เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 764

ตอนที่ 764: พลังชีวิตในโลหิต

เจี้ยนเฉินดูสีหน้าเคร่งเครียดซึ่งยากนักที่เขาจะมีสีหน้าเช่นนี้ จากเสียงนั้น เขาสามารถบอกได้เลยว่า มันคือสัตว์อสูรระดับ 7 ที่ทรงพลัง มีพลังอย่างน้อยเทียบเท่ากับมนุษย์ที่เป็นเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 5

“ทำไมถึงมีสัตว์อสูรที่ทรงพลังขนาดนี้อยู่ที่นี่ล่ะ ? ” เจี้ยนเฉินตกตะลึงในใจ สัตว์อสูรที่เพิ่งร้องออกมานั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นสหายของราชาอีกาที่เขาเพิ่งฆ่าไป หรืออาจจะเป็นผู้อาวุโสของมัน แต่เขาก็รู้แล้วว่าเขาได้ไปทำให้สัตว์อสูรระดับ 7 โกรธเข้าให้แล้ว

เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงทั้งหมดที่ยืนอยู่ที่ไกล ๆ ทั้งหมดใบหน้าซีดเผือด พวกเขากลัวอย่างมาก เสียงร้องที่เหมือนแผ่นดินไหวนั้นทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ในตอนนี้จิตใจของพวกเขาจมอยู่ในห้วงแห่งความหวาดกลัว มันทำให้ร่างของพวกเขาสั่น และขานั้นสั่นมากยิ่งกว่า

“นะ นะ นี้ต้องเป็นสัตว์อสูรระดับ 7 เป็นแน่ หนี พวกเราหนีเร็วเข้า พวกเจ้ารออะไรกันอยู่ อยากตายกันนักหรือไง ? ” เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเทา ก่อนที่จะรวบรวมเมฆพลังเซียนธาตุแสง และกำลังที่จะก้าวขึ้นไปเพื่อที่จะหนี

เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงคนอื่นทั้งหมดต่างก็ได้สติตามตามกันมา เมื่อคิดถึงว่าสัตว์อสูรระดับ 7 น่ากลัวเพียงใดแล้ว พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะสั่นกลัว พวกเขาไม่รอช้าและรีบหนีออกไปจากพื้นที่นั้นด้วยความเร็วสูง

เมื่อได้เห็นร่างที่กำลังจะหนีไปจากที่ไกล ๆ สายตาของเจี้ยนเฉินก็เป็นประกาย เขาไม่คิดที่จะให้พวกนั้นหนีไปอยู่แล้ว แม้ว่าสัตว์อสูรระดับ 7 จะกดดันเจี้ยนเฉินได้เล็กน้อย แต่มันก็ไม่แย่เท่ากับการที่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงพวกนั้นหนีไปและเอาข่าวนี้ไปแพร่กระจายบอกคนอื่น

อย่างไรก็ตาม ตอนที่เจี้ยนเฉินกำลังจะไล่ตามไปนั้น ฝูงอีกาที่เหลืออยู่ก็มาล้อมรอบเจี้ยนเฉิน และส่งเสียงร้องอย่างโกรธเกรี้ยว พร้อมกับจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่แดงก่ำ พวกมันพุ่งไปหาเจี้ยนเฉินด้วยความเร็วมากที่สุดที่พวกมันทำได้เพื่อหวังที่จะแก้เค้น

“ถ้าพวกเจ้าอย่างจะตายมากขนาดนั้นละก็ ให้ข้าช่วยเอง” จิตสังหารทรงพลังปรากฏขึ้นที่ในตาของเจี้ยนเฉินและเม็ดพลังระเบิดธาตุแสงก็มารวมกันที่ตรงหน้าของเขา ก่อนที่จะยิงไปที่ฝูงอีกาที่ล้อมรอบเขาอยู่ด้วยความเร็วแสง

หลังจากนั้นซักพัก เมื่อเจี้ยนเฉินสังหารพวกอีกาทั้งหมดไปแล้ว เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงก็ได้หนีไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ด้านล่างของเขา ศพของอีกานั้นกองกันคล้ายภูเขาลูกย่อม ๆ ในขณะที่เลือดบนพื้นนั้นนองเหมือนสายน้ำ อากาศรอบ ๆ เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง

เจี้ยนเฉินค่อย ๆ คลายพลังเซียนธาตุแสงที่เขารวมรวมเอาไว้ และมองไปในทิศทางที่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงหนีไป เขาพูดอย่างนุ่มนวล “พวกเจ้าโชคดีในครั้งนี้ ครั้งหน้าที่ข้าเจอพวกเจ้า ข้าส่งพวกเจ้าทั้งหมดออกไป”

เจี้ยนเฉินมาถึงตรงหน้าราชาอีการะดับ 6 ซึ่งอยู่ห่างหลายสิบเมตรออกไป กระบี่พลังเซียนธาตุแสงก็ได้ควบรวมขึ้นที่มือข้างขวาของเขา และเขาก็แทงมันไปที่ร่างของราชาอีกา เขาชำแหละแกนอสูรขนาดเท่ากำปั้นออกมาจากร่างของราชาอีกาด้วยความชำนาญ

เมื่อมองไปที่แกนอสูรระดับ 6 รอยยิ้มจาง ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเจี้ยนเฉิน เขาสัมผัสได้ว่าสัตว์อสูรระดับ 6 ซ่อนอยู่ในกลุ่มอีกานั้นนานแล้ว จุดประสงค์ของเขาที่แท้จริงในการนี้คือแกนอสูรระดับ 6

สัตว์อสูรระดับ 6 เกือบทั้งหมดรวมกันอยู่ในส่วนลึกของเทือกเขาครอส ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทวีปเทียนหยวนนั้นไม่ค่อยมีสัตว์อสูรระดับ 6 ดังนั้นแกนอสูรระดับ 6 จึงเป็นสิ่งที่มีค่ามาก และด้วยความขาดแคลน ทำให้มันเป็นสิ่งของที่เป็นที่ต้องการสูงแต่ไม่มีใครนำมาขาย

“ข้าสงสัยจริง ๆ ว่า หมิงตงตัดผ่านเป็นเซียนสวรรค์หรือยัง ถ้าเขาสำเร็จแล้ว แกนอสูรนี้ก็เหมาะที่จะให้เขาเลย” เจี้ยนเฉินพึมพำกับตัวเอง แม้ว่าเขาจะมีแกนอสูรระดับ 5 เป็นจำนวนมากในแหวนมิติของเขา แต่แกนอสูรพวกนั้นก็ไม่มีผลอะไรกับเซียนสวรรค์อีกต่อไปแล้ว เฉพาะแกนอสูรระดับ 6 เท่านั้นที่มีประโยชน์ต่อคนที่ทรงพลังในระดับนั้น

หลังจากนั้นไม่นาน เจี้ยนเฉินก็ขมวดคิ้วของเขาเล็กน้อย ใบหน้าของเขาบูดเบี้ยวไปด้วยท่าทียุ่งยาก ก่อนที่เขาจะพึมพำกับตัวเอง “น่าเสียดายจริง ๆ ที่แหวนมิติถูกผนึกเอาไว้ด้วยพลังของวัตถุเซียนและไม่สามารถเปิดออกมาได้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เมื่อปริมาณแกนอสูรระดับ 6 มากขึ้นเรื่อย ๆ มันคงจะยากที่จะเอามันไปด้วย” ตอนกำลังพูด เจี้ยนเฉินก็นึกถึงบางอย่าง ตาของเขาส่องประกายขึ้นมา “เมื่อแหวนมิติถูกผนึกโดยพลังของวัตถุเซียน ข้าจะสามารถทำให้วัตถุจิตวิญญาณปลดผนึกมันออกได้ไหมนะ ? “

เจี้ยนเฉินตื่นตัวขึ้นทันที เขาร้องออกไปด้วยเสียงทุ้ม “วัตถุจิตวิญญาณอยู่ที่นี่หรือไม่ ? “

“เจ้าเหนือหัว ข้าน้อยอยู่ที่นี่” ทันทีที่เจี้ยนเฉินพูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงของวัตถุจิตวิญญาณ ชายวัยกลางคนในชุดขาวปรากฏขึ้นมาข้างเจียงเฉินโดยไร้ซึ่งเสียงใดใด

“วัตถุจิตวิญญาณ เจ้าสามารถปลดผนึกออกจากแหวนมิติได้หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินพูดกับวัตถุจิตวิญญาณ ในขณะที่ในใจของเขารอคอยอย่างคาดหวัง

เมื่อได้ยินสิ่งที่เจี้ยนเฉินพูด วัตถุจิตวิญญาณก็จำได้ว่าแหวนมิติของเจ้าเหนือหัวนั้นยังคงถูกผนึกอยู่จากพลังของเขา ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปเป็นความกลัวและเขาพูด “กรุณาอย่าโมโหเลย เจ้าเหนือหัว ข้าไม่ได้ตั้งใจที่จะผนึกแหวนมิติของท่าน ข้าจะเอาผนึกออกให้เดี๋ยวนี้” วัตถุจิตวิญญาณปลดผนึกออกจากแหวนมิติของเจี้ยนเฉินทันที

เมื่อสำรวจไปที่แหวนมิติ เจี้ยนเฉินก็พบว่าพลังงานที่ทรงพลังที่เคยผนึกแหวนเอาไว้ได้หายไปแล้ว นี้ทำให้เขาดีใจขึ้นมาทันที ด้วยการปลดผนึกนี้ ไม่ได้หมายความว่าเขาสามารถเอาสิ่งที่เขาได้มาจากที่นี่ใส่มันลงไปได้ทั้งหมดเลยหรือ ? อีกทั้งปัญหาในความไม่สะดวกที่จะพกแกนอสูรไปไหนมาไหนก็จะหมดลงไปด้วย