ตอนที่ 804 การชุมนุมที่คฤหาสน์เจียงหยาง 4
“เจียงหวูจี่ เป็นเจ้าจริง ๆ “
คำสรรพนามที่เจียงหวูจี่ใช้ “ฮูหยินผู้เฒ่า” และ “นายท่านผู้เฒ่า” กับเจียงหยางซูอวี้หยวนและเจียงหยางซูหยวนเซียว ทำให้ทั้งสองรู้แน่ชัดแล้ว เจียงหยางซูอวี้หยวนไม่สงสัยเกี่ยวกับเจียงหวูจี่อีกต่อไป ก่อนร้องออกมาอย่างดีใจ
สำหรับเจียงหยางซูหยีหยวน การที่ได้พบกับเจียงหยางจี้ก็เท่ากับตามหาลูกชายตัวเองพบ การที่นางดีใจยามนี้ไม่ใช่เพราะเจอเจียงหวูจี่ แต่เพราะรู้ว่าจะได้เจอลูกชายตัวเอง
“เจียงหวูจี่ คงเอ๋อเล่า คงเอ๋ออยู่ที่ใดกัน ? เจ้าออกจากตระกูลไปพร้อมคงเอ๋อ เจ้าต้องอยู่ที่นี่กับคงเอ๋อเป็นแน่ใช่หรือไม่ ? บอกข้ามาคงเอ๋ออยู่ไหน” เสียงของเจียงหยางซูอวี้หยวนสั่นด้วยความเร่งร้อนใจ ยามนี้จิตใจที่ทุกข์ทรมานของนางเต็มเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นมีความสุขอย่างที่ไม่ได้มีมาหลายร้อยปี นางไม่เคยตื่นเต้นมีความสุขเช่นนี้นับตั้งแต่ลูกชายถูกขับออกจากตระกูลไป
“นะ นะ นายท่านผู้เฒ่า…” หลังจากได้เห็นนายหญิงกับนายท่านอีกครั้ง เจียงหวูจี่เองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน เสียงอันปวกเปียกจากอาการบาดเจ็บหายไปวูบหนึ่ง ก่อนที่เขาจะกระอักเลือดออกมาอีกระลอกหนึ่ง เลือดออกมาเยอะจนบางส่วนกระเด็นไปเปื้อนชุดของสองสามีภรรยาเจียงหยาง
เจียงหยางซูหยุนเซียวรีบดึงยาเม็ดหนึ่งออกมาจากแหวนมิติแล้วป้อนให้ลุงเจียง เม็ดยานี้ผลิตขึ้นมาภายในตระกูลเจียงหยาง ส่วนผสมทั้งหมดล้วนล้ำค่า มูลค่ามากพอ ๆ กับเม็ดยาจิตวิญญาณธาตุแสงขั้นสูงด้วยซ้ำ
หลังจากทานยาไป อาการบาดเจ็บของเจียงหวูจี่ที่กำลังแย่ลงเรื่อย ๆ ก็ทรงตัว ก่อนจะดีขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากเห็นสภาพอาการบาดเจ็บของเจียงหวูจี่ เจียงหยางซูหยุนเซียวหน้าเคร่งขรึมขึ้น ก่อนที่จะเต็มไปด้วยแววตาเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารจะปรากฏขึ้น “เจียงหวูจี่ ใครทำร้ายเจ้า ? “
ลุงเจียงเงยหน้ากลุ่มคนจากสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่กำลังลอยอยู่บนท้องฟ้า แล้วพูดอย่างอ่อนแรง “คนจากสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง พวกมันบังคับจะพาทุกคนไปเมืองแห่งเทพเจ้า”
“มันบังอาจมากนัก ! ” เจียงหยางซูหยวนเซียวโกรธทันทีที่ได้ยิน พลังค่อย ๆ แผ่ออกมาจากร่างกายปกคลุมไปทั่วบริเวณ เต็มเปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร
ตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมาเจียงหยางซูหยวนเซียวไม่เคยโกรธมาก่อน แม้สมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงจะเป็นองค์กรที่อยู่จุดสูงสุดบนทวีปเทียนหยวน มีพลังเทียบเท่าตระกูลโบราณต่าง ๆ แต่ก็ไม่ต่างจากมดปลวกเมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลผู้พิทักษ์เจียงหยางอย่างเทียบไม่ติด
แล้วยามนี้ลูกชายของเขามาตั้งตระกูลเจียงหยางของตัวเองอยู่โลกภายนอก ลูกชายของหนึ่งในเจ็ดผู้อาวุโสสูงสุด กลับถูกสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงมาข่มเหง ทำไมเจียงหยางซูหยวนเซียวจะไม่โกรธ ? ยิ่งคิดยิ่งนึกถึงอุปสรรคต่าง ๆ ที่ลูกชายคนเดียวต้องเผชิญตลอดมา ในฐานะพ่อ เจียงหยางซูหยวนเซียวก็ยิ่งปวดใจ
ร่างของเขาสั่นไหวเพียงวูบเดียวก็มาปรากฏตัวสูงอยู่บนฟากฟ้า มองเหล่าคนจากสมาคมอย่างเย็นชา ก่อนพูดขึ้น “ใครกล้าทำร้ายคนจากตระกูลเจียงหยาง ? ก้าวออกมา ! ไม่งั้นเจ้าทุกคนต้องชดใช้ร่วมกัน ! “
สีหน้าของเหล่าผู้คนจากสมาคมมืดครึ้มและหันมามองกันเอง พอจะเดากันได้แล้วว่าเจียงหยางซูหยวนเซียวที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นเซียนราชาเป็นแน่ สมาคมไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าตระกูลเจียงหยางนี้จะมีเซียนราชาคุ้มครองอยู่
“ไม่ทราบว่า ข้าขอทราบนามของท่านได้หรือไม่ ?” หนึ่งในนั้นพูดขึ้นมา ชายแก่คนหนึ่งพูดด้วยเสียงแหบแห้ง ไร้ซึ่งท่าทีทรงพลังแตกต่างจากตอนแรก ราวกับเห็นประตูสู่ปรโลกรออยู่ตรงหน้า
ชายแก่ผู้นี้คือคนเดียวกันกับที่เจียนเฉินพบที่หอคอยพลังเซียนธาตุแสง คอยเช็ดเครื่องเรือนด้วยผ้า
“ซูหยวนเซียว จากตระกูลเจียงหยาง” เขาตอบอย่างเย็นชา
หลังจากได้ยินชื่อ เหล่าคนที่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบต่างหน้าถอดสีกันไปตาม ๆ กัน จ้องมองชายที่อยู่ตรงหน้าอย่างตกตะลึง ความหวาดกลัวค่อย ๆ ผุดขึ้นภายในใจของทุกคนที่อยู่ตรงนั้น
ประธานแห่งสมาคมรีบออกมาป้องมือคารวะเจียงหยางซูหยวนเซียว “หรือว่าท่านจะมาจากสาขาซู หนึ่งในสามสาขา ซู หยวน ชิง ของตระกูลผู้พิทักษ์?”
ทันทีที่ได้ยินคำถามของประธาน จิตใจของเหล่าสมาชิกสมาคมที่ยืนอยู่พลันหนักอึ้ง คราแรกทั้งหมดเพียงแค่คิดว่าตระกูลเจียงหยางแห่งเมืองลอร์นั้นเพียงแค่บังเอิญชื่อซ้ำกับตระกูลผู้พิทักษ์ แต่กลับกลายเป็นว่าตระกูลเจียงหยางจากเมืองลอร์กลับมีสายสัมพันธ์ที่ดูท่าทางจะแนบแน่นกับตระกูลผู้พิทักษ์เจียงหยาง
เหล่าสมาชิกตระกูลเจียงหยางที่อยู่เบื้องล่างเองก็มีท่าทีเปลี่ยนไปยามได้ยินคำพูดของประธานสมาคม แววตาของทุกคนเปลี่ยนไปทันที ไม่มีใครรู้ว่าสามสาขาของตระกูลผู้พิทักษ์คืออะไร แต่ที่ทุกคนเห็นคือความหวาดกลัวที่อยู่ภายในน้ำเสียงของประธาน ทุกคนพอจะเดาได้ว่าตระกูลผู้พิทักษ์นั้นแข็งแกร่งมากกว่าสมาคมเป็นแน่ แววตาสิ้นหวังของคนในตระกูลกลับมามีความหวังอีกครั้ง
เจียงหยางซูหยวนเซียวมองประธานอย่างเย็นชา ก่อนพูดช้า ๆ “เจ้าดูพอมีความรู้อยู่บ้าง ถึงได้รู้ถึงสามสาขาของตระกูลเจียงหยาง” หลังจากนั้นเจียงหยางซูหยวนเซียวมองผู้คนรอบ ๆ “มันเป็นใครที่ทำร้ายคนตระกูลเจียงหยางของข้า ? ถ้าไม่พูดออกมา พวกเจ้าก็เตรียมตัวโดนลงโทษให้หมด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...