เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 634

ตอนที่ 634: พบอสรพิษทองริ้วเงินอีกตัว

อีกสองวันต่อมา ในท้องฟ้าที่กว้างใหญ่เหนือเทือกเขาครอส มีสองร่างที่สามารถมองเห็นได้ด้วยความเร็วที่รวดเร็ว พวกเขาหยุดลงที่ยอดเขา

มันควรจะอยู่ใกล้นี้ ขณะที่อาภรณ์ของเขากระพือเพราะลมแรง เจี้ยนเฉินพูดอย่างจริงจังในขณะที่ดวงตาของเขามองพื้นด้วยความสนใจอย่างมาก

เจียเต๋อไท่สวมเสื้อคลุมสีขาว ขณะที่เขาลอยอยู่ข้างเจี้ยนเฉิน กลิ่นอายที่สง่างามแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขาในขณะที่ดวงตาสดใสของเขามองไปรอบ ๆ เจี้ยนเฉิน เจ้าวางแผนจะทำอะไรที่นี่ ฆ่าสัตว์อสูรงั้นหรือ ?

มีอสรพิษทองริ้วเงินอยู่ใกล้ ๆ ข้าอยากจะดูว่าเราสามารถทำอะไรมันได้หรือไม่ เจี้ยนเฉินตอบอย่างนุ่มนวล

เมื่อพูดถึงอสรพิษทองริ้วเงิน เจียเต๋อไท่ตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ อสรพิษทองริ้วเงินถือเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลราชวงศ์อสรพิษ พวกมันเป็นสายพันธุ์ที่หายาก แม้แต่ในทวีปและแม้กระทั่งในอดีตที่ผ่านมา พวกเขากล่าวกันว่า มีความแข็งแกร่งมากในการต่อสู้ พิษของพวกมันกล่าวกันว่าเป็นพิษที่ร้ายแรงมาก – อาจเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกของพิษที่ร้ายแรงที่สุด การจัดการกับเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีเดียว

เจี้ยนเฉินรู้เรื่องตรรกะที่เจียเต๋อไท่พูด แต่เขาพยักหน้า หลังจากที่คิด อสรพิษทองริ้วเงินเป็นสิ่งที่หายากมากในทวีปนี้ ไม่ว่าเราจะสามารถทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดได้ เราก็ยังคงอยู่ในอากาศ เจียเต๋อไท่ เจ้าอยู่ที่นี่และรักษาความปลอดภัย ข้าจะหารังและเรียกหาเจ้า ถ้าข้าต้องการความช่วยเหลือ

“อย่าประมาท พิษของอสรพิษทองริ้วเงินร้ายแรงมาก ไม่มียาแก้พิษในโลกใบนี้ที่จะสามารถรักษาได้ เจ้าอาจมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่เจ้ายังไม่ได้เข้าใจพลังมิติ ถ้าเจ้าได้พบสัตว์อสูรระดับ 6 จะไม่มีทางใดที่เจ้าจะสามารถจัดการกับพิษที่เกิดขึ้นได้ ถ้าพิษดังกล่าวโจมตีเจ้า นั่นจะเป็นปัญหา เจียเต๋อไท่พูดด้วยความขุ่นเคือง

แม้ว่าเขาจะไม่พอใจอย่างมากกับการตัดสินใจของเจี้ยนเฉิน แต่เจียเต๋อไท่ก็เป็นคนที่มองการไกล เขารู้ดีว่าพรสวรรค์ของเจี้ยนเฉินน่ากลัวมากและถ้าเขายังคงติดตามเขาอยู่ บางทีอาจจะเป็นรางวัลพิเศษสำหรับเขาในตอนท้าย ไม่ชัดเจนว่าเจี้ยนเฉินจะก้าวไปสู่การเป็นเซียนราชาตามที่เขากล่าวมาก่อนหรือไม่ แต่ถ้าเขาทำเช่นนั้น เจียเต๋อไท่จะสามารถรักษาผู้อุปถัมภ์ของตระกูลของเขาไว้ได้

มันจะไม่เจ็บที่จะลอง ข้ามีวิธีที่จะป้องกันตัวเองจากพิษของมันได้ เจี้ยนเฉินตอบอย่างไม่ใส่ใจ นับตั้งแต่ที่เขาได้สร้างหมื่นต้านพิษมานาน ร่างบรรพกาลของเขาได้รับประโยชน์อย่างเต็มที่จากคุณสมบัติต่อต้านพิษที่แข็งแกร่ง

เจี้ยนเฉินปล่อยให้เจียเต๋อไท่ยืนเฝ้า ขณะที่เขาเดินออกไปด้วยตนเอง เพื่อมองหาที่ซ่อนของอสรพิษทองริ้วเงิน

เจี้ยนเฉินยังสามารถใช้ความรู้สึกของเลือดเขาเพื่อค้นหาที่อยู่ของงูที่มีในรัศมีประมาณ 10 กิโลเมตร ไม่นานนัก เขาก็ลงเอยด้วยภูเขาที่อยู่ห่างออกไป 10 กิโลเมตร กับการปรากฏตัวของเขารอบพื้นที่ทั้งหมด เจี้ยนเฉินพบหลุมที่ซ่อนอยู่ซึ่งอยู่เข้าไปในถ้ำลึก แต่เขาไม่ได้ค้นพบสัญญาณใด ๆ ของงูอยู่ข้างใน

มันไม่ต้องสงสัยเลย มันสมควรจะเป็นสัตว์อสูรระดับ 7 เจี้ยนเฉินพูดพึมพำ ร่างของเขาลดระดับลงมาจากฟากฟ้าไปถึงถ้ำ เขากระแทกหินที่ซ่อนหลุมไว้เป็นชิ้น ๆ ก่อนเดินเข้ามา

ความลึกของถ้ำกว้างและมีทางเดินโค้ง การตกแต่งภายในก็มืดมาก คนหนึ่งจะไม่สามารถมองเห็นหน้าของตัวเองได้ แต่ก็ไม่มีปัญหากับเจี้ยนเฉินที่มองเห็นได้ชัดเจนในถ้ำราวกับว่ามันเป็นกลางวัน

หลังจากผ่านไปประมาณ 100 เมตร เจี้ยนเฉินก็มาถึงถ้ำกว้าง 1,000 เมตร กำแพงถ้ำถูกกระจัดกระจายด้วยไข่มุกขนาดเท่ากำปั้น พวกมันจุดประกายถ้ำด้วยแสงสีขาวอ่อนทำให้รู้สึกถึงเวลากลางคืน

ที่กลางถ้ำ เป็นแท่นหินสูง 2 เมตรและห่อรอบแท่นบูชานั้นเป็นงูยาว 2 เมตร เส้นสีทองและสีเงินพาดผ่านด้านหลังของมัน มีขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือและหัวงูของมันถูกยกสูงขึ้นไปในอากาศจ้องเขม็งไปยังแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

เจี้ยนเฉินยิ้มให้งูทอง เขารู้ว่าแม้จะมีขนาดเล็กแต่ก็ไม่ควรที่จะดูถูก เขาป้องมือและกล่าวทักทายว่า ข้าคนนี้คือเจี้ยนเฉิน ข้ามาที่นี่เพื่อเยี่ยมเยียน ถ้าข้าล่วงเกินเจ้าด้วยการมาเยือนของข้า ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่เอาผิด !