆ ทว่าเขาไม่คิดว่าเราจะรู้”

มันประจวบเหมาะเกินไป เวลาของการล่มสลายของพันธมิตร นักรบแขนเดียวได้เข้ามาในเมืองเวคกับของผู้ติดตามบางคนของเขา หากหยุนหลีไม่ช่วย นักรบแขนเดียวคงไม่มีพลังอำนาจมากเท่านั้น ชาร์คัสพูดอย่างเป็นอันตราย เห็นความเกลียดชังระหว่างเขาและหยุนหลีได้อย่างชัดเจน

เจี้ยนเฉินมีแววตาเย็นชาราวกับน้ำแข็งในช่วงเวลาที่เขาฟัง ไม่ได้มีคำถามเพิ่มเติบ เขาหันไปที่ไคเอ้อ “นำข้าไปยังตระกูลดอร์”

ตระกูลดอร์มีอำนาจบางอย่างในเมืองเวค มันเคยเป็นกำลังหลัก ทว่ายามเมื่อหัวหน้าครอบครัวเวสได้จากโลกไป ตระกูลดอร์ถูกทิ้งไว้ให้ลูกชายทำหน้าที่เป็นหัวหน้าครอบครัว เมื่อพวกเขาออกจากกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี อำนาจในเมืองก็สูญเสียความแข็งแกร่งและอำนาจไปมาก

ขี่ด้วยสัตว์อสูรระดับ 3 เจี้ยนเฉินและอีก 6 คนมาถึงหน้าประตูที่ตระกูลดอร์อยู่ ทหารรับจ้างทั้งสี่ได้นำทางมายังตระกูลดอร์ที่ไม่อาจงดงามรุ่งโรจน์เหมือนที่พวกเขาเคยเป็นในอดีต ประตูโบราณกำลังปิดและใบไม้กระจัดกระจายทุกที่ แม้ยามก็ไม่อาจเห็นที่ใดก็ได้ ทำให้พื้นที่การมองดูค่อนข้างถูกทอดทิ้งให้รกร้าง

หลังจากไคเอ้อเคาะประตูโบราณ พวกเขาเริ่มเผยให้เห็นชายชราผมขาว ยามเมื่อไคเอ้อตระหนักอย่างชัดเจน ชายชราเผยรอยยิ้มและกล่าวต้อนรับเขา เป็นเจ้าเอง นายท่านไคเอ้อ เข้ามา ได้โปรดเข้ามา รีบเปิดประตู ชายชราเชื้อเชิญเขาเข้าไปข้างใน

รีบไปเรียกเว่ยจื้อเร็วเข้า บอกเขาว่า หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีได้กลับมาแล้ว

หัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี อย่างตกตะลึง ชายชรามองไปที่ผู้ชายขี่สัตว์อสูรนอกประตู และกลับมารับรู้อีกครั้ง ขอรับ ข้าจะไปเรียกนายท่าน ยามเมื่อกล่าวจบ ชายชรารีบรุดกลับเข้าภายในตระกูล

ประตูที่เหลือถูกเปิดขึ้น หันมองทางเจี้ยนเฉิน หัวหน้า ยินดีต้อนรับ !

ลงจากสัตว์อสูรของเขา เจี้ยนเฉินมองดูตระกูล

ในขณะเว่ยจื้อ ผู้มาถึงอย่างรีบร้อน เขาทำหน้าที่รักษาการหัวหน้าตระกูลดอร์ เว่ยจื้อนั้นเป็นลูกชายคนเดียวของเวส

เว่ยจื้อคารวะหัวหน้า เว่ยจื้อมองคนแปลกหน้าที่มีนามว่าเจี้ยนเฉิน และโค้งคำนับให้เขาทันที

ข้าขอคารวะต่อหัวหน้า ผู้หญิงวัยกลางคนทำตามเว่ยจื้อ เจี้ยนเฉินตื่นตระหนก เด็กที่ดูเยาว์วัยจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่เปิดกว้าง

เจี้ยนเฉินมองด้วยสายตาที่นุ่มนวล เขามองที่เว่ยจื้อด้วยรอยยิ้มพลางกล่าวว่า “เว่ยจื้อ นี่คงเป็นภรรยาและลูกของเจ้า”