ตอนที่ 934: ผู้ก่อตั้งนิกายดาบโลหิต
สายตาของจักรพรรดิเลือดปีศาจแน่วแน่ “หืม เจ้าคิดว่าข้าเป็นใครกัน? ข้าจะทำให้เจ้าเสียใจที่ต้องการจะกำจัดข้า”
“ทำไมเจ้าไม่หลุดออกจากพันธนาการให้ได้ก่อนที่จะทำอะไรข้าล่ะ ? เพราะว่าในตอนนี้ เจ้าไม่สามารถทำร้ายข้าได้แม้แต่น้อย” เสียงเย็นชาของเจี้ยนเฉินดังออกมา วิญญาณของเขาถูกปกป้องเอาไว้โดยวัตถุเซียนและการปกป้องนี้ไม่สามารถที่จะถูกทำลายได้โดยใครก็ตามที่ระดับต่ำกว่าเซียนจักรพรรดิ เขาไม่เชื่อจักรพรรดิเลือดปีศาจที่อยู่ในสภาพแบบนี้จะมีพลังขนาดนั้น
“หืม ข้าจะทำลายการป้องกันของเจ้าในตอนนี้ล่ะ” วิญญาณของจักรพรรดิเลือดปีศาจเริ่มที่จะควบแน่นอย่างรวดเร็วอีกครั้งและกลายเป็นลูกกลม ๆ ขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือจากร่างแคระเดิมของเขา ลูกกลมนี้เป็นสีแดงโลหิตทั้งหมดและเปล่งประกายไปด้วยแสงปีศาจสีแดงเข้ม
“ด้วยการแลกเปลี่ยนครึ่งหนึ่งของวิญญาณของข้า ข้าขอสร้างหินปีศาจชั้นฟ้าและขอให้หินปีศาจชั้นฟ้าทำลายหอคอยนี้ด้วย” เสียงของจักรพรรดิเลือดปีศาจดังออกมาจากหิน วิญญาณของเขาอ่อนแอลงอย่างรวดเร็วในขณะที่แสงจากหินสว่างจ้าขึ้น มันหลุดออกจากพันธนาการจากแสงสีทองได้และครอบคลุมไปทั่วทั้งทะเลแห่งสติสัมปชัญญะของเจี้ยนเฉิน
”หินปีศาจชั้นฟ้า มันเป็นหินปีศาจชั้นฟ้าจริง ๆ ทำไมหินปีศาจชั้นฟ้าของราชาปีศาจชั้นฟ้าถึงได้มาอยู่ที่นี่ได้ ? ” ทันใดนั้นเอง เสียงของจิตวิญญาณกระบี่ก็ดังออกมาจากทะเลแห่งสติสัมปชัญญะ พวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ หลังจากนั้น แสงสว่างจ้าสองแสงก็ปรากฏขึ้นมา แสงหนึ่งสีฟ้าและแสงหนึ่งสีม่วงซึ่งสว่างออกมาจากส่วนลึกของทะเลแห่งสติสัมปชัญญะและขยายออกไปทั่วอย่างรวดเร็ว
การขยายตัวของแสงสีแดงโลหิตจากหินปีศาจชั้นฟ้าหยุดลงทันทีเมื่อแสงสองสีที่ต่างกันปรากฎออกมา
แสงจากจิตวิญญาณกระบี่เติมเต็มไปทั่วทะเลแห่งสติสัมปชัญญะของเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว และยังล้อมแสงสีแดงโลหิตจากหินปีศาจชั้นฟ้าเอาไว้ด้วย หลังจากนั้น มันก็จางลงไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ทะเลแห่งสติสัมปชัญญะของเจี้ยนเฉินกลายเป็นภาพมัว ๆ มันเปลี่ยนกลายเป็นความวุ่นวายและมองไม่เห็นอะไรเลย สิ่งเดียวที่มองเห็นคือสีเทามัวมัว
“หินปีศาจชั้นฟ้า เจ้าพยายามที่จะทำร้ายนายของพวกเราแม้แต่ราชาปีศาจชั้นฟ้ายังไม่กล้าที่จะทำแบบนั้นเลยอย่าว่าแต่เจ้าเลย ถ้าเจ้าฉลาดพอ เจ้าน่าจะหนีไปให้ไว อย่าทำให้พวกเราต้องโจมตีเจ้า” เสียงของจือหยิงดังมาจากทุกที่ ภาพของดาวหลายดวงปรากฏขึ้นในมิติที่วุ่นวาย ภายในภาพนี้ คนนับไม่ถ้วนกำลังต่อสู้กันอย่างโหดร้ายที่มิติด้านนอก ในขณะที่มีเลือดสีทองเติมเต็มไปทั่วทั้งบริเวณ เลือดทุกหยดเต็มไปด้วยพลังมหาศาลที่จินตนาการไม่ได้ และสามารถที่จะฆ่าเซียนจักรพรรดิได้อย่างไม่ยากเย็นเลย
กระบี่ใหญ่สองเล่มตั้งตระหง่านอยู่กลางการต่อสู้ พวกมันทั้งคู่สูงพันเมตรและเปล่งประกายไปด้วยแสงสีครามและม่วง ที่ใดที่พวกมันผ่านไป รอบรอบที่นั้นก็จะเกลื่อนกลาดไปด้วยชิ้นส่วนของร่างกาย คนนับไม่ถ้วนตายเพราะดายทั้งสองเล่มนี้
พลังของกระบี่นี้เพียงพอที่จะสั่นคลอนสวรรค์และทำลายล้างไปทั้งโลก
ทุกอย่างที่ปรากฏอยู่ในภาพนั้นเป็นเรื่องจริง มันเป็นการต่อสู้ที่จิตวิญญาณกระบี่ประสบมาในอดีตซึ่งถูกฉายออกมาด้วยความสามารถของมัน
หินปีศาจชั้นฟ้าสั่นอย่างรุนแรงเหมือนกับว่ามันกำลังกลัว แสงสีแดงของมันหายไปอย่างรวดเร็วเข้าไปในหิน มันอดไม่ได้ที่จะลดระดับลงเล็กน้อยในอากาเหมือนกับว่ามันยอมจำนน มันไม่กล้าที่จะท้าทายจิตวิญญาณกระบี่เลยแม้แต่น้อย
“ไม่…ไม่…ไม่… นี่มันไม่จริง นี่มันมันจริง นี่มันของปลอม ของปลอม ทั้งหมดนี่คือของปลอม ! ” จักรพรรดิเลือดปีศาจกรีดร้องออกมาอย่างหวาดกลัวข้างในหินปีศาจชั้นฟ้า เสียงของเขาเต็มไปด้วยความกลัว จิตวิญญาณกระบี่ได้ฉายภาพเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตและดูดเลือดของจักรพรรดิเลือดปีศาจเข้าไปอย่างไม่รู้ตัว ทุกทุกอย่างดูกลับตาลปัตรตรงหน้าเขา ไม่เพียงแต่เขาจะรู้สึกว่าคนพวกนี้น่ากลัวเพียงใด แต่เขายังสัมผัสอีกว่าการโจมตีธรรมดาแต่ละครั้งนั้นทรงพลังอย่างน่ากลัวเพียงใด
ทุก ๆ คนที่อยู่ภาพเหนือกว่าขอบเขตของเซียนจักรพรรดิ แม้แต่ตอนที่เขาอยู่ในจุดสูงสุด เขาก็คงไม่สามารถที่จะป้องกันการโจมตีธรรมดาจากใครในนี้ได้เลย แค่เลือดหยดเดียวของพวกนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำลายวิญญาณของเขา
ความแข็งแกร่งของคนเหล่านี้เหนือกว่าความเข้าใจและความคิดของจักรพรรดิเลือดปีศาจ ความกลัวเริ่มที่จะถาโถมเข้าไปในจิตใจของเขา
“ข้าไม่เชื่อ ข้าขอปฏิเสธว่านี่เป็นเรื่องจริง มันเป็นเรื่องหลอกลวงทั้งหมด ! ” เสียงกรีดร้องของจักรพรรดิเลือดปีศาจดังออกมาอย่างต่อเนื่องจากหินปีศาจชั้นฟ้า
เขาใช้เวลาหลายพันปีในการฝึกฝนอย่างอุตสาหะเพื่อที่จะได้เป็นเซียนจักรพรรดิ เขาเป็นหนึ่งในจอมยุทธไม่กี่คนในอาณาจักรทะเลและแม้แต่เจ้าศาลาทั้งสามยังต้องกลัวเขา เขายิ่งใหญ่มาก
แต่ในตอนนี้ เขาก็พบแล้วว่าพลังของเขาทั้งหมดที่ได้รับมาในช่วงหลายพันปีนั้นด้อยค่าเพียงใด มันถาโถมใส่เขาอย่างหนักเมื่อเขาพบว่ามันไร้ค่าเพียงใด เขาปฏิเสธที่จะยอมรับมัน
“วิญญาณของเขาครึ่งหนึ่งถูกใช้ไปแล้ว นายท่าน ทำไมท่านไม่รีบจัดการมันไปเลยล่ะ ? ” เสียงของจือหยิงดังออกมา
เจี้ยนเฉินควบแน่นกระบี่ออกมาอย่างไม่ลังเลและกระบี่ก็พุ่งไปที่หินปีศาจชั้นฟ้าอย่างไม่ปราณี
กระบี่ของเจี้ยนเฉินแทงเข้าไปที่หินปีศาจชั้นฟ้าอย่างแม่นยำ ทำให้มันสั่นไหวอย่างรุนแรง ทันใดนั้นเอง เสียงกรีดร้องที่สยดสยองก็ดังออกมา มันดังออกมาจากจักรพรรดิเลือดปีศาจ
วิญญาณของจักรพรรดิเลือดปีศาจในตอนนี้มีพลังเพียงครึ่งหนึ่งเทียบกับก่อนหน้านี้เท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่สามารถต่อต้านการโจมตีของเจี้ยนเฉินได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...