เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 903

ตอนที่ 903: การตายของผู้อาวุโสสูงสุด

เจี้ยนเฉินกระเด็นถอยหลังไปในขณะที่เลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา ลูกเตะของหลี่เฟิงซินทำให้ซี่โครงของเขาหักหลายซี่ อาการบาดเจ็บของเขาค่อนข้างแย่

ใจของเจี้ยนเฉินตกไปอยู่ตาตุ่ม ในตอนนี้ทักษะต้องห้ามของเขาถูกขัดจังหวะ เขาไม่มีวิธีการอื่นในการที่จะทำร้ายเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 ได้ หลี่เฟิงซินต้องไม่ให้เวลาเขาในการร่ายเทพจุติแน่ อีกทั้งเขายังไม่มีความสามารถที่จะหนีจากการไล่ตามของจอมยุทธ 16 ดาวได้

เขาสามารถหนีเข้าไปหลบอยู่ในวัตถุเซียนเป็นการชั่วคราวได้ แต่หลี่เฟิงซินคงจะเอาวัตถุเซียนไปและนำมันกลับไปที่ศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล สถานการณ์จะต้องเลวร้ายกว่านี้แน่

“เจ้าหนู ตายซะ ! ” หลี่เฟิงซินหัวเราะออกมาเสียงดังด้วยท่าทางที่ไร้ความปราณี เขาโจมตีด้วยฝ่ามือออกไปที่เจี้ยนเฉิน เขาดูถูกเจี้ยนเฉินอย่างสิ้นเชิง

เจี้ยนเฉินเคร่งเครียดและตาของเขาก็หรี่เล็กลง ทันใดนั้นเอง รังสีกระบี่สูงตระหง่านก็ได้เปล่งประกายออกมาจากร่างกายของเขา ยุทธภัณฑ์ราชาปรากฏขึ้นในมือของเขาและเขาก็กระตุกมือออกไปอย่างรุนแรง เขาแทงกระบี่ออกไปดุจสายฟ้าฟาด

กระบี่นั้นเร็วมาก การแทงธรรมดาของเจี้ยนเฉินรวมความเข้าใจในเส้นทางของกระบี่ของเจี้ยนเฉินเอาไว้ ซึ่งทำให้การโจมตีธรรมดาของเขานั้นไม่มีที่ตี

ยุทธภัณฑ์ราชาปะทะกับฝ่ามือของหลี่เฟิงซินด้วยพลังทำลายล้าง ฝ่ามือของเขาถูกแทงโดยอาวุธ ทำให้เลือดของเขาไหลออกมาจากบาดแผลทันที

“หืม ? ” หลี่เฟิงซินทำเสียงประหลาดใจออกมา เขากำมือที่โดนแทงด้วยยุทธภัณฑ์ราชาของเขาอย่างรวดเร็ว และหยุดกระบี่เอาไว้ในมือของเขา เขามองไปที่มันอย่างตกใจ

“นี่เป็นอาวุธเซียนที่ถูกทิ้งเอาไว้โดยเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 9 หลังจากที่เขาตายไปแล้ว” หลี่เฟิงซินพูดออกมาอย่างประหลาดใจ เขาไม่สนใจความเจ็บปวดอย่างมากที่มือของเขา

สายตาของเจี้ยนเฉินเป็นประกายเมื่อเขามองไปที่หลี่เฟิงซินที่หยุดยุทธภัณฑ์ราชาของเขาเอาไว้ เจี้ยนเฉินคิดแล้วพลังบรรพกาลทำลายล้างก็พุ่งออกมาจากอาวุธซึ่งได้ทำลายมือของหลี่เฟิงซิน มันทำให้แผลของเขาเปิดใหญ่ขึ้น

ในครั้งนี้ ท่าทางของหลี่เฟิงซินเปลี่ยนไปในที่สุด เขากางมือออกโดยไม่รู้ตัวและจ้องไปที่ยุทธภัณฑ์ราชาด้วยความตกใจ “พลังนี่มันอะไรกัน ? แปลกจริง”

เจี้ยนเฉินใช้ความได้เปรียบในสถานการณ์และดึงเอายุทธภัณฑ์ราชาออกมา เขาไม่ลังเลและขยับมือของเขาด้วยความเร็วสูง ยุทธภัณฑ์ราชาแทงออกไปอย่างต่อเนื่อง และทำให้เกิดฝูงกระบี่หนาแน่นเป็นภาพติดตาไปที่หลี่เฟิงซิน ภาพติดตานั้นใกล้กันมากและซ้อนกันเป็นชั้น ๆ และครอบคลุมไปรอบมิติต่อหน้าเขา

รูปแบบกระบี่ที่รวดเร็วของเจี้ยนเฉินแสดงความสามารถของมันออกมาอย่างสูงสุด เขาแทงออกไปนับครั้งไม่ถ้วน ในขณะที่ความเร็วของเขาไปถึงจุดที่น่าเหลือเชื่อ

หลี่เฟิงซินนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ เขาจ้องไปที่ภาพติดตาของกระบี่และอดไม่ได้ที่จะชมออกมา “แม้ว่าการโจมตีจะดูเหมือนเป็นภาพติดตาแต่มันก็มีตัวตน ไม่เลว เจ้าค่อนข้างเร็วทีเดียว ถ้ามีคนอื่นที่อยู่ในระดับการฝึกฝนเช่นเดียวกับเจ้ามาต่อสู้กับเจ้า คนผู้นั้นต้องตายอย่างแน่นอน แย่หน่อยที่ความแข็งแกร่งของพวกเรามันต่างกันมากเกินไป แค่ความเร็วของเจ้ามันไม่เพียงพอที่จะจัดการข้าได้หรอก มิติ หยุด”

หลี่เฟิงซินยื่นมือออกไปและชี้นิ้วออกไป กระบี่ที่เป็นภาพติดตาหายไปทันที รอบ ๆ เจี้ยนเฉินถูกพันธนาการ และเขาถูกยึดแน่นไว้กลางอากาศ

หัวใจของเจี้ยนเฉินตกไปอยู่ตาตุ่ม เขาใส่พลังบรรพกาลในตัวของเขาจำนวนมากลงไปที่ยุทธภัณฑ์ราชา อาวุธเริ่มที่จะเปล่งประกายกลิ่นอายแห่งการทำลายล้างที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิมออกมาอีก ทำให้รอบ ๆ เกิดการสั่นไหวเล็กน้อย มันทำลายมิติพันธนาการของหลี่เฟิงซินลง

เจี้ยนเฉินดีใจเมื่อเขาเห็นมิติที่จอมยุทธ 16 ดาวพันธนาการเอาไว้ถูกทำลายลงด้วยตัวของเขาเอง พลังของยุทธภัณฑ์ราชาไม่ทำให้เขาผิดหวังแม้แต่น้อย เขาสามารถแสดงความสามารถเช่นนี้ออกมาได้ด้วยตัวของเขาเอง เจี้ยนเฉินไม่ลังเลแม้แต่น้อยและใช้กำลังของเขาทั้งหมดในการโจมตีหลี่เฟิงซินด้วยอาวุธของเขา

“หืม เจ้ามีความสามารถอยู่บ้าง เจ้าสามารถทำลายมิติพันธนาการของข้าได้ด้วยความแข็งแกร่งของเจ้าที่เป็นแค่ 14 ดาว” หลี่เฟิงซินประหลาดใจอีกครั้งในขณะที่ความตกใจในสายตาของเขามีมากขึ้น เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในห้าสุดยอดสัตว์อสูร และมีความแข็งแกร่งอยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 6 เขาค่อนข้างตกตะลึงที่เจี้ยนเฉินสามารถทำลายมิติพันธนาการของเขาได้

อย่างไรก็ตาม ร่องรอยเหยียดหยามก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของเขา “ข้าจะไม่เสียเวลากับเจ้าอีกต่อไปแล้ว ข้าจะจบชีวิตของเจ้าและจบภารกิจให้ไว แบบนั้นข้าจะได้ไปจากที่นี่ไวไวด้วย ที่นี่มันใกล้กับศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเกินไป ไอ้หนู ข้าจะแสดงความสามารถที่แท้จริงของข้าให้ดู” หลี่เฟิงซินกำหมัดของเขา พลังธรรมชาติรวบรวมกันอย่างรวดเร็ว การควบคุมพลังธรรมชาติของเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 6 นั้นยอดเยี่ยมมากกว่าที่เซียนผู้คุมกฎทำได้มากนัก มันเป็นพลังแบบเดียวกันแต่ความแตกต่างคือความใหญ่ของมันที่แตกต่างกันมาก

“หมัดนี่เป็นพลัง 4 ส่วนของข้า” หลี่เฟิงซินคำรามออกมา เขาชกออกไปและมิติด้านหน้าก็บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง

ความบ้าคลั่งปรากฏขึ้นที่สายตาของเจี้ยนเฉิน ในตอนนี้ ทั้งหมดที่เขาทำได้คือการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด ไม่มีที่ให้หนีอีกต่อไปแล้ว เขาแทงยุทธภัณฑ์ราชาออกไปแรงที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ และปะทะเข้าไปกับหมัดของหลี่เฟิงซิน