เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 763

ตอนที่ 763: ราชาอีกา

ฝูงอีกานับพันได้มาล้อมรอบเจี้ยนเฉิน จากที่ไกล ๆ มันดูเหมือนก้อนทรงกลมสีดำที่ลอยอยู่กลางอากาศและกลืนกินเจี้ยนเฉินเอาไว้ทั้งหมด มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมองว่าเกิดอะไรขึ้นด้านในจากข้างนอก

เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงจ้องเขม็งไปยังทิศทางที่เจี้ยนเฉินอยู่หลายกิโลเมตรออกไป ท่าทีของพวกเขาค่อนข้างซับซ้อน พวกเขาไม่เคยคิดว่าผู้เข้าแข่งขันคนหนึ่งจะมีพลังที่แข็งแกร่งเยี่ยงนี้ ซึ่งสามารถป้องกันสัตว์อสูรระดับสี่นับพันตัวได้ด้วยตัวคนเดียว แม้ว่าเรื่องนี้จะหลุดออกไปถึงหูคนอื่น พวกคนอื่นก็คงไม่เชื่อ

“คนผู้นี้คือใครกันแน่ ? ทำไมเขาถึงได้แข็งแกร่งนัก ? เขาจะเป็นใครไปไม่ได้….”

“เขาใช่แจ็คซี่ คนที่แข็งแกร่งเป็นอันดับที่ 2 ในหมู่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 หรือไม่ ? ในหมู่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 นั้น บางทีอาจจะมีแจ็คซี่คนเดียวที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้”

“ไม่ใช่ ข้าได้เห็นความแข็งแกร่งของแจ็คซี่มากับตาของข้าเอง แม้ว่าจะแข็งแกร่งมาก แต่ก็ไม่ได้ทรงพลังขนาดนี้ ความเร็วในการรวบรวมพลังเซียนธาตุแสงของแจ็คซี่ห่างไกลจากคนผู้นี้มากนัก”

“ใครจะไปสนว่าเขาเป็นใคร แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็เป็นเพียงเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 เขาจะไม่รอดแน่เมื่อโดนอีกามากมายขนาดนั้นล้อมเอาไว้”

“เจ้าพูดถูกแล้ว ปริมาณของอีการะดับ 4 ในตอนนี้ไม่ใช่อะไรที่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 6 จะสามารถรับมือได้ นี้ยังไม่ได้พูดถึงว่ามีบางตัวที่เป็นระดับ 5 รวมอยู่ในนั้นด้วย เว้นเสียแต่ว่าเขาจะเป็นระดับ 7 สิ่งที่เขาน่าจะทำที่สุดคือการหนีเอาชีวิตรอดเหมือนพวกเรา”

“นั่นยังไม่ใช่ประเด็น พวกเจ้าไม่เห็นฝนเลือดและอีกาจำนวนมากที่ตกลงมาจากท้องฟ้าหรือ ? มันเป็นแบบนี้มาซักพักใหญ่แล้วและอีกาเป็นร้อยตัวแล้วที่ถูกฆ่าไป อีกาพวกนี้มีรูนับไม่ถ้วนที่ร่างของพวกมัน และมีบางตัวในกลุ่มพวกมันที่สลายไปเลย บางทีคนผู้นั้นอาจจะสามารถฆ่าอีกาทั้งหมดนี้ได้ถ้ามีเวลามากกว่านี้อีกหน่อย ถ้าพวกเจ้าไม่เชื่อ ก็คอยดู”

เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงทั้งหมดเงียบและจ้องไปที่เจี้ยนเฉินอย่างตั้งใจ อย่างไรก็ตาม ในขณะที่พวกเขาเห็นอีกาที่กำลังร่วงหล่นมาจากท้องฟ้าไม่หยุด พวกเขาก็รู้สึกตกใจลึก ๆ ภายในจิตใจของพวกเขา ถ้าหากเป็นพวกเขาที่อยู่จุดนั้นแล้ว พวกเขาเชื่ออย่างรุนแรงเลยว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะสามารถฆ่าอีกาได้รวดเร็วขนาดนั้นเมื่อโดนล้อมอยู่

พลังเซียนธาตุแสงรอบ ๆ ได้มารวมตัวกันที่เจี้ยนเฉินอย่างคงที่และเปลี่ยนไปเป็นเม็ดขนาดเท่าถั่วเหลืองในมือของเจี้ยนเฉินก่อนที่เขาจะยิงมันออกไปในทุกทิศทาง ทักษะระเบิดธาตุแสงถูกร่ายอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีการเว้นจังหวะ

ในตอนนี้ เจี้ยนเฉินถูกล้อมโดยฝูงอีกานับพัน แต่เขายังคงสงบนิ่ง ไม่มีอะไรเข้ามาได้เลยในรัศมี 15 เมตรรอบตัวเขา พวกอีกาไม่สามารถเข้ามาในเขตนี้ได้ เพราะเมื่อพวกมันเข้ามาก็จะโดนระเบิดธาตุแสงนับพันเจาะพวกมันเป็นรูพรุนและทำลายพวกมันให้ไปเป็นศพรออยู่

ในตอนนี้ ร่างอันผอมเพรียวของเจี้ยนเฉินที่ลอยอยู่ในอากาศนั้นช่างเหมือนเครื่องจักรสังหาร ในทุกวินาที จะมีอีกาจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่ร่วงหล่นลงมาจากการโจมตีของเขา พื้นเบื้องล่างถูกย้อมไปด้วยเลือดแดงฉาน ในขณะที่ซากศพของอีกานั้นกองกันเป็นชั้นหนาอยู่บนพื้น กลิ่นเลือดรุนแรงฟุ้งกระจายไปทั่วอากาศ

การตายของเพื่อน ๆ ของพวกมันไม่ได้ทำให้อีกาล่าถอยไปเลย กลิ่นเลือดยิ่งทำให้พวกอีกาบ้าคลั่งไปยิ่งกว่าเดิม พวกมันไม่ได้กลัวความตายและพุ่งไปที่เจี้ยนเฉินเหมือนแมลงเม่าที่กำลังจะบินเข้าไปที่กองไฟ

จำนวนของอีกาลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในตอนนี้เอง กลุ่มอีกาตัวใหญ่กว่าที่เป็นระดับ 5 ได้หยุดกลางอากาศและพุ่งไปทางเจี้ยนเฉินด้วยท่าทางที่สง่างามโดยไม่สนระเบิดธาตุแสงเลย ร่างกายของพวกมันแข็งดุจดังเหล็ก ซึ่งทำให้เกิดเสียงเคล็งตอนที่มันชนกับเม็ดพลังระเบิดธาตุแสง พวกมันต้านทานการโจมตีได้

แม้ว่าการโจมตีจะไม่สามารถทำอันตรายกับพวกมันได้ แต่การชนนั้นก็ได้สร้างแรงต้านที่ทรงพลังที่ทำให้พวกมันเข้ามาต่อไม่ได้ พวกมันไม่สามารถเข้ามาใกล้ได้เกินกว่า 10 เมตรจากที่ซึ่งเจี้ยนเฉินอยู่

ประกายเย็นชาส่องผ่านไปยังในตาของเจี้ยนเฉิน และพลังของระเบิดธาตุแสงก็พุ่งสูงขึ้น มันสูงขึ้นเป็นสองเท่าจากก่อนหน้านี้ ด้วยเหตุนี้ อีการะดับ 5 สิบกว่าตัวนั้นก็ไม่สามารถสงบใจได้อีกต่อไปเมื่อรับการโจมตีใหม่นี้ เลือดกระจายไปทั่วเหมือนบุปผาโลหิตเบ่งบานทุก ๆ ที่ซึ่งเม็ดพลังได้เข้าไปพุ่งชน มันไม่สามารถที่จะพุ่งทะลุอีกาไปได้ แต่ก็ทำให้มันได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก

หลังจากนั้นไม่นาน อีการะดับ 5 ก็เผชิญชะตากรรมเหมือนเพื่อน ๆ ของพวกมัน ร่างของพวกมันกระจายเป็นชิ้น ๆ และตกลงมาจากท้องฟ้า และเต็มไปด้วยรูพรุน

ก๊า !

ทันใดนั้นเอง เสียงร้องเสียดหูก็ดังมาจากภายในกลุ่มของอีกานั้น เสียงนั้นแหลมพอที่จะเจาะเหล็กเป็นรูเล็กเล็กและทำลายก้อนหินได้ และเพียงพอที่จะทำให้แก้วหูของคนบาดเจ็บ

ด้วยเสียงร้องนั้น อีกาทุกตัวรอบเจี้ยนเฉินก็ปฏิบัติตัวเหมือนกับได้รับคำสั่งบางอย่าง พวกมันเลิกพยายามที่จะโจมตีและขยับปีกพับพับบินกระจายออกไป เจี้ยนเฉินไม่ถูกล้อมรอบโดยอีกาแล้วและสามารถมองเห็นได้อีกครั้งจากด้านนอก

กลุ่มอีกาถอยออกไปไกล 3 กิโลเมตร และจ้องไปที่เจี้ยนเฉินอย่างไม่เป็นมิตร เมื่อพวกมันถอยกลับไป ราชาอีกาตัวสีดำเหมือนหมึกกว้าง 10 เมตรก็ปรากฏตัวออกมา ตาสีเลือดของมันเต็มไปด้วยความกระหายเลือดและความโหดร้าย มันกำลังจ้องไปที่เจี้ยนเฉินอย่างชั่วร้าย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ