ตอนที่ 558: ไม้มังกร
เจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ต่างก็ไม่มีอารมณ์ที่จะกินต่อ หลังจากเหตุการณ์ดังกล่าว เขาวางเหรียญม่วงบนโต๊ะ ก่อนที่พวกเขาจะออกจากโรงเตี้ยม
ขณะที่หญิงสาวยังคงหยุดยืน นางจ้องมองไปที่ร่างของผู้คนทั้งหมดที่จากไป
หลังจากที่กลุ่มของเจี้ยนเฉินออกจากโรงเตี้ยม พวกเขาเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วเมืองเฟิงหยาง นี่เป็นครั้งแรกซึ่งเถี่ยต้านั้นเห็นเมืองที่หรูหราเช่นนี้ ขณะที่พวกเขาเดิน เขาหันมองไปมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น ไม่มีแม้แต่คำเดียวที่อาจจะได้ยินจากปากของเขา และในช่วงเวลานั้น มันราวกับว่า เขาเป็นชาวบ้านที่เข้าเมืองเป็นครั้งแรก
ขณะที่คนบนท้องถนนต่างก็เหลียวมองไปที่โหยวเยว่ด้วยความงดงามของนาง เสียงกระซิบด้วยความประหลาดใจอาจได้ยิน เป็นทหารรับจ้างจำนวนมากที่จ้องมองไปที่นาง มีเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษหลายคนที่คิดว่าตัวเองหล่อเหลาพยายามที่จะเข้ามาหาโหยวเยว่ แต่ทุกคนก็ถูกเตะกลับไปโดยหมิงตง ในที่สุด เถี่ยต้าก็ไม่สามารถที่จะจัดการกับมันได้อีกต่อไป ได้แต่เอาตัวมาเพื่อปกป้ององค์หญิงเช่นกัน
โหยวเยว่นั้นมีภูมิคุ้มกันต่อสายตาของประชาชนทั่วไป แต่ด้วยจำนวนคนมากเช่นนั้น ในที่สุดนางก็ซื้อผ้าคลุมจากร้านค้าใกล้เคียง ใช้มันเพื่อปกคลุมใบหน้าของนาง เพื่อที่จะมีปัญหาน้อยลง
2 ชั่วยามได้ผ่านไป พวกเขาพยายามซื้อสมบัติสวรรค์จากทุกร้านที่จะขายได้ อย่างไรก็ตาม มันไม่มีส่วนผสมหายากที่ขายตามร้านค้า มันมีอายุเพียงมากกว่าร้อยปี มันยังไม่เก่าพอที่จะให้ความช่วยเหลือใด ๆ กับลูกเสือได้ เจี้ยนเฉินก็ยังคงที่จะพยายามค้นหาต่อไป
เราไปที่ตลาดกันเถอะ เจี้ยนเฉินกล่าวออก ก่อนที่จะนำทางลูกเสือและคนอื่น ๆ
เหลือบมองสิ่งที่อยู่เบื้องหลัง คิ้วของหมิงตงขมวดเข้าหากันในลักษณะใจร้อน “เจี้ยนเฉิน เราไม่ควรจะกำจัดสิ่งน่ารำคาญด้านหลังเรางั้นหรือ”
ลืมเกี่ยวกับพวกเขา ถ้าพวกเขาต้องการตามเรา เราก็ให้พวกเขาได้ตาม เจี้ยนเฉินตอบโดยไม่ได้มองย้อนกลับไป
ขณะที่ เสียงกลองอาจจะได้ยินจากด้านหน้าเป็นกลุ่มชายในชุดคลุมสีแดง เดินผ่านเข้ามากับเสียงขนาดใหญ่ ฉากนั้นเองที่ราวกับ การเฉลิมฉลองเทศกาลงานแต่งงาน แต่เนื้อหาของมัน ทำให้ทุกคนบนท้องถนนรู้สึกตกตะลึง
ข่าวดี ทุกคน โรงประมูลฟินิกซ์สวรรค์ของเราจะประมูลแกนอสูรระดับ 5 สองอัน ในอีก 7 วันหลังจากนี้… ผู้นำกลุ่มคนถูกพูดผ่านแตรยักษ์ กับการระเบิดของเสียงที่สามารถได้ยินในทุกทิศทาง
อะไรนะ โรงประมูลฟินิกซ์สวรรค์ มีแกนอสูรระดับ 5 ออกมาประมูล นั่นเป็นความจริง ?
สวรรค์ มันเป็นไปได้อย่างไร มีถึง 2 อันปรากฏขึ้นในเวลาเดียวกัน…
“ถ้าการประมูลที่กำลังจะขายหนึ่งในนั้น เราต้องไป และแจ้งให้นายท่านทราบ…
ทุกคนต่างก็ตกตะลึง แกนอสูรระดับห้านั้นนับว่าเป็นสิ่งที่หาได้ยากมากนัก และมันปรากฏที่เมืองชั้นหนึ่งมากกว่าเมืองชั้นสองอย่างเมืองเฟิงหยางที่จะขายมัน นี่มันมากเกินไป ไม่เพียงแค่หนึ่งแต่กลับเป็นสอง
ทุกคนก็เริ่มที่จะตอบสนองออกมากับข้อมูลนี้ เหล่าทหารรับจ้างและพ่อค้าเริ่มกล่าวขึ้น ขณะที่ผู้ชายมีภูมิหลังมีประสิทธิภาพ ต่างกระจายกันออกไปหาครอบครัวตัวเอง เขาได้รายงานเรื่องการประมูล
เจี้ยนเฉินยิ้มออก เมื่อเขาได้ยินข่าว “โรงประมูลฟินิกซ์สวรรค์ค่อนข้างรวดเร็ว ในระยะเวลาสั้น ๆ ดังกล่าว เขาได้สร้างความโกลาหลครั้งใหญ่
ความจริงที่ว่า มีแกนอสูรระดับ 5 ถึง 2 อันถูกเปิดเผยโดยโรงประมูลฟินิกซ์สวรรค์นั้นมันไม่มีผลต่อกลุ่มของเจี้ยนเฉิน ดังนั้นพวกเขายังคงเดินทางไปในเส้นทางของตลาด
ตลาดของเมืองเฟิงหยางมีขนาดใหญ่เหลือเกิน มีสิ่งของทุกประเภทวางขายที่นี่ มีอาคารที่สร้างขึ้นเต็มถนนไปหมด ที่ทำให้ยากที่จะเดินจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง
เจี้ยนเฉินและคนที่เหลือเดินต่อไปในแต่ละร้าน เพื่อค้นหาสมบัติสวรรค์ใด ๆ ที่มีอายุอย่างน้อย 1,000 ปี 1 ชั่วยามในการเดิน พวกเขาก็ยังไม่ได้ซื้ออะไร พวกเขาค้นพบเพียงสมบัติสวรรค์ที่อายุเกินสามร้อยปีก็ยังไม่ได้ติดมือมา ไม่ต้องให้ถึงหนึ่งพันปี เพียงไม่กี่ก้านโสมที่อายุร้อยปี แต่พวกมันกลับมีราคาสูงมาก และสิ่งที่สำคัญคือโสมนั้นไม่มีผลต่อเจ้าเสือที่เป็นสัตว์อสูรระดับ 4
นายท่าน ข้าได้ค้นพบไม้มังกร ซึ่งเป็นหนึ่งในวัสดุที่สามารถใช้ในการสร้างด้ามจับของกระบี่สีม่วง-ฟ้า ไปเร็วเข้าและซื้อมัน ทันใดนั้นเสียงของจือหยิงดังขึ้นในใจของเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินชะงักไป ในชณะที่รอยยิ้มแห่งความปิติปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา เขารีบถามจือหยิง “มันอยู่ที่ไหน ? ” ทันทีที่เขาถาม ความรู้สึกผิดปกติท่วมท้นในจิตใจของเขา ขณะนี้ มีการเชื่อมต่อที่แปลกระหว่างจิตวิญญาณของเขากับวัตถุที่แปลกแต่ลึกลับที่นำพาดวงตาของเขาไปอาคารใกล้เคียง
โดยไม่ลังเล เจี้ยนเฉินเดินเข้าไปในอาคารอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...