ตอนที่ 761: การยอมจำนนของวัตถุจิตวิญญาณ
แปะ !
ทันใดนั้นเอง ชายวัยกลางคนก็ทรุดแล้วคุกเข่าลง เขาเริ่มยกมือขึ้นอ้อนวอนจือหยิง “เจ้าเหนือหัว ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย ข้ามีตาหามีแววไม่ ที่ไปทำให้เจ้าเหนือหัวโกรธ เจ้าเหนือหัวได้โปรดเมตตาและไว้ชีวิตข้าด้วย” ในตอนนั้น ชายนั้นก็ได้เข้าใจแล้วว่า ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดม่วงนั้นแปลงกายมาจากจิตวิญญาณของกระบี่ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นสิ่งที่มีอยู่ที่ทรงพลังและระดับความแข็งแกร่งนั้นเหนือจินตนาการ ต่อหน้าเขาแล้ว เขาไม่แม้แต่จะมีสิทธิ์ที่จะช่วยจือหยิงใส่รองเท้าเลย เขาต้องไม่ทำให้คนผู้นี้โกรธเป็นอันขาด
จือหยิงถอนพลังของเขาออกและจ้องไปที่ชายนั้นอย่างเย็นชา “ลุกขึ้น ข้าจะปล่อยเจ้าไปในครั้งนี้ แต่มันจะไม่มีอีกเป็นครั้งที่ 2 “
“ขอบคุณเจ้าเหนือหัว ขอบคุณที่ไว้ชีวิตข้า ! ” ชายนั้นทำตัวดีเหมือนเพิ่งได้รับการอภัยโทษและค่อย ๆ ลุกขึ้นจากพื้นช้า ๆ ในหัวของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงภาพที่ไม่คุ้นเคยที่อยู่ดี ๆ ก็ปรากฏขึ้นมาก่อนหน้านี้ เขารู้ว่าทุก ๆ อย่างนั้นคือเรื่องจริง และรู้ดีไปกว่านั้นอีกว่ากระบี่สวรรค์สีม่วง-ฟ้า ทั้งสองที่ดูเหมือนจะแยกสวรรค์ออกได้คือสิ่งที่อยู่ในชุดสีม่วงและสีฟ้าต่อหน้าของเขาทั้งคู่ นี้ทำให้ชายคนนั้นหวาดกลัวว่าจิตวิญญาณกระบี่จะถึงขีดสุด แม้ว่าเขาจะอยู่ในโลกของเขาตอนนี้ และเขาเป็นบางอย่างที่เหมือนกับเทพเจ้าในโลกนี้ แต่ชายนั้นก็ไม่กล้าแม้แต่คิดที่จะล่วงเกินจิตวิญญาณกระบี่ทั้งสองนี้
แม้ว่าเขาจะรู้ดีว่าจิตวิญญาณกระบี่ทั้งสองนั้นได้อ่อนแอลงกว่าเดิมและไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แต่เขาก็ไม่กล้าแสดงอาการต่อต้านเลยแม้แต่น้อย ทั้งหมดที่อยู่ภายในจิตใจของเขาคือ ความน่ากลัวที่ทรงพลัง
จือหยิงจ้องมองชายที่กำลังสั่นเทาสักพัก ก่อนที่จะหมดความสนใจลงในไม่ช้า เขาหันไปหาฉิงโซวที่อยู่ในชุดสีคราม ตาของเขาเต็มไปด้วยแสงที่อ่อนโยนและเขาพูด “ฉิงโซว กลับไปหานายท่านเถอะ เราจะให้เขาจัดการที่เหลือ”
“ได้” ฉิงโซวพยักหน้ารับเล็กน้อย หลังจากนั้น นางก็กลายเป็นลำแสงพร้อมพร้อมกับจือหยิงในเวลาเดียวกัน และหายไปในหัวของเจี้ยนเฉิน การค้นพบว่ามีวัตถุจิตวิญญาณอยู่ที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ทำให้พวกเขาประหลาดใจ แต่ก็แค่ประหลาดใจเท่านั้น ด้วยฐานะและความแข็งแกร่งในอดีตของพวกเขา พวกเขามองข้ามจิตวิญญาณของวัตถุดั้งเดิมไปโดยสิ้นเชิง
เมื่อได้ยินจือหยิงพูดคำว่า ‘กลับ’ ชายนั้นก็เริ่มผ่อนคลายจากความวิตกกังวล อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะรู้สึกดีใจ มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เขากลัวขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเขานึกถึงคำที่จือหยิงพูดว่า ‘นายท่าน’ แม้แต่ร่างกายของเขาก็สั่นอย่างรุนแรง สายตาที่เขามองไปที่เจี้ยนเฉินนั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“เขาสามารถเป็นเจ้านายของกระบี่สวรรค์ทั้งสองที่ไร้ผู้เทียมทานได้ เขาต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่ ข้าจะต้องไม่ทำให้เขาโกรธไม่ว่าจะยังไงก็ตาม แม้ว่าเขาจะอ่อนแอ แต่ข้าก็ไม่อาจเอื้อมไปดูถูกเขาได้แม้แต่น้อย ! ” ชายผู้นั้นเตือนตัวเองในใจ เขาได้ขวัญหนีดีฝ่อจากภาพที่ปรากฏขึ้นภายในจิตใจของเขาไปแล้ว ทุกอย่างที่เกี่ยวกับกระบี่สวรรค์ได้อยู่ในรายการของสิ่งที่เขาจะไม่พยายามทำให้โกรธ
ชายนั้นมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่จะเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง เขาก้มโค้งต่ำให้เจี้ยนเฉินและพูดอย่างเคารพมาก “ข้าน้อยขอคารวะเจ้าเหนือหัว”
เจี้ยนเฉินสำรวจวัตถุจิตวิญญาณด้วยสายตาแปลก ๆ แต่ในใจของเขา เขาค่อนข้างตลกกับสิ่งที่จิตวิญญาณนั้นใช้เรียกเขา อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินก็ไม่ได้ไปแก้ไขอะไร เขาถามขึ้นมาแทน “จะให้ข้าเรียกเจ้าว่าอย่างไร ? “
“ขอตอบเจ้าเหนือหัว ข้าน้อยนี้ยังไม่มีชื่อเลย แต่พวกเขาเรียกข้าว่าจ้าวแห่งวัตถุจิตวิญญาณ ! ” ชายผู้นั้นพูด
“พวกเขา ! ” สายตาของเจี้ยนเฉินแสดงความสนใจ “ใครกันที่เจ้าหมายถึง ‘พวกเขา’ ? “
“ขอตอบเจ้าเหนือหัว พวกเขาคือท่านประธานของสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง” ชายผู้นั้นตอบกลับ
เจี้ยนเฉินครุ่นคิดอยู่สักครู่และไม่ได้สนทนาในเรื่องนี้ต่อ เขาจ้องไปที่ชายนั่นด้วยดวงตาที่เจิดจ้า “จุดประสงค์ที่ข้ามาที่นี่ในเวลานี้คือการมาเอาพลังงานดั้งเดิมเพื่อจะสำเร็จเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 ในเมื่อเจ้าเป็นวัตถุจิตวิญญาณแล้ว เจ้าต้องสามารถควบคุมพลังดั้งเดิมได้”
เมื่อได้ยินดังนั้น ท่าทางแสดงถึงความมีปัญหาก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของชายคนนั้น เขาพูด “เจ้าเหนือหัวอาจจะยังไม่รู้ว่าพลังดั้งเดิมทั้งหมดในวัตถุเซียนนั้นถูกผนึกไว้ด้วยม่านพลังที่ทรงพลัง แม้ว่าจะเป็นความจริงที่ข้าเป็นวัตถุจิตวิญญาณและข้าสามารถควบคุมทุกอย่างได้ภายในมิตินี้ แต่ม่านพลังนั้นมีอยู่มานานมากจนข้าไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรและแข็งแกร่งมาก แม้ว่าข้าน้อยจะใช้พลังงานทั้งหมดในวัตถุเซียนนี้ ข้าน้อยก็ไม่สามารถทำลายเกราะป้องกันได้”
เมื่อได้ยินดังนั้น เจี้ยนเฉินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
บางทีเขาตระหนักได้ว่าเจี้ยนเฉินไม่ค่อยพอใจนัก ชายคนนั้นจึงรีบพูดต่อ “ฝ่าบาท แม้ว่าข้าน้อยจะไม่สามารถทำลายเกราะป้องกันได้ แต่มันจะเปิดทุก ๆ 50 ปี ยังเหลือเวลาอีก 1 ปีก่อนที่มันจะเปิดในครั้งต่อไป เมื่อมันเปิดออก ฝ่าบาทก็จะดูดเอาพลังงานจากมันได้”
เมื่อได้ยินดังนั้น เจี้ยนเฉินก็ถอนหายใจในใจ มันเหมือนกับว่าถ้าเขาต้องการที่จะสำเร็จระดับ 7 เขาจำเป็นที่จะต้องปฏิบัติตามกฎของสมาคมและทำตามไปทีละขั้นตอน
เจี้ยนเฉินร่ำลาชายวัยกลางคนและจากไปบนเมฆขาว เขาบินไปไกลเพื่อหาผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ เพื่อที่จะเอาคะแนน
50 กิโลเมตรข้างหน้าเจี้ยนเฉิน มีเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง 5 คนในชุดขาวบนเมฆ บินอยู่ข้างหน้าเจี้ยนเฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...