เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 664

ตอนที่ 664 : ความพ่ายแพ้ของเซียนผู้คุมกฏ (2)

เจ้าสู้กับพวกเขาเพียงลำพังไม่ได้หรอก เจ้าต้องหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เกอซิ่วพูด หลังจากที่เขาพูดจบประโยคแล้วนั้น ท่าทางของเขาก็เปลี่ยน พวกมันมาแล้ว ซิตูชิง ดูเหมือนว่ามันจะสายไปที่จะหนีแล้วล่ะ เขากล่าว

ซิตูชิงหน้าซีด พวกมันเจอเราแล้วใช่หรือไม่ ? เขากระซิบถาม

เกอซิ่วพยักหน้าอย่างจริงจัง พวกเขาอยู่ข้างนอกแล้ว ! !

เป็นไปไม่ได้ ! ที่นี่ถูกซ่อนอย่างดีและก็ไกลมาก ๆ พวกเราไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลยตอนถอยกลับมา แล้วพวกมันหาเราเจอได้อย่างไร ซิตูชิงกำลังตื่นตระหนก การมาถึงของเจี้ยนเฉินทำให้เขาประหลาดใจอย่างมาก

พวกมันมีทั้งหมด 3 คน เจ้าตัวปัญหา 2 คนนั้นและผู้อาวุโสของตระกูลหวง มันคงจะยากหน่อยที่จะต่อกรกับพวกเรา 2 คน แต่ที่นี่เป็นที่ของข้า และถ้าข้าเข้าไปก้าวก่ายมากกว่านี้ คนที่นี่อาจจะต้องหายไปทั้งหมด คนของที่นี่อาจจะแข็งแกร่ง แต่คนของเจี้ยนเฉินก็แข็งแกร่งพอพอกัน โดยเฉพาะผู้อาวุโสสูงสุด นี่เป็นสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริง ๆ ซิตูชิงได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วยที่ข้าไม่สามารถช่วยเจ้าได้ เกอซิ่วถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

ดูเหมือนว่าข้าคงต้องหนีไปให้ไกลเท่าที่จะทำได้ ความแข็งแกร่งของเราไม่ได้ต่างกันมาก เพราะฉะนั้นถ้าข้าพยายาม ข้าต้องหนีได้แน่นอน ซิตูชิงพูดอุบอิบ

นอกพื้นที่นี้ เจียนเฉิน นูบิส และหวงเทียนป้ายืนอยู่บนอากาศและมองมาที่พื้นด้วยสายตาที่เย็นชา แม้ว่าจะมองไม่เห็นใครในสายตาเลย แต่พวกเขา 3 คนก็รู้ว่าที่นี่ไม่ได้ว่างเปล่าอย่างแน่นอน

ด้วยพลังของพวกเขา พวกเขาสามารถได้ยินแม้กระทั่งเสียงฝีเท้าเพียงครั้งเดียวบนพื้นที่อันเงียบสงบนี้ โดยรวมทั้งหมดเเล้ว มีคนอยู่ที่นี่หลายร้อยคนแต่พวกเขาหลบอยู่ในห้องเพื่อฝึกฝนและไม่ได้ขยับไปไหน

ข้าสูญเสียการรับรู้ในตัวเขาไป นั้นหมายความว่าเขาได้ถอนพิษของข้าไปแล้ว แต่ตัดสินจากเมื่อครู่ เขาคงจะซ่อนอยู่ที่นี่แน่ นูบิสกล่าว

การรับรู้ของเจี้ยนเฉินเหมือนกับว่าครอบคลุมไปทั่วบริเวณ เขาสามารถเห็นทุกอย่างได้ทั่วทั้งบริเวณ เขาถอนหายใจและพูดว่า ที่นี่มีสำนักซ่อนอยู่ ซึ่งมีคนราว ๆ 500 คน พลังของพวกนั้นรวมกันทั้งหมดมากกว่าที่ นิกายพยัคฆ์มังกรคุยโวเอาไว้ซะอีก ประมาณครึ่งหนึ่งของพวกนั้นเป็นเซียนปฐพีเป็นอย่างน้อย และก็มีมากกว่าพวกเซียนสวรรค์ 2-3 เท่า

ช่างเป็นสำนักที่มีเอกลักษณ์จริง ๆ ทุกคนหลบซ่อนเพื่อฝึกฝน เพื่อทำให้พวกเขาเป็นผู้ฝึกตนที่แท้จริงที่ปลีกตัวออกจากทางโลก การที่จะได้เป็นเซียนผู้คุมกฎนั้นคงไม่มีปัญหาอะไรแน่ ช่างเป็นสถานที่ที่สุดยอดจริง ๆ หวงเทียนป้ากล่าวชื่นชม

เจี้ยนเฉินพยักหน้าอย่างเห็นด้วย สำนักนี้ช่างต่างจากที่เขาเคยเห็นมาเหลือเกิน เขากระแอมแล้วพูดว่า ผู้นำของที่นี่ กรุณาออกมาพูดคุยกันหน่อย

เสียงของเจี้ยนเฉินนั้นกระจายไปทั่วทั้งพื้นที่ ด้วยเสียงที่แม้แต่ผู้ฝึกตนที่อยู่ในห้วงสมาธิต้องตื่นมาด้วยความกลัว ทันใดนั้น ประตูของที่นั้นก็เปิดออกและมีคนออกมาทีละคน ๆ พวกเขามองขึ้นไปยัง 3 คนที่อยู่บนอากาศ และการมีอยู่ของเจี้ยนเฉินก็ไม่ได้เปลี่ยนสีหน้าหรือสายตาของพวกเขาได้เลย

ทันใดนั้น สถานที่ที่เคยเงียบสงบกลับเต็มไปด้วยเสียงของผู้คนทั่วทุกมุม

เซียนสวรรค์ที่แต่งตัวในชุดเรียบ ๆ 20 กว่าคน ปรากฏตัวขึ้นในอากาศในระดับที่เสมอกับเจี้ยนเฉิน และอีกทั้ง 2 คน ผู้นำของกลุ่ม ผู้ซึ่งมีผมที่มัดอยู่ที่กลางหลัง ประสานมือและพูดอย่างใจดีว่า นี่คือผู้ดูแลที่นี่ ปิงเห่า ยินดีที่ได้รู้จัก

ลงมาได้แล้ว

ในขณะที่เจี้ยนเฉินกำลังจะตอบกลับไปนั้น เสียงของผู้อาวุโสก็ดังขึ้นมา เสียงนั้นไม่ได้ดังมาก แต่ทุกคนก็ได้ยินมัน หลังจากนั้นไม่นาน ผู้อาวุโสคนหนึ่งซึ่งแต่งตัวด้วยชุดที่ทำจากผ้ากระสอบก็ได้ก้าวขึ้นมาบนอากาศ

คารวะผู้นำ

ทันที่ที่ผู้นำปรากฏตัว เซียนสวรรค์ทุกคนก็ก้มหัวเพื่อแสดงความเคารพ

เจ้านั่นเอง เจี้ยนเฉินยิ้มออกมาผ่านสายตาของผู้นำ

เมื่อครั้งนั้นการต่อสู้ของเรามันยังไม่จบ เราควรมาจัดการให้มันจบลงวันนี้ และมาดูกันว่าใครคือผู้ชนะที่แท้จริง นูบิสส่งเสียงขู่และพร้อมที่จะต่อสู้ทันทีที่มีสัญญาณ

ผู้นำเคลื่อนที่มาข้างหน้า คนทั้ง 3 นั้น หันหน้ากลับไป และกล่าวว่า ปิงเห่า เจ้าทั้งหมดกลับไปทำหน้าที่ต่อซะ