เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 674

ตอนที่ 674: การตัดผ่านเข้าสู่ขอบเขตเซียนผู้คุมกฎ (2)

ข้าดูผิดไปหรือไม่ ? ที่ซิตูชิงกำลังพูดถึงต้องไม่ใช่ม้วนกระดาษนี้แน่นอน เจี้ยนเฉินจ้องมองที่ม้วนกระดาษที่อยู่ในมือ พึมพำกับตัวเอง เจี้ยนเฉินคิดอะไรบางอย่าง ในคราวเดียว และวางม้วนกระดาษลงในแหวนมิติ

ไม่นานหลังจากนั้น หยิบม้วนกระดาษทั้งสาม ออกมาจากวงแหวนมิติ ทั้งสามม้วนถูกทำขึ้นจากหนังสัตว์อสูรธรรมดา วัสดุที่ธรรมดา มันไม่สามารถที่จะถือว่ามีค่า

แต่เจี้ยนเฉินไม่ละเลยการดำรงอยู่ของทั้งสี่แบบนี้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเปิดม้วนกระดาษทุกม้วนและวางพวกมันไปทางด้านข้าง แต่ผลที่ได้ มันทำให้เขาผิดหวัง เท่าที่เห็นมันเป็นผลงานเขียนทั้งหมดของซิตูชิง และงานเขียนของเขาในเรื่องที่ค่อนข้างไม่สำคัญ นอกเหนือจากนั้นยังไม่มีอะไรอื่นที่สำคัญ เช่น การตัดผ่านไปเป็นเซียนผู้คุมกฎ และไม่มีอะไรที่จะช่วยเจี้ยนเฉินได้

แทนที่จะรู้สึกผิดหวัง เจี้ยนเฉินวางทั้งสามม้วนลงบนเตียงและยังคงมองเข้าไปในแหวนมิติด้วยความสดชื่น แต่ไม่ว่ากี่ครั้ง ที่เขามองผ่านแหวนมิติ เขาไม่สามารถหาม้วนกระดาษที่ห้าได้

อะไรกัน ม้วนกระดาษอันไหนที่สามารถช่วยให้กลายเป็นเซียนผู้คุมกฎ ? ทำไมข้าถึงหาไม่เจอ? หรือเป็นเพราะมันไม่ได้อยู่ในแหวนมิติของซิตูชิง ? เจี้ยนเฉินคิด

“เป็นไปไม่ได้ ของมีค่าดังกล่าวไม่สามารถนำไปเก็บไว้ที่อื่นได้ ตามตรรกะก็ต้องเป็นกับคนของเขา ! เจี้ยนเฉินคิดในทางตรงกันข้ามกับความคิดก่อนหน้าของเขา เอากระดาษที่เขาพบมาก่อนหน้านี้เขาวางมันออกมา เพื่อดูอีกครั้ง ในท้ายที่สุดสิ่งที่เขามองเห็นก็คือผืนกระดาษที่ว่างเปล่า นอกเหนือจากนั้นยังไม่มีอะไรที่โดดเด่น

มองไปที่ม้วนกระดาษที่ว่างเปล่าอีกครั้งและอีกครั้งหนึ่ง เจี้ยนเฉินกำลังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อพยายามหาสิ่งที่เป็นความลับที่มีอยู่

เพียงในขณะนั้น ห้วงจิตใจภายในหัวของเจี้ยนเฉินสั่นอย่างรุนแรง เมื่อเศษของความลึกลับของโลกที่เขาดูดซึมเข้ามาในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเมืองทหารรับจ้างเริ่มที่จะกระโดดอย่างรุนแรงราวกับว่ามาจากแหล่งที่ลึกลับบางอย่าง

ไม่สามารถหยุดยั้งไม่ให้เขาหลับตาลงได้ เจี้ยนเฉินก็รู้สึกได้ว่าจิตวิญญาณของเขาได้นำพาเศษชิ้นส่วนเหล่านี้ออกจากร่างกายของเขาโดยฉับพลัน ลืมเกี่ยวกับข้าเหรอ ? มันดูเหมือนจะมาจากพลังบรรพกาลตรงหน้าเขา เพียงแค่นั้น เจี้ยนเฉินก็รู้สึกว่าจิตวิญญาณของเขาเข้าถึงการเชื่อมต่อกับความว่างเปล่าบางอย่าง มันเกือบจะรู้สึกราวกับว่า ม้วนเหล่านี้สอดคล้องกับจิตวิญญาณของเขา เพื่อที่จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกายของเขา

ในเวลาเดียวกัน กระดาษสีขาวที่ว่างเปล่าในมือของเจี้ยนเฉินเริ่มเรืองแสงสีทองจาง ๆ ทันใดนั้น ม้วนกระดาษพลิกตัวเองออกจากมือของเจี้ยนเฉินและลอยตัวอยู่กลางอากาศ มันเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง อักษรรูนสีทองก็เริ่มลอยตัวไปในอากาศเช่นกัน ก่อนที่จะมีการสร้างรูนแปลก ๆ และลึกลับขึ้น ทันทีที่รูนเหล่านี้เป็นรูปเป็นร่าง แทนช่องว่างทั้งหมดรอบ ๆ มันเริ่มเรืองแสงและบิดเบือนสัมผัส ราวกับว่ามันกำลังถูกดึงดูดโดยรอบพื้นที่

และพลังงานแปลก ๆ เกิดขึ้นทันทีที่เกิดขึ้นก่อนที่จะมาบรรจบกันกลางห้อง เพื่อลอยอยู่ที่นั่น

ม้วนกระดาษสีขาวที่ว่างเปล่านี้ มีพลังแปลก ๆ มันถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเศษของความลึกลับของโลกจากความคิดของเจี้ยนเฉิน และชิ้นส่วนเหล่านี้ดูเหมือนจะมีวิวัฒนาการแปลก ๆ