เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 820

ตอนที่ 820: การต่อสู้ที่ป่าเถื่อนกับศพมีชีวิต (2)

ทั้งเจี้ยนเฉินและหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์รู้ผลลัพธ์อย่างดีถ้าพวกเขาเจอกับศพมีชีวิต แม้ว่าการมีอยู่ของพวกเขาจะถูกซ่อนอยู่ แต่ศพมีชีวิตก็สามารถรับรู้ได้ถ้าพวกเขาเข้าใกล้พวกมันมากเกินไป

ทั้งสองรีบออกมาจากถ้ำ พวกเขาเคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบ โดยไม่เกิดเสียงใดใดเลย ทั้งคู่เปลี่ยนท่าทางเมื่อพวกเขามาถึงที่ปากทางเข้าของถ้ำ มีศพมนุษย์มีชีวิต 7 ศพ และพวกมันได้มาถึงระยะ 50 เมตรห่างจากถ้ำแล้ว พวกมันไม่มีความรู้สึกและดวงตาไร้แวว และการเคลื่อนไหวของมันแข็งทื่อเหมือนหุ่นยนต์

เมื่อเจี้ยนเฉินและหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์มาถึงที่ทางเข้าถ้ำ เซียนผู้คุมกฎทั้งเจ็ดที่กำลังเข้ามาก็หยุดพร้อมกัน ออร่าที่ทรงพลังเริ่มที่จะเปล่งออกจากร่างกายของพวกมันในขณะที่พลังงานที่กำลังพุ่งขึ้นได้สั่นไหวร่างของพวกมัน บริเวณนั้นกลายเป็นพายุแห่งพลังทันที

ทั้งเจี้ยนเฉินและหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์มีท่าทีเคร่งเครียด พวกเขารู้ว่าพวกเขาถูกพบแล้วจากเซียนผู้คุมกฎทั้งเจ็ด โดยไม่ลังเล พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ เจี้ยนเฉินเอากระบี่สังหารมังกรออกมาจากแหวนมิติของเขา

โฮก !

เซียนผู้คุมกฎที่เป็นศพมีชีวิตได้คำรามเสียงที่เหมือนสัตว์ประหลาดออกมาพร้อมกัน พวกมันไม่เหมือนก่อนหน้าที่พวกมันคำราม พวกมันว่องไวและคล่องแคล่วกว่าเดิม เซียนผู้คุมกฎทั้งเจ็ดพุ่งเข้ามาเหมือนร่างราง ๆ ที่เจี้ยนเฉินและหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์

พลังบรรพกาลในร่างกายของเจี้ยนเฉินไหลออกมาอย่างคงที่ไปที่กระบี่สังหารมังกร เขาถือมันด้วยมือขวา เขาใช้ทักษะมายาพริบตาเพื่อไปถึงยังเซียนผู้คุมกฎคนหนึ่ง เขาแทงกระบี่ซึ่งเปล่งรัศมีไปด้วยพลังแห่งการทำลายล้างที่ที่หน้าอกของศพด้วยความเร็วแสง

ศพมีชีวิตไม่ได้แสดงท่าทีที่จะหลบเลยในขณะที่มันเผชิญหน้ากับการโจมตีของเจี้ยนเฉิน มันไม่สนใจกระบี่ของเจี้ยนเฉินและเหวี่ยงหมัดไปที่เขา

ฟุบ ! กระบี่สังหารมังกรผ่านเข้าที่หน้าอกของมันอย่างไม่ติดขัดและโผล่ออกมาอีกด้าน และเป็นอีกครั้งที่ไม่มีเลือดเลยและไม่มีแม้แต่สัญญาณบอกความเจ็บปวดจากใบหน้าของศพนั่น ขณะเดียวกัน หมัดของมันก็พุ่งตรงมาที่เจี้ยนเฉินอย่างรุนแรง

เจีนยเฉินใช้ทักษะมายาพริบตาเพื่อหลบหมัดของเซียนผู้คุมกฎด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ และเขาก็ผ่าครึ่งหน้าอกของศพด้วยกระบี่สังหารมังกรอย่างฉับพลัน เหลือทิ้งไว้เพียงแค่ครึ่งของร่างกายของมัน

ในตอนนี้เอง เซียนผู้คุมกฎอีก 2 คนได้โจมตีเจี้ยนเฉินพร้อมกันจากด้านข้าง การโจมตีของพวกมันนั้นธรรมดา พวกมันเหวี่ยงหมัดอย่างโผงผางโดยไม่มีกลวิธีอะไร

เจี้ยนเฉินหลบการโจมตีด้วยทักษะมายาพริบตา กระบี่สังหารมังกรตัดผ่านอากาศ ในขณะที่แสงสีดำที่เต็มไปด้วยออร่าแห่งการทำลายล้างได้ตัดผ่านครึ่งตัวของร่างของเซียนผู้คุมกฎ

อย่างไรก็ตาม เซียนผู้คุมกฎคนนั้นก็ไม่ตาย อีกครึ่งหนึ่งของเขาที่มีขาได้เข้ามาใกล้เจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็วและเตะเข้าไปที่เขา ในเวลาเดียวกันนั้น มือของมันที่ส่วนบนของร่างกายได้ขย่มลงกันพื้นและเหวี่ยงตัวเองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว และเหวี่ยงหมัดทั้งสองที่ทรงพลังไปที่เจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินยังคงไม่แสดงความรู้สึกใดใด มือขวาของเขาขยับและกระบี่สังหารมังกรก็ถูกแทงออกไปนับครั้งไม่ถ้วนด้วยความเร็วที่สุดยอด ภาพพร่ามัวของกระบี่จำนวนมากที่หนาแน่นดูเหมือนจะเกิดเป็นทรงตาข่ายสานขึ้นมา และปกคลุมไปทั่วทั้งตัวเซียนผู้คุมกฎ

กระบี่ของเจี้ยนเฉินนั้นขึ้นชื่อในเรื่องความเร็ว ในตอนนั้นเอง เขาแทงกระบี่ออกไปมากกว่าร้อยครั้งด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ ตอนนี้ตาข่ายสานดูเหมือนจะกลายเป็นเครื่องบดเนื้อและบดร่างทั้งสองส่วนของเซียนผู้คุมกฎไปเป็นชิ้นเนื้อนับไม่ถ้วน

แม้ว่าศพมีชีวิตจะเป็นถึงเซียนผู้คุมกฎ แต่พวกมันก็สูญเสียความสามารถของเซียนผู้คุมกฎไปและสูญเสียประสบการณ์ในการณ์ต่อสู้ไป ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของพวกมันจะยังอยู่ในระดับเซียนผู้คุมกฎอยู่ พวกมันไม่มีอาวุธเซียนและไม่สามารถที่จะใช้พลังแห่งความลึกลับของธรรมชาติได้ และไม่มีแม้แต่การระวังตัวพื้นฐานที่จะหลบหรือต่อต้านการโจมตี พวกมันรู้แต่เพียงการโจมตีคนนอกด้วยหมัดล้วน ๆ เพื่อที่จะสังหารคนนอก

ดังนั้น ความแข็งแกร่งของศพทีชีวิตที่เป็นเซียนผู้คุมกฎที่พลาดพลั้งจึงห่างไกลจากที่มันเคยเป็นตอนมีชีวิต และสามารถที่จะถูกตัดเป็นชิ้นส่วนนับไม่ถ้วนโดยเจี้ยนเฉิน

หลังจากที่จัดการเซียนผู้คุมกฎไป เจี้ยนเฉินก็ใช้ทักษะมายาพริบตาและหายไปทันที

ตอนที่เจี้ยนเฉินหายไป หมัดสองหมัดที่เลือดเย็นก็ได้แทนที่ตรงที่ที่เขาเคยอยู่ก่อนหน้านี้ พลังของหมัดทำให้เกิดเสียงอัดอากาศ

ฟุ่บ !

ทันใดนั้นเอง แสงไฟสีดำก็เกิดขึ้นและแขนของเซียนผู้คุมกฎก็หลุดออกมา เจี้ยนเฉินปรากฏตัวขึ้นที่ข้าง ๆเขาเหมือนภูตผี และตัดแขนของมันออกไปได้อย่างง่ายดายด้วยกระบี่สังหารมังกร