เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 869

ตอนที่ 869: พบกับไคยะอีกครั้ง

เจี้ยนเฉินและนูบิสออกจากการประมูลเมืองแจ๊สและมุ่งตรงไปที่ทางออกของเมือง ตามทาง เจี้ยนเฉินพบจอมยุทธจำนวนมากที่ซ่อนตัวอยู่รอบ ๆ ถนน บางคนมาเข้าร่วมในการประมูลครั้งนี้ ในขณะที่บางคนมาด้วยจุดประสงค์อื่นและกำลังรออย่างอดทน

ในตอนนี้เอง พลังแห่งการมีอยู่ที่ยิ่งใหญ่ก็ได้ปรากฏขึ้นในที่ไกลออกไป มีคนมากกว่าสิบคนที่อายุแตกต่างกันออกไปบินออกมาจากสถานที่การประมูลและกำลังบินออกจากเมือง

“นั่นคือตระกูลฮัวจากดินแดนศาลาวิญญาณสวรรค์ แม้แต่ในทั่วทั้งอาณาเขตทะเล ความแข็งแกร่งของตระกูลฮัวก็ยังอยู่ในระดับที่สูง”

“พวกเขาคือคนของตระกูลฮัว ข้าได้ยินมาว่าตระกูลฮัวนั้นซื้อชิ้นส่วนแผนที่แผ่นดินทั้งแปดมาในราคาที่สูงมาก”

“จอมยุทธหลายคนของตระกูลฮัวมาที่นี่ พวกเขาต้องจากไปพร้อมกับชิ้นส่วนของแผนที่แน่”

“หืม ? นั้นไม่ใช่ท่านเจ้าเมืองเจดหรือ ? ทำไมเขาอยู่กับคนของตระกูลฮัวล่ะ ? “

“ไม่เพียงแต่เจดจะเป็นเจ้าเมืองของเมืองแจ๊สเท่านั้น เขายังเป็นหัวหน้าเบื้องหลังของการประมูลเมืองแจ๊ส

อีกด้วยและหัวหน้าตระกูลคนก่อนของตระกูลอันดับหนึ่งในเมือง ตระกูลแจ๊ส เมื่อเขาอยู่กับตระกูลฮัวแล้ว เขาอาจจะช่วยตระกูลฮัวในการเอาชิ้นส่วนแผนที่ไปด้วยก็ได้มั้ง ? “

“ความแข็งแกร่งของเจดนั้นอยู่ที่ 16 ดาว ข้าไม่คิดว่าจะมีหลายคนนักหรอกที่จะยื่นมือเข้าไปชิงแผนที่ถ้ามีเขาร่วมทางไปด้วย”

“แต่นั่นอาจจะไม่ใช่ประเด็น ข้าได้ยินมาว่าจอมยุทธหลายคนจากดินแดนทั้งสามทั้งหมดได้มารวมกันที่นี่ ทีนักรบวิญญาณทะเล 16 ดาวคนอื่นอีกมากอยู่ในหมู่พวกนี้ด้วย”

..

เสียงถกเถียงดังออกมาต่อเนื่องจากถนน จอมยุทธบางคนสนทนากันในขณะที่มองกลุ่มบินผ่านอยู่เหนือพวกเขา เจดเป็นจอมยุทธที่เป็นที่รู้จักดีในดินแดนนี้ การปรากฎตัวของเขาทำให้หลายคนเลิกคิดร้าย

กลุ่มจากตระกูลฮัวบินอย่างรวดเร็วไปพร้อมกับเจด พวกเขาพุ่งผ่านท้องฟ้าเหมือนดาวหางและหายไปไกลในพริบตา พวกเขาออกจากเมืองไปไวมาก

อาณาจักรทะเลนั้นถูกปกคลุมไปด้วยม่านพลังที่ทรงพลัง มันเป็นเหมือนโลกอีกโลก เซียนราชาไม่สามารถที่จะเปิดมิติออกที่นี่ได้ ดังนั้นกลุ่มของตระกูลฮัวจึงสามารถส่งชิ้นส่วนของแผนที่กลับไปที่ตระกูลได้โดยการบินเท่านั้น

ไม่นานหลังจากที่พวกเขาออกไป ร่างหลายร่างก็ปรากฏตัวขึ้นในเมือง จอมยุทธหลายคนที่ซ่อนตัวอยู่รอบรอบทั้งหมดเริ่มที่จะสะกดรอยตามกลุ่มนั้นไป พวกเขาเกือบทั้งหมดเป็นเซียนผู้คุมกฎและยังมีเซียนราชาบางคนอีกด้วย

เจี้ยนเฉินดูร่างหลายร่างออกเดินทางไปไกลในขณะที่เขายืนอยู่กับที่ ตาของเขาเป็นประกาย

“ท่านนักรบ พวกเราได้สิ่งที่ท่านต้องการแล้วตอนนี้ ท่านคิดว่า…” ผู้นำเผ่าแห่งความกล้าพูดอยู่อีกข้างหนึ่งอย่างลังเล เขาดูกังวลเล็กน้อย เขาได้ใช้เงินของเผ่าทั้งหมดไปกับเจี้ยนเฉิน เขากังวลจริง ๆ ว่าทั้งสองจะกลับคำพูด

หลังจากมองไปที่หัวหน้าตระกูลอย่างไม่ตั้งใจ มุมปากของเจี้ยนเฉินก็บิดเบี้ยวไปด้วยความยโส “ท่านผู้นำเผ่า พวกเราออกไปจากเมืองกันก่อนเถอะ”

“เจี้ยนเฉิน แล้วแผนที่แผ่นดินทั้งแปดล่ะ…” นูบิสส่งข้อความผ่านทางจิตใจ

“ไม่ต้องรีบ ให้พวกเขาสู้กันไปก่อน อย่างกังวลไป ทุก ๆ อย่างอยู่ในความคาดหมายของข้าแล้ว” เจี้ยนเฉินตอบผ่านทางจิตใจ เสียงของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างมาก เขาได้ขยายพลังแห่งการรับรู้ของเขาไปถึงขีดสุดได้สักพักใหญ่มาแล้วซึ่งครอบคลุมรัศมีกว่าห้าพันกิโลเมตร เขาสามารถสัมผัสได้ถึงกิจกรรมของคนอื่นอย่างชัดเจน

“ข้าไม่จำเป็นต้องกังวลแล้วถ้าเจ้าพูดแบบนั้น” นูบิสตอบกลับ

ทั้งสามคนออกจากเมืองแจ๊สไปด้วยกันและบินออกไปไกล ตอนที่พวกเขาเดินทางออกไปได้ห่างจากเมือง 100 กิโลเมตร พลังแห่งการมีอยู่ที่ใหญ่โตจู่ ๆ ก็ปรากฏขึ้นมาทันที

ข้างหลังของพวกเขา ซี่หวังในชุดสีฟ้าได้ไล่ตามพวกเขามาด้วยท่าทางไม่เป็นมิตร เขาหลอมรวมกันมิติและรีบตรงมาโดยใช้พลังมิติ เขาเร็วดุจสายฟ้า

“นั่นคือซี่หวัง เขาตามมาทันแล้ว” ท่าทางของหัวหน้าตระกูลเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขามองไปที่เจี้ยนเฉินและนูบิส เขาเห็นว่าพวกเจี้ยนเฉินยังคงใจเย็นอยู่ ดังนั้นจึงช่วยไม่ได้ที่เขาจะผ่อนคลายลงเล็กน้อย

เจี้ยนเฉินและนูบิสหยุดกลางอากาศและยังคงสงบนิ่งเพื่อรอให้ซี่หวังบินเข้ามา ไม่กี่วินาทีต่อมา ซี่หวังก็หยุดอยู่ห่าง 50 เมตรจากพวกเขาทั้งสาม เขาจ้องไปที่นูบิส ในขณะที่ไฟแห่งโทสะและจิตสังหารระเบิดอยู่ในดวงตาของเขา

นูบิสจ้องไปที่ซี่หวังขณะที่กำลังกอดอกและใบหน้าเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส เขาเอ่ยว่า “อะไร เจ้าต้องการที่จะสู้กับข้า นูบิสผู้ยิ่งใหญ่อย่างนั้นหรือ ? “