ตอนที่ 720: การตัดสินใจ
ในตอนนี้หัวหน้าตระกูลของตระกูลเจียงหยางก็ได้จากไปแล้ว เจี้ยนเฉินจึงได้กลายเป็นหัวหน้าตระกูล แม้แต่สมาชิกอาวุโสก็ยังเห็นด้วย ภายใต้การบัญชาของเจี้ยนเฉินนั้น คฤหาสน์เจียงหยางก็ถูกปิดและปฏิเสธที่จะรับแขกใด ๆ พวกเขากันคนของตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่มาเพื่อแสดงความเสียใจไว้ด้านนอก ทำให้รอบ ๆ คฤหาสน์เต็มไปด้วยผู้คน ที่หน้าทางเข้าคฤหาสน์นั้นมีคนออกันอยู่กระจุกใหญ่จนแม้แต่น้ำยังยากที่จะไหลผ่านเข้ามาได้
แม้จะเป็นแบบนี้ พวกคนที่ถูกกันอยู่ด้านนอกก็ไม่กล้าที่จะไม่พอใจ นี่ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องที่มีอัจฉริยะที่อยู่ในตระกูลตอนนี้และตระกูลเจียงหยางยังเจอกับหายนะที่รุนแรงในวันนี้ ดังนั้นถึงพวกเขาจะทำตัวแปลก ๆ วันนี้ มันก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้
ภายในห้องโถงของคฤหาสน์เจียงหยาง มันเต็มไปด้วยผู้คน ผู้เฒ่าผู้แก่และสมาชิกของตระกูลทั้งหมดรวมกันอยู่ที่นี่ ต่อหน้าทุกคนนั้นมีเตียงหรูหราซึ่งเป็นที่ที่ไป๋หยุนเทียนและเจียงหยางป้านอนอยู่
เจี้ยนเฉินนั่งเงียบ ๆ อยู่ข้างข้างเตียง สายตาที่อ่อนแรงของเขาจ้องไปที่ร่างพ่อและแม่ของเขาที่ไร้ชีวิตและเขาดูเหมือนจะถูกสะกดไม่ขยับเขยื้อนไปไหน
ที่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉิน ใบหน้าที่ซีดขาวของป้าใหญ่และป้าสามของเจียนฉินเต็มไปด้วยน้ำตา พวกนางยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ และเศร้าโศก ในขณะที่ป้ารองของเจี้ยนเฉินก็ร้องให้จนตาบวมและแดงก่ำ
อีกด้านหนึ่ง เจียงหยางหู่นั่งอยู่ที่รถเข็นและจ้องไปยังคนทั้งสองที่อยู่บนเตียง เจียงหยางหู่คือคนที่ยังรักษาอาการสงบนิ่งอยู่เกี่ยวกับเรื่องการตายของเจียงหยางป้าและไป๋หยุนเทียนได้ อย่างไรก็ตาม แววตาของเขายังคงแสดงอารมณ์ความรู้สึกต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง บางครั้งก็เป็นทุกข์เศร้าเสียใจ บางทีก็รู้สึกสูญเสีย บางทีก็ห่อเหี่ยว บางครั้งก็หม่นหมอง บางครั้งก็สงบนิ่ง ในตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่าเจียงหยางหู่คิดอะไรอยู่
แม้ว่าห้องใหญ่ที่หรูหรานั้นจะเต็มไปด้วยผู้คน แต่มันก็เงียบผิดปกติ บรรยากาศนั้นอึมครึมมาก
ข่าวเกี่ยวกับการตายของหัวหน้าตระกูลเจียงหยางและแม่ของเจียงหยางเซียงเทียนนั้นยังคงกระจายออกไป ในวันที่สอง ราชาของอาณาจักรเกอซุนมาถึงที่คฤหาสน์พร้อมกับผู้บังคับบัญชาขององครักษ์ที่ชื่อไป๋เต๋าพร้อมกับเซียนปฐพี
1 ชั่วยามถัดมา อาจารย์ใหญ่ของสำนักคากัตที่ชื่อคาเฟอร์ก็มาที่ตระกูลเจียงหยาง หลังจากนั้นผู้คนที่เป็นที่เคารพทั้งหลายในอาณาจักรเกอซุนก็มารวมกันที่เมืองลอร์ สิ่งที่เกิดขึ้นกับตระกูลเจียงหยางได้สร้างความสับสนวุ่นวายอย่างมาก ผู้คนต่างมาเพื่อยืนยันสิ่งที่เกิดขึ้นพร้อมทั้งมาเพื่อแสดงความเสียใจ
อย่างไรก็ตาม ผู้คนเหล่านั้นถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าไปในคฤหาสน์โดยไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ พวกเขาเข้าไปในตระกูลไม่ได้ ในขณะที่เฉพาะราชาและอาจารย์ใหญ่ที่มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับตระกูลเท่านั้นที่ได้รับอนุญาต
“น้องข้า พี่ชายคนนี้จะล้างแค้นให้กับเจ้า ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งเพียงใดก็ตาม ตราบใดที่พี่ยังมีชีวิตอยู่ พี่จะแก้แค้นให้เจ้าให้ได้” ไป๋เต๋าดูท่าทางโศกเศร้าเสียใจอย่างมากขณะมองไปที่ไป๋หยุนเทียนซึ่งนอนอยู่บนเตียง เขากำหมัดแน่นจนเล็บที่ไม่ได้แหลมคมอะไรจิกเข้าไปในฝ่ามือของเขาและทำให้เขาเลือดออก ในขณะเดียวกัน ความทรงจำเก่า ๆ ก็ผุดขึ้นมา เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงช่วงเวลาที่เขาหนีมากับน้องสาวของเขาเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว
ในตอนนั้นเอง ไป๋เต๋าได้ตัดสินใจทันทีว่า ในอนาคตเขาจะทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา !
แค่พริบตาเดียว อีกหนึ่งวันก็ผ่านไป ในวันนั้น โหยวเยว่, ไป๋เหลียน, เจียเต๋อไท่, นูบิส, ไป๋ไฮ และหวงหลวน ทั้งหมดมาที่ตระกูลเจียงหยางจากกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีที่ห่างไกลพร้อมกับเทียนมู่หลิงจากตระกูลเทียนมู่และหญิงชราที่เป็นเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 8
หญิงชรากวาดสายตามองมาที่คฤหาสน์ นางดูเหมือนว่ามองทะลุกำแพงได้และเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจนในเขต นางถอนหายใจเบา ๆ ในใจแล้วคิด “ใครกันที่สั่งให้โจมตีเจี้ยนเฉินถึงกับต้องใช้เซียนผู้คุมกฎหลายคนเพื่อจัดการกับพ่อแม่ของเขาและทำเรื่องที่ชั่วร้ายเช่นนี้ได้ ? ครั้งนี้หลิงเอ๋อไม่รีรอที่จะมาและได้สั่งให้ชายชราช่วยเฝ้ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีเอาไว้ ดูเหมือนว่าเจี้ยนเฉินคงจะสำคัญมากกว่าธรรมดาในใจของหลิงเอ๋อแล้ว อย่างไรก็ตาม ตระกูลเทียนมู่ได้ช่วยเจี้ยนเฉินไว้อย่างมากคราวนี้และข้าไม่คิดว่าเจี้ยนเฉินจะลืมมัน เรื่องเกี่ยวกับเหมืองทังสเตนคงจะง่ายที่จะจัดการมากขึ้นแล้วตอนนี้”
ชายชราที่หญิงชรานั้นเอ่ยถึงก็คือปู่ของเทียนมู่หลิงที่ชื่อจุน เขาเป็นเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ซึ่งทรงพลังมากและเป็นสามีของท่านย่าของเทียนมู่หลิงซึ่งชื่อหวัง
หลังจากที่รู้เรื่องสถานการณ์เกี่ยวกับไป๋หยุนเทียนและเจียงหยางป้าแล้ว ไป๋เหลียนและโหยวเยว่ก็เสียใจอย่างมาก โดยเฉพาะไป๋เหลียน นางเป็นทุกข์จากความเศร้าเสียใจจนเป็นลมไป กับไป๋ไฮที่เป็นคนก่อตั้งตระกูลไป๋ เขาข่มความเกรี้ยวโกรธและประกาศออกมาว่าเขาจะฉีกพวกฆาตกรทั้งห้าคนในนั้นให้เป็นชิ้น ๆ ด้วยมือของเขาเอง ไป๋หยุนเทียนเป็นหนึ่งในลูกหลานไม่กี่คนที่เขาเหลืออยู่ การจากไปของนางจึงทำให้เขาโศกเศร้าใจเป็นอย่างมาก
ตระกูลเจียงหยางไม่ได้จัดงานศพที่ยิ่งใหญ่ให้กับเจียงหยางป้าและไป๋หยุนเทียน สมาชิกอาวุโสต้องการจะทำมัน แต่พวกเขาถูกหยุดไว้โดยเจี้ยนเฉินจึงทำให้พวกเขาหมดหนทาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...