เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 754

ตอนที่ 754: นักฆ่าที่เป็นเซียนผู้คุมกฎ

ด้วยการตายของคนขับรถม้า หยางหลิงจึงมีหน้าที่ซึ่งจะต้องขับรถม้าต่อไปโดยปริยาย หยางหลิงขับรถม้าผ่านหายไปไกลอย่างรวดเร็ว ศพของพวกนักฆ่าสิบกว่าศพ สิ่งที่หลงเหลืออยู่คือเลือดที่สาดกระเด็นไปทุกที่และศพเกลื่อนกลาด แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมาก่อน

ในจุดที่ห่างออกไป ผู้คนที่มารวมตัวกันต่างเปิดทางให้แก่รถม้า พวกเขาจ้องมองไปที่คนในรถม้าอย่างชื่นชม เห็นได้ชัดว่า พวกเขาได้ประจักษ์ถึงความสามารถของเจี้ยนเฉินซึ่งฆ่าเซียนสวรรค์หลายคนอย่างต่อเนื่อง และทั้งหมดนั้นชื่นชมความแข็งแกร่งที่เจี้ยนเฉินนั้นได้แสดงออกมา

ในขณะนี้เอง คลื่นพลังได้เพิ่มขึ้นในที่ห่างไกลออกไป ลูกธนูที่มองไม่เห็นซึ่งทำมากจากพลังแห่งธรรมชาติพุ่งมาที่รถม้าด้วยความเร็วที่หาใดเปรียบได้ เหมือนว่ามันหลอมรวมเข้ากับสิ่งรอบข้าง

เจี้ยนเฉินที่นั่งขัดสมาธิอยู่ในรถม้าลืมตาตื่นขึ้นทันทีและตาของเขาเป็นประกาย เขานั้นเป็นเซียนผู้คุมกฎ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกถึงพลังธรรมชาติที่มองไม่เห็นได้อย่างชัดเจนเป็นธรรมดา

“มีเซียนผู้คุมกฎที่ทรงพลังพยายามที่จะสังหารข้า ! ” เจี้ยนเฉินคิดกับตนเอง เขาไม่ว้าวุ่นใจเลยแม้แต่น้อยในตอนที่เขาเผชิญหน้ากับนักฆ่าสิบกว่าคนก่อนหน้านี้ แค่ในตอนนี้ เขาเริ่มรู้สึกเคร่งเครียดในที่สุด สิ่งที่ทำให้เขาคิดตอนนี้อาจจะเป็นการที่จะหนีไปให้ได้โดยไม่ต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง

ธนูพลังธรรมชาติพุ่งไปที่รถม้าอย่างเงียบเชียบ ในขณะที่เจี้ยนเฉินนั่งอยู่ในรถม้าอย่างเจ็บปวด นี่เป็นเพราะเขาไม่สามารถตอบโต้ในรูปแบบใด ๆ ได้ ในฐานะที่เขาเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 และเขาไม่ควรจะรู้สึกได้ถึงพลังแห่งธรรมชาตินี้ซึ่งสามารถควบคุมได้โดยเซียนผู้คุมกฎเท่านั้น

ในวินาทีหน้าสิ่วหน้าขวานนั้น บรรยากาศรอบ ๆ ก็แข็งตัวทันทีทันใด มันทำให้ลูกธนูที่มองไม่เห็นซึ่งยิงไปที่รถม้าช้าลงเหมือนกับว่ามันพุ่งเข้าไปในโคลน ความเร็วที่พุ่งไปของมันไม่เร็วเหมือนตอนแรกอีกแล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน ชายวัยกลางคนในชุดสีเทาได้พุ่งมาดุจดั่งสายฟ้าด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อเหมือนว่าเขาหลอมรวมกับบรรยากาศรอบ ๆ เขายืนอยู่ต่อหน้าลูกธนูที่มองไม่เห็นนั้น และป้องกันมันด้วยร่างกายของเขา ในขณะที่เขากำหมัดแน่น พลังธรรมชาติที่มองไม่เห็นก็ได้มารวมกันที่มือของชายผู้นั้นอย่างรวกเร็วและกลายเป็นดาบล่องหนขนาดใหญ่ เขาเหวี่ยงมันไปเพื่อรับลูกธนูที่พุ่งเข้ามา

ดาบใหญ่นั้นปะทะกับลูกธนูกลางอากาศ มันไม่ได้ระเบิดเสียงดังออกมา แต่มันทำให้อากาศรอบ ๆ บริเวณนั้นสั่นไหวอย่างรุนแรง ลูกธนูที่มองไม่เห็นนั้นกระจายหายไปและดาบใหญ่ที่มองไม่เห็นนั่นที่ถูกสร้างขึ้นมาจากชายผู้นั้นก็พุ่งต่อไปไกลโดยความเร็วไม่ลดลงเลย แค่ขนาดของมันลดลงบ้างเล็กน้อย

หลายกิโลเมตรห่างออกไป ชายชุดดำลอยตัวอยู่เงียบ ๆ กลางอากาศ เขาจ้องอย่างเคร่งขรึมไปที่ชายในเสื้อชุดเทา และธนูคันยาวก็ปรากฏขึ้นมาที่มือของเขาไม่นานหลังจากนั้น เขาง้างคันธนูและยิงลูกธนูที่มองไม่เห็นไปที่ดาบนั้น ก่อนที่เขาจะหลอมรวมเข้ากับมิติโดยไม่สนใจถึงผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นกับลูกธนูที่ยิงออกไป เขาหันกลับและหนีไปไกล จากนั้นก็หายไปทันที

“หืม เจ้ากล้าล่วงเกินสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงของข้าและเจ้าคิดว่าเจ้าจะหนีไปได้ง่ายดายแบบนี้หรือ ? หยุดอยู่ตรงนั้นนะ ! ” จิตสังหารรุนแรงปรากฏขึ้นที่ตาของชายผู้นั้น ก่อนที่เขาจะเริ่มไล่ตามชายที่หนีไปทันที

ในขณะที่ชายนั้นเริ่มที่จะไล่ตามไป ลูกธนูที่มองไม่เห็นอีก 3 ดอกที่สร้างมาจากพลังแห่งธรรมชาติได้ยิงมาที่รถม้าจากทางเหนือ ใต้ และตะวันออก พวกลูกธนูนั้นเร็วมาก

ท่าทีของชายวัยกลางคนเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาหยุดการไล่ตามชายแก่อย่างทันทีทันใด และหันหลังกลับไปด้วยความพยายามทั้งหมดของเขาที่จุหยุดลูกธนูทั้งสามนั้น

ในขณะที่ชายนั้นกำลังพุ่งไปในอากาศ เขาคว้าไปที่พื้นที่ว่าง ๆ และดาบใหญ่ที่มองไม่เห็นที่สร้างมาจากพลังแห่งธรรมชาติก็ได้ควบรวมอยู่ในมือของเขา มันพุ่งไปที่ลูกธนูดอกแรกทันที ในตอนนี้ เขามาถึงทางที่ลูกธนูที่สองกำลังพุ่งเข้ามาแล้ว และเขาเหวี่ยงหมัดที่มีแสงสีขาวสว่างจ้าซึ่งทำให้ลูกธนูดอกที่สองหายไปออกไป อย่างไรก็ตาม ลูกธนูดอกที่สามได้เข้าใกล้รถม้าแล้ว ชายนั่นไม่มีเวลาที่จะหยุดมันได้ทันเวลาและได้แต่มองอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่ลูกธนูชนไปที่รถม้าด้วยความเร็วสูง

ในตอนนั้นเอง สายตาของเจี้ยนเฉินที่นั่งอยู่ในรถม้าก็เปล่งประกาย ภายในจุดรวมลมปราณของเขา ตันเถียนของเขาเริ่มปล่อยพลังบรรพกาลออกมาอย่างรุนแรง ครอบคลุมไปทั่วทุกอณูของร่างกายเขา มันทำให้พลังป้องกันที่มหาศาลของร่างบรรพกาลทำงานอย่างสมบูรณ์

ปัง !

ลูกธนูดอกที่สามที่ควบรวมมาจากพลังแห่งธรรมชาติที่ยิงเข้าไปที่รถม้า ปะทะเข้าที่หน้าอกของเจี้ยนเฉินด้วยความแม่นยำ ด้วยเสียงระเบิดที่รุนแรงนั้น พลังงานที่มองไม่เห็นได้ทำลายรถม้าที่หรูหรานั้นไปอย่างหมดสิ้น ในขณะที่พลังงานที่แผ่ออกมานั้นทำให้หยางหลิงที่ขับรถม้าอยู่กระเด็นลอยไป เขากระอักเลือดออกมา

ในขณะที่เจี้ยนเฉินพุ่งออกมาเหมือนกระสุนปืนใหญ่และทะลุผ่านกำแพงที่มั่นคงของร้านค้าไปหลายร้านก่อนที่จะหยุดอยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตร เสื้อขาวราคาแพงที่เขาใส่นั้นได้ขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เผยให้เห็นถึงเกราะไหมสีทองที่ส่องแสงอยู่เล็กน้อย เกราะนี้เป็นสมบัติแห่งการป้องกันที่ทำมาจากเส้นไหมของเทพหนอนไหมบรรพกาล

เจี้ยนเฉินลุกขึ้นมาจากพื้นด้วยสภาพน่าสงสาร เขาจ้องอย่างอยากรู้อยากเห็นไปที่เกราะทองที่ทำมาจากเส้นไหมของเทพหนอนไหมบรรพกาล ตาของเขาเป็นประกาย นี่เป็นเพราะพลังจากลูกธนูที่ยิงเข้ามาก่อนหน้านี้ถูกป้องกันได้อย่างสมบูรณ์จากเกราะทองนี้ ร่างบรรพกาลของเขาไม่ได้ทำอะไรเลย เขาใช้มันออกมาโดยเปล่าประโยชน์