ตอนที่ 566: การแสดงอำนาจอย่างเต็มที่ (1)
ยามเมื่อได้ยินว่าเจี้ยนเฉินเป็นหนึ่งในคนในห้องพิเศษ 8 ดวงตาของไคเช่อก็เผยเจตนาฆ่ามากขึ้น เขากัดฟัน “แม้กระทั่งตอนนี้ เจ้าก็ยังปฏิเสธที่จะอ่อนข้อให้กับตระกูลฮาริโต้ หืม การกระทำผิดนี้มันเป็นสิ่งที่ไม่อาจจะให้อภัยได้” ทันใดนั้น เขาหันหน้าไปมองที่หัวหน้าตระกูลเฮมมิ่ง ไคเช่อป้องมือเข้าหากัน “ข้าขออภัย แต่เรื่องนี้ มันเป็นเรื่องที่ตระกูลฮาริโต้ของเราต้องจัดการ ข้าหวังว่าเจ้าจะปล่อยให้มันเป็นเรื่องของตระกูลฮาริโต้ของข้า แน่นอน ข้าจะแก้แค้นให้กับตระกูลของเจ้า”
ชายในชุดสีขาวที่มีบรรยากาศแปลก ๆ รอบตัว เขาเดินออกจากฝูงชนด้วยรอยยิ้ม “ไคเช่อ ข้าผู้นี้ไม่อาจเชื่อและหวังว่าเจ้าจะให้คำอธิบายว่าเหตุใดเจ้าถึงโกรธแค้นคนผู้นี้ แม้ว่ามันจะเกิดจากการประมูล ทว่าความเกลียดชังในตัวบุคคลมันไม่อาจที่จะฝังลึกได้เช่นนี้”
ชายคนนี้คือผู้ที่อังค์และไคเช่อไม่กล้าที่จะล่วงเกินบนเวที เขาเป็นหัวหน้าของตระกูลเฟิงที่มีพลังอำนาจเทียบเท่าตระกูลฮาริโต้
อังค์มองไปที่ไคเช่ซึ่งลังเลที่จะตอบคำถามนั้น ไคเช่อตอบเพียงว่า “ท่านหัวหน้าตระกูลเฟิง เรื่องนี้ มันเกิดจากเหตุการณ์เมื่อหลายปีก่อนและผลประโยชน์ของตระกูลข้า โปรดยกโทษให้ข้าที่ไม่อาจที่จะอธิบายเกี่ยวกับความเกลียดชังของข้านี้
“อะไรที่เจ้าไม่สามารถเอ่ยได้ในที่นี้ ? ไคเช่อ ข้า อึ้งฉางกง รู้สึกค่อนข้างสงสัยกับเรื่องเช่นนี้มันคืออะไรกัน ที่ทำให้พี่ชายรู้สึกเกลียดจนอยากจะฆ่าเขาเช่นนั้น” เป็นอีกเสียงที่อาจได้ยินจากด้านหลัง เป็นหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างเหยี่ยววิญญาณเดินออกมา
ใบหน้าของไคเช่อมืดครึ้ม แต่เขาไม่ได้กล่าวอะไรตอบสนอง
หัวหน้าตระกูลเฟิงมองด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ข้าเชื่อว่า ทุกคนในที่นี้ได้เข้าใจผิดเกี่ยวกับน้องชายคนนี้ สำหรับวู่หยุน ใน 2 ปีที่ผ่านมา นอกจากนี้ เจ้านั้นได้เรียกร้องให้เขาได้มอบทักษะการต่อสู้ของเขา มันอาจเป็นเพราะวู่หยุนนั้นมีทักษะการต่อสู้ที่ตระกูลฮาริโต้หมายตาไว้”
คำพูดของหัวหน้าตระกูลเฟิงนั้น ทำให้ใบหน้าของไคเช่อซีดเผือดลง “ท่านตระกูลเฟิง หากไม่มีหลักฐานแน่นหนา อย่าได้กล่าววาจาเช่นนั้น” ไคเช่อรู้ว่าหากเซียนผู้เชี่ยวชาญสามารถสังหารเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษได้ มันจะต้องมาจากทักษะการต่อสู้ระดับปฐพี
ภายในอาณาจักรวายุคราม ทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีนั้นเป็นสิ่งที่ทุกขุมอำนาจต่างเห็นว่ามีความสำคัญ แม้กระทั่งเซียนสวรรค์ก็ยังต้องการครอบครองทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีที่แข็งแกร่ง
หัวเราะออกมา หัวหน้าตระกูลเฟิงจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน “น้องชาย ที่ข้ากล่าว มีสิ่งอันใดผิดไปหรือไม่ ? “
เจี้ยนเฉินแสดงรอยยิ้มที่ยินดีด้วยใบหน้าที่เบิกบาน “ถูกต้อง สองปีที่ผ่านมา หยานไคเช่อนั้นเห็นว่าข้ามีทักษะการต่อสู้ และจงใจฆ่าข้าเพื่อหมายช่วงชิงทักษะของข้าไปให้ตระกูลของเขา”
ด้วยคำพูดของเจี้ยนเฉินนั้น ทำให้ใบหน้าของไคเช่อมืดครึ้มมากขึ้น ขณะที่เขารู้ว่า เรื่องทักษะการต่อสู้นั้นเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการให้แพร่ไป เพราะมันจะรวมผู้คนที่แข็งแกร่งจำนวนมากที่นี่ แม้กระทั่งเขาก็ไม่สามารถฆ่าพวกเขาทั้งหมดเพื่อรักษาความลับได้
“น้องชาย เจ้ามีทักษะการต่อสู้อันใด หากว่ามันทำให้ตระกูลฮาริโต้ต้องการมัน มันไม่ควรเป็นทักษะระดับต่ำไปได้” อึ้งฉางกงกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังเช่นกัน
นอกจากนี้ทุกคนที่อยู่ที่นี่แล้วย่อมสามารถคาดเดาได้ ทักษะดังกล่าวที่ทำให้ตระกูลฮาริโต้ต้องการนั้น มันจะต้องมีค่ามาก การรับรู้เกี่ยวกับมันก็เพียงพอที่จะจุดชนวนความโลภภายในจิตใจของทุกคนให้เริ่มอยากได้เช่นกัน
เมื่อเห็นประกายโลภในดวงตาของทุกคน เจี้ยนเฉินเผยให้เห็นรอยยิ้มที่เย้ยหยัน เขาป้องมือที่หน้าอกของเขา “ทักษะการต่อสู้ของข้าคือทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีขั้นสูง”
ราวกับอัสนีบาต ทุกคนที่ได้ยินต่างตกตะลึง ได้ยินว่ามีทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีขั้นสูง หลังจากที่ข้อมูลนี้ถูกเปิดเผยออกไป มันทำให้ทุกคนจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน กับเรื่องจริงที่ออกจากปากของเขา ทักษะการต่อสู้นี้ มันถือได้ว่าเป็นทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรวายุคราม
สีหน้าของไคเช่อได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเขานั้นเต็มไปด้วยความเสียใจ หากว่าเขารู้ว่าเจี้ยนเฉินนั้นครอบครองทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีขั้นสูง แล้ว เขามั่นใจว่าเขาจะทำให้ดีที่สุดเพื่อให้มั่นใจว่าเจี้ยนเฉินไม่สามารถที่จะพูดออกมาได้ ขณะที่ข่าวนี้ยังไม่กระจายออก มันไม่มีทางที่ใครจะรับรู้มันได้
ไคเช่อ ทำไมเจ้าไม่บอกข้าเกี่ยวกับเรื่องสำคัญดังกล่าวก่อนหน้านี้ เจ้าบ้า ตอนนี้ ดูสิ่งที่เจ้าทำเอาเสียเถิด เจ้าทำความลับรั่วไหลออกไป” อังค์ตะเบ็งเสียงใส่ไคเช่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...