เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 715

ตอนที่ 715: สูญเสียพ่อแม่ (2)

ในคฤหาสน์เจียงหยางที่เมืองลอร์นั้น ไป๋หยุนเทียนกำลังพูดคุยอยู่กับป้าทั้งสามคนและหัวเราะคิกคักเป็นครั้งคราว พวกนางทั้งหมดมีความสุขในการสนทนามาก เรื่องที่พวกนางคุยกันดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับเจี้ยนเฉิน ป้าทั้งสามคนมีน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความชื่นชมอย่างไม่ปิดบังซึ่งปะปนไปด้วยความอิจฉา พวกนางรู้สึกอิจฉาลึก ๆ กับความจริงที่ว่าพวกนางไม่ได้มีบุตรชายที่เยี่ยมยอดอย่างเจี้ยนเฉิน

การที่ได้ยินป้าทั้งสามพูดเกี่ยวกับบุตรชายของนาง ไป๋หยุนเทียนก็ยิ้มกว้างถึงขนาดกับหุบปากไม่ลง นางภาคภูมิใจอย่างมากในตัวบุตรชายของนาง และด้วยเหตุนี้เองสถานะของนางในตระกูลเจียงหยางก็ดีขึ้นอย่างมาก แม้แต่ผู้อาวุโสของตระกูลเจียงหยางก็ยังปฏิบัติต่อไป๋หยุนเทียนด้วยความเคารพ

ในขณะเดียวกันที่ห้องโถงประชุมของเขตเจียงหยาง เจียงหยางป้ากำลังสนทนาอยู่กับหัวหน้าตระกูลใหญ่ของอาณาจักรเกอซุนอยู่

“พี่เจียงหยางป้า ท่านคิดว่าอย่างไรเกี่ยวกับข้อเสนอแนะนี้ แม้ว่านายน้อยที่ได้รับความเคารพอย่างเจียงหยางเซียงเทียนจะได้หมั้นหมายกับองค์หญิงเกอหลานแล้ว แต่มันก็ไม่แปลกที่ผู้ชายจะมีฮูหยินถึงสามหรือสี่คนในทวีปเทียนหยวน ข้ามีความยินดีที่จะให้ธิดาคนรองของข้า กาดิซิ่วหลี ให้แต่งงานกับนายน้อยเจียงหยางเซียงเทียน และเป็นอนุของเขา” หัวหน้าตระกูลพูด น้ำเสียงของเขาสุภาพและถ่อมตนและแฝงไปด้วยคำร้องขอที่ตั้งใจไว้

เจียงหยางป้าหัวเราะเบา ๆ แล้วพูด “ท่านหัวหน้าตระกูลกาดิ ข้าเสียใจอย่างสุดซึ้งจริงจริง เซียงเอ๋อนั้นได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว และในฐานะพ่อแม่ ข้าจะไปตัดสินใจแทนเขาคงไม่ได้ เพราะมันคงจะส่งผลกับชีวิตที่เหลืออยู่ของเขา มันจะดีที่สุดถ้าท่านไปหารือกับเขาหลังจากที่เซียงเอ๋อกลับมา”

“ถ้างั้นข้าจะขอรบกวนให้พี่เจียงหยางป้าช่วยพูดยกยอลูกสาวข้าให้นายน้อยฟังหน่อย แม้ว่าธิดาคนรองของข้าจะไม่ได้สง่างามเหมือนดั่งองค์หญิงเกอหลาน แต่นางก็ยอดเยี่ยมถึงขนาดบดบังรัศมีของดวงจันทร์ได้ นางเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นสาวงามอันดับที่ 2 ของอาณาจักรเกอซุน” หัวหน้าตระกูลกาดิพูดอย่างภาคภูมิใจ

เจียงหยางป้าพยักหน้าแล้วยิ้ม “แน่นอน ได้แน่นอน ! “

ในตอนนี้ แรงกดดันอย่างมากได้เกิดขึ้นที่ด้านนอก มันปกคลุมทั่วคฤหาสน์เจียงหยาง เมื่อรู้สึกได้ถึงแรงกดดัน ทุก ๆ คนในเมืองก็เหมือนมีหินมาทับที่หน้าอกและทำให้ยากที่จะหายใจ

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำให้ทุกคนในคฤหาสน์ตกใจอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เสียงก็ดังกึกก้องออกมาจากด้านนอก เป็นน้ำเสียงที่ดูชราแต่เต็มไปด้วยความกระฉับกระเฉง

“เจี้ยนเฉินอยู่ที่ไหน ? ! รีบออกมาไว ๆ ! “

เหนือเขตเจียงหยาง ชายชรา 5 คนที่ดูเหมือนจะอายุเจ็ดสิบกว่ากว่าได้ปรากฏขึ้นมาจากที่ใดก็ไม่รู้ พวกเขาลอยอยู่เหนือพื้นประมาณ 100 เมตรและมองลงมายังข้างล่าง

ทุกคนในตระกูลเจียงหยางอดทนต่อแรงกดดันที่มหาศาลนั้น ขณะที่เขาเดินออกมาจากตึกอย่างยากลำบาก พวกเขาทั้งหมดยกมือขึ้นป้องที่หัวและมองไปที่ชายชราทั้งห้าคนกลางอากาศด้วยความกังวลและความสงสัย นี่เป็นว่าพวกเขารู้ว่าชายชราทั้งห้าคนนี้มาด้วยเจตนาที่ไม่ดีเป็นแน่ แต่พวกเขาก็ยังคิดไม่ออกว่าใครกันที่จะกล้าทำให้ตระกูลเจียงหยางโกรธ

เจียงหยางป้า ไป๋หยุนเทียนและผู้อาวุโสต่างมารวมตัวกันอยู่ที่จัตุรัสหน้าตึก พวกเขาจ้องไปที่ชายชราทั้งห้าด้วยความตึงเครียด หลังจากนั้นซักพัก เจียงหยางป้าก็พูดขึ้นมา “พวกท่านผู้อาวุโสทั้งห้าเป็นใครกัน ? ทำไมถึงมาตามหาเซียงเอ๋อ ? “

หลังจากที่เจียงหยางป้าพูดออกมา สายตาของชายชราทั้งห้าก็จดจ้องลงมาที่เขา หลังจากนั้นไม่นาน ชายชราซิตูโบกมืออย่างเบา ๆ และเจียงหยางป้าก็ถูกดึงพุ่งขึ้นไปในอากาศอย่างรวดเร็วเหมือนว่าตัวเขาถูกหุ้มด้วยพลังที่มองไม่เห็น