เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 549

ตอนที่ 549: คนร้ายที่ขโมยลูกสัตว์อสูร (1)

ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเคร่งเครียดและดุดันขึ้นทุกขณะ เขามองไปในทิศทางที่แตกต่างกัน จากนั้นนำกลุ่มคนไปยังจวนเจ้าเมือง

กลุ่มนั้นเต็มไปด้วยความสับสนต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของเจี้ยนเฉิน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะบอกได้ว่าอะไรที่ทำให้เจี้ยนเฉินมีท่าทางเช่นนี้

แม้พวกเขาจะเต็มไปด้วยความสับสน แต่สีหน้าของเจี้ยนเฉินก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาเงียบและติดตามจากด้านหลัง

ที่จวนเจ้าเมือง ศูนย์กลางเมืองเวค เมื่อเจี้ยนเฉินขี่สัตว์อสูรของเขาผ่านถนนไปยังปลายทางของเขา คนทั้งหมดก็กลายเป็นยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น แต่สายตาของผู้ชมรอบ ๆ เมืองเล็ก ๆ อย่างเมืองเวคก็กลายเป็นอิจฉา สำหรับสัตว์อสูรระดับ 3 นั้นหาได้ยากมากขึ้น และแทบไม่ปรากฏให้เห็นเลย การปรากฏถึง 7 ตัวในคราเดียวนั้นกลับกลายเป็นที่สะดุดตามากสำหรับทุกคนบนท้องถนน ขณะที่ทหารรับจ้างจำนวนมากเพื่อเริ่มต้นการพูดคุยกันเอง

มองดูที่เด็กพวกนั้นบนม้าอสูร พวกเขาดูร่ำรวยนัก พวกคนเหล่านี้จะต้องเป็นครอบครัวที่มีอำนาจ

“มองดูสิ สตรีที่อยู่ตรงกลางนางฟ้า นางเป็นเหมือนนางฟ้า ข้าขอสาบานด้วยชีวิตที่อนาถของข้า นางเป็นสตรีที่งดงามที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็น ข้าไม่สามารถแม้แต่จะหายใจ !

เอ๊ะ สี่คนเหล่านั้น ไม่ได้หัวหน้าของกลุ่มทหารรับจ้าง แปลก ทำไมพวกเขาดูเหมือนคนของกลุ่มนั้น ?

ข้าเคยได้ยินว่า หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีได้กลับมาเมื่อคืนนี้ เป็นไปได้หรือไม่ว่าเขาคือชายที่อยู่บนสัตว์อสูรตัวนั้น ?

ข้าเคยได้ยินว่า หัวหน้ามีความแข็งแรงมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคนวัยเดียวกับเขา ไม่มีใครที่ทำได้เช่นเขา

ข้าคิดว่า ข้าได้ยินคนบอกว่า นักรบแขนเดียวนั้นได้กลายเป็นคนพิการ เนื่องจากหัวหน้าในวันก่อน ยอดฝีมือของกลุ่มทหารรับจ้างดีเฟนท์ทั้งหมดถูกฆ่าตายและล่มสลายไป ข้าสงสัยว่า ถ้าข่าวลือเป็นจริง…

ในขณะที่เจี้ยนเฉินและกลุ่มของเขาเดินข้ามถนน ทุกคนหันไปมองและสนทนากันเอง เกี่ยวกับปรากฏการณ์ที่อยู่ด้านหน้า อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินเงี่ยหูฟังที่พวกเขาพูดและใส่ใจกับพวกเขาทั้งหมด

ทันใดนั้น กลุ่มคนมาที่จวนเจ้าเมือง ไคเอ้อก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่อเจรจากับเจ้าหน้าที่ประตู “หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีได้เข้ามาเยี่ยมเยียน กรุณาแจ้งท่านเจ้าเมือง”

กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีเป็นชื่อที่รู้จักกันดีในเมืองเวค ดังนั้น เมื่อยามได้ยินว่าหัวหน้าได้เข้ามาเยี่ยมชม เขาไม่กล้าที่จะละเลยหน้าที่ของเขา เขารีบไปรายงานกับเจ้าเมืองทันที

เมื่อหยุนหลีได้รับข่าวว่าเจี้ยนเฉินมาถึงแล้ว เขาวางสิ่งของที่อยู่ในมือเขาลง และก็ออกไปต้อนรับ หลังจากกล่าวคำทักทาย เจี้ยนเฉินและหยุนหลีต่างก็เดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่

น้องเจี้ยนเฉิน ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะมาเยือนถึงคฤหาสน์ของข้า มันเป็นเกียรติกับข้ามากที่ได้ต้อนรับเจ้าในบ้านของข้า หยุนหลีหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข

ความมืดมนบนใบหน้าของเจี้ยนเฉินไหนเลยจะมองเห็นได้ ตั้งแต่เขาเข้ามา เขาเผยให้เห็นรอยยิ้มเป็นการตอบรับ เขากล่าว ข้ามาเยือนด้วยเหตุผลที่ข้าหวังว่า ท่านเจ้าเมืองจะสามารถช่วยข้าในบางเรื่อง

ฮ่าฮ่าฮ่า น้องเจี้ยนเฉิน เจ้าจะสุภาพเกินไป ไม่ว่าเจ้าต้องการความช่วยเหลืออะไร ข้าจะทำดีที่สุดเพื่อช่วย ไม่จำเป็นต้องมากพิธี หยุนหลีพูดขึ้น

หยุดชั่วครู่หนึ่ง เจี้ยนเฉินตอบ ท่านเจ้าเมือง กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีของข้าเคยมีลูกสัตว์อสูรระดับ 5 อยู่ในความครอบครอง แต่มันถูกขโมยไปในคืนหนึ่ง ไม่เพียงเท่านั้นเขายังฆ่าผู้อาวุโสในกลุ่มของข้า กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีได้ทุ่มเททั้งเวลาและกำลังคนจำนวนมากเพื่อค้นหาตัวผู้กระทำผิด ซึ่งมันกลับไร้วี่แวว ข้าผู้นี้ หวังว่า ท่านเจ้าเมืองจะช่วยกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีของเราหาตัวคนร้ายออกมา

นั่นย่อมไม่มีปัญหา น้องเจี้ยนเฉิน ข้าจะส่งคนของข้าออกทันที เพื่อไปค้นหาทั้งเมือง เพื่อที่จะช่วยค้นหาคนร้ายนี้ เพื่อจะนำพวกเขาสู่กระบวนการยุติธรรม หยุนหลีโบกมือของเขาโดยไม่ลังเล เพื่อช่วยประสานงานกับเจี้ยนเฉิน

ดังนั้นข้าคงต้องรบกวนท่านแล้ว เจี้ยนเฉินป้องมือขึ้นด้วยรอยยิ้ม

หยุนหลีพูดขึ้น มันจะไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย มันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย น้องเจี้ยนเฉิน ข้าอายุมากกว่าเจ้า 20 ปี ดังนั้นโปรดคิดว่าข้าเป็นพี่ชายของเจ้า ในอนาคต หากเจ้ามีเรื่องใดที่ต้องการความช่วยเหลืออีกอีก โปรดยินยอมให้ข้าช่วยเหลือเจ้า

ไคเอ้อ ฉิงเฟิง โม่เทียน และชาร์คัส ได้แต่ส่งเสียงอย่างดูแคลนจ้องมองไปที่หยุนหลีด้วยสายตารังเกียจ

พวกเขาไม่รู้ระดับพลังของเจี้ยนเฉินในตอนนี้ แต่ทว่าด้วยความสามารถในการมีทักษะระดับสวรรค์ไว้ในครอบครองแล้ว แน่นอนว่าพลังของเขาอยู่ในระดับสูง ผู้ปกครองในเมืองเล็ก ๆ เช่นหยุนหลีนั้นมีอิทธิพลน้อยกว่าเจี้ยนเฉิน