เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 937

ตอนที่ 937: การต่อสู้ของเมืองอัคนี (1)

“บางทีอาจจะมีทางหนึ่งที่พวกเราจะสามารถทำลายทางเข้านี้ได้” เจี้ยนเฉินพูดออกมาด้วยใบหน้ามืดครึ้ม

ใบหน้าของนูบิสสดใสขึ้นทันทีเมื่อเขาได้ยินแบบนั้น เขามองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างสนใจแล้วถาม “เจี้ยนเฉิน เจ้ามีความคิดอะไรหรือ ? “

“ตามหายุทธภัณฑ์จักรพรรดิ และใช้พลังของมันเพื่อทำลายผ่านไป” เจี้ยนเฉินพูดออกมา

ความยินดีของนูบิสหายไปอย่างรวดเร็ว เขามองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยท่าทางที่บ่งบอกถึงปัญหา “ไม่ใช่ว่าเจ้าไม่รู้ถึงพลังของยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ พวกเราไม่สามารถควบคุมมันได้ในตอนนี้ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเรา แม้ว่าพวกเราจะควบคุมมันได้ เราจะสามารถทำลายทางเข้าได้จริง ๆ หรือ ? เข้าจำได้หรือไม่ว่าแม้แต่ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิยังติดอยู่ที่นี่ตอนนี้และยังออกไปไม่ได้เลย”

“มันไม่สำคัญหรอก พวกเราต้องลองมัน ไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้แล้ว ทั้งหมดที่พวกเราจะหวังได้ในตอนนี้ก็คือหวังให้ทางเข้าศูนย์ควบคุมไม่แข็งแกร่งมากนัก”

“ยังไงก็เถอะ พวกเราจำเป็นต้องพัฒนาการก่อนที่พวกเราจะออกไปตามหายุทภัณฑ์จักรพรรดิ เมื่อร่างบรรพกาลของข้าถึงขั้นที่ 3 แล้ว ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิก็คงไม่น่าจะทำให้ข้าบาดเจ็บได้อีก ข้าจะสามารถควบคุมมันได้อย่างง่ายดายในตอนนั้น” เจี้ยนเฉินพึมพำ

“เอาหล่ะ ข้าอยู่ในจุดสูงสุดของระดับ 7 มานานแล้ว ถ้าไม่ใช่ว่ามันมีข้อห้ามในการเข้ามาที่โถงศักดิ์สิทธิ์นี้ ข้าก็คงพัฒนาการไปนานแล้ว พวกเราอาจจะสามารถเข้าไปได้เมื่อเราพัฒนาและใช้ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ”

หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินและนูบิสก็เข้าไปในวัตถุเซียนทันที พวกเขาต้องการที่จะเป็นเซียนราชาให้ได้ในรวดเดียว

วัตถุเซียนนั้นแข็งแกร่งมาก เมื่อซ่อนอยู่ในมันแล้ว ไทนิชก็ยากที่จะทำลายเข้ามาได้ชั่วคราว แม้ว่าเขาจะควบคุมโถงได้และใช้มันโจมตีวัตถุเซียน ดังนั้นในตอนนี้วัตถุเซียนจึงเป็นการป้องกันเดียวของเจี้ยนเฉินและนูบิส

เจี้ยนเฉินนั่งอยู่ตรงกึ่งกลางของโถงที่สงบอย่างมากในวัตถุเซียน แกนอสูรระดับสูงกองเท่าภูเขาและเหรียญผลึกชั้นยอดกองอยู่รอบ ๆ เขา พร้อมทั้งผลึกศักดิ์สิทธิ์ขนาดเท่ากำปั้นอยู่ระหว่างพวกมัน

นี่เป็นสิ่งของที่เจี้ยนเฉินจำเป็นต้องพึ่งในการที่จะพัฒนาการ พวกมันสามารถให้พลังงานปริมาณมหาศาลกับเจี้ยนเฉินได้ ถ้าเขามีเวลาเพียงพอ เขาก็สามารถพัฒนาการได้โดยสำเร็จ

“ร่างบรรพกาลขั้นที่ 1 ให้ความแข็งแกรงกับข้าเทียบเท่ากับเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 3 ในขณะที่ขั้นที่ 2 เพิ่มพลังของข้าให้เท่ากับชั้นสวรรค์ที่ 7 และร่างบรรพกาลขั้นที่ 3 เมื่อรวมกับยุทธภัณฑ์ราชา ข้าน่าจะข้ามชั้นสวรรค์ที่ 8 และที่ 9 และไปถึงเซียนราชาได้ด้วยร่างบรรพกาลขั้นที่ 3 ของข้า ข้าอยากรู้ว่าข้าจะแข็งแกร่งขึ้นขนาดไหนเมื่อข้าใช้ยุทธภัณฑ์ราชา” เจี้ยนเฉินคิด เขาตั้งหน้าตั้งตารอ

“และยังมียุทธภัณฑ์จักรพรรดิอีก มันน่ากลัวมากเมื่อมามีใครควบคุมมัน ข้าสงสัยว่าข้าจะแข็งแกร่งขึ้นขนาดไหนหลังจากที่ข้าพัฒนาการแล้ว ข้าจะแข็งแกร่งพอที่จะสูสีกับผู้อาวุโสประจำศาลาได้หรือไม่ ? “

“เกราะไหมบรรพการยังอยู่กับแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ของศาลาเทพเจ้าอสรพิษ ข้าอาจจะไม่รู้ว่าจะทำให้มันแข็งแกร่งขึ้นยังไง แต่มันก็เป็นสมบัติที่เฉพาะตัวที่โลกได้ให้กำเนิดมันมา มันยังเกี่ยวกับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นด้วย เมื่อข้าแข็งแกร่งเพียงพอ ข้าจะไปที่ศาลาเทพเจ้าอสรพิษและเอามันกลับคืนมาให้ได้” เจี้ยนเฉินรู้สึกค่อนข้างเร่งรีบเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขารู้ว่ามันอีกไม่นานแล้วที่วันนั้นจะมาถึง เมื่อเขาพัฒนาการแล้ว เขาน่าจะมีพลังพอที่จะสู้กับแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ถ้าเขาใช้ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ

“ฝึกฝน ฝึกฝน ข้าจำเป็นต้องฝึกฝนให้ไว ข้าจำเป็นต้องเป็นขั้นที่ 3 ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ในครั้งนี้ ไม่เช่นนั้น อย่าว่าแต่การที่จะเอาเกราะไหมบรรพกาลกลับมาเลย ข้าก็จะไม่สามารถออกจากโถงศักดิ์สิทธิ์ไปอย่างมีชีวิตรอดได้เสียด้วยซ้ำ” เจี้ยนเฉินเลิกคิดอย่างไวและทุ่มเทสมาธิในการฝึกฝน

จิตวิญญาณกระบี่ปรากฏขึ้นที่เหนือหัวของเขาเพื่อช่วยเขาในการสกัดแกนอสูร เหรียญผลึกและผลึก

กลิ่นเลือดจาง ๆ ฟุ้งออกมาจากกองแกนอสูร เขาเอาพวกมันมาจากร่างของสัตว์อสูรที่ดุร้ายจากโถงก่อนหน้านี้ ดังนั้น พลังงานที่อยู่ในแกนอสูรแต่ละอันจึงยังสดใหม่อยู่มาก มันทำให้การสกัดเป็นไปอย่างง่ายดาย

เวลากระชั้นชิดมาก เจี้ยนเฉินใช้เฉพาะแกนอสูรที่เก็บมาใหม่และไม่ใช้อันเก่าที่ได้มาจากวัตถุเซียน

พวกมันทั้งหมดเป็นแกนอสูรระดับสูง แต่พลังที่ค่อนข้างมากของมันได้รั่วออกมาและตกผลึก นี่ทำให้มันต้องใช้ความพยายามและเวลาอย่างมากเพื่อที่จะสกัดพวกมัน พวกมันยังไม่เหมาะสมที่จะถูกใช้ในเวลานี้

นูบิสก็ไม่ได้อยู่เฉยเฉยในขณะที่เจี้ยนเฉินสกัดแกนอสูร เขาฝึกฝนอย่างเงียบเงียบอยู่ในห้องโถง และใช้วิธีการฝึกฝนที่แตกต่างกันกับเจี้ยนเฉิน เขาดูดซึมแกนลับของอสรพิษชราจากทวีปสัตว์เทวะ กระบวนการนี้ง่ายกว่ามากเมื่อเทียบกับเจี้ยนเฉินและมันยังเร็วกว่าด้วยเช่นกัน