เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 972

ตอนที่ 972: ต่อต้านตระกูลผู้พิทักษ์ (2)

“เจี้ยนเฉิน ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นมาในเวลาอันสั้นไม่กี่ปีนี้” หลิงหยวนซีคำรามออกมาในขณะที่เขาวิตกอยู่ในใจ เขารอให้คนจากนิกายของเขามาอยู่

เจี้ยนเฉินไม่ได้พูดอะไรและพุ่งเข้าไปหาหลิงหยวนซีอย่างมุ่งร้ายไปพร้อมยุทธภัณฑ์จักรพรรดิที่อยู่ในมือของเขา สายตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหารที่เข้มข้น

หลิงหยวนซีเคร่งเครียดมากในขณะที่เขามองเจี้ยนเฉินที่กำลังพุ่งเข้ามา เจี้ยนเฉินในตอนนี้สามารถที่จะฆ่าเขาได้ ถ้าคนจากนิกายยิหยวนมาไม่ทันละก็ มันคงจะเป็นเขาที่ต้องตายแน่นอนถ้าต้องสู้หนึ่งต่อหนึ่งกับเจี้ยนเฉิน

หลิงหยวนซีกัดฟันในขณะที่เขาตัดสินใจได้ในที่สุดว่าจะทำบางอย่าง เขาพูดออกมาเสียงแหบ “เจี้ยนเฉิน ข้าจะไว้ชีวิตเจ้าในวันนี้ เมื่อพวกเราเจอกันครั้งหน้า ข้าจะให้เจ้าร้องขอความเมตตาให้ได้” หลังจากนั้น เขาก็เหวี่ยงมือและเปิดมิติออก เขาสร้างประตูมิติด้วยพลังของเขาในฐานะเซียนราชาเพื่อที่จะหนี

“เจ้าอย่าบังอาจหนีนะ หลิงหยวนซี ! ” เจี้ยนเฉินคำรามออกมา เขาเหวี่ยงยุทธภัณฑ์จักรพรรดิออกไป และปราณกระบี่ที่ยิ่งใหญ่ก็พุ่งเข้าไปทางประตูมิติ

ปราณกระบี่สีดำผ่าแยกอากาศออก ที่ใดก็ตามที่มันผ่านไป รอยแยกสีดำก็จะปรากฎขึ้นกลางอากาศเช่นเดียวกัน กระบี่พุ่งไปที่ประตูมิติของหลิงหยวนซีอย่างรวดเร็ว

บู้ม ! ปราณกระบี่ปะทะเข้ากับประตูมิติและพลังงานที่เหลืออยู่ก็สั่นไหวไปรอบ ๆ มิติในรัศมี 5 เมตรพังทลายลงและเปลี่ยนเป็นสีดำ ประตูมิติได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากมิติที่สั่นและพังทลายลง มันตัดทางหนีของหลิงหยวนซีไป

หลิงหยวนซีหน้าซีด เขาเป็นผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลผู้พิทักษ์ แต่เขายังต้องหนีต่อหน้าสมาชิกที่เด็กกว่า นี่ก็อับอายมากพอแล้ว และในตอนนี้ประตูมิติของเขายังถูกคู่ต่อสู้ทำลายลงอีก ทำให้เขาไม่สามารถที่จะหนีได้ หน้าของเขาในตอนนี้ร้อนไปด้วยความอับอาย

ไม่เพียงแต่เขาต้องถูกบีบให้หนีจากคนที่เด็กกว่าเท่านั้น เขายังสูญเสียความสามารถในการหนีต่อหน้าพวกเขาไปอีก เขาพบว่านี่มันแย่มากมาก

จิตสังหารเผาไหม้อยู่ภายในหลิงหยวนซีในขณะที่เขาจ้องอย่างเย็นชาไปที่เจี้ยนเฉิน ความมุ่งมั่นฉายอยู่ที่ตาของเขาและเขาก็คำรามออกมา “เจี้ยนเฉิน ถ้าทักษะการต่อสู้ระดับเซียนเทียมของข้าไม่สามารถฆ่าเจ้าได้ ถ้างั้นลองทักษะการต่อสู้ของจริงของข้าหน่อยเป็นไง ! ” เขาไม่มีทางเลือกอื่น ทั้งหมดที่เขาทำได้คือสู้ตายเท่านั้น

เขาหวาดกลัวความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินอย่างสิ้นเชิง ความเข้าใจในตัวเจี้ยนเฉินของเขายังจำกัดนัก และเขาก็ไม่รู้ว่าความเข้าใจในความลึกลับของธรรมชาติของเจี้ยนเฉินนั้นยังอยู่ในระดับเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 7 เท่านั้น ถ้าเขาเลือกที่จะหนีโดยใช้ความเร็ว เจี้ยนเฉินคงไม่สามารถไล่ตามทันได้แน่

พลังที่มหาศาลมากออกมาจากหลิงหยวนซี ทำให้เสื้อผ้าและผมของเขากระพือแม้ว่าจะไม่มีลมเลยก็ตาม ทันใดนั้นเอง แรงกดดันที่มหาศาลก็ลดลงมาที่บริเวณโดยรอบและเปลี่ยนให้บริเวณนี้ในรัศมีหลายสิบกิโลเมตรกลายเป็นภาพพร่ามัว แรงกดดันนี้ได้พันธนาการบริเวณนี้เอาไว้

แรงกดดันลดลงมาเป็นชั้นชั้นจากท้องฟ้าและหุ้มเจี้ยนเฉินเอาไว้เหมือนเป็นโซ่ ดูเหมือนว่ามันต้องการที่จะพันธนาการเขา

เจี้ยนเฉินคำรามออกมาและเม็ดพลังบรรพกาลในตันเถียนของเขาก็เริ่มที่ผลิตสายพลังบรรพกาลออกมาเพื่อเติมเต็มไปทั่วร่างของเขา เขาเพิ่มร่างบรรพกาลไปจนถึงขีดสุด ก่อนที่จะกระตุกตัว เขาทำลายแรงกดดันที่พันธนาการเขาเอาไว้อยู่ ทำให้มิติรอบ ๆ เขาสั่นไหวอย่างรุนแรง

ทันทีที่เขาหลุดเป็นอิสระ คลื่นพลังงานที่มหาศาลก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา นิ้วใหญ่ได้ปรากฎขึ้นมาจากที่ใดไม่ทราบตรงหน้าหลิงหยวนซี

นิ้วนั้นควบแน่นมากจาพลังงานทั้งหมด มันยาว 5 เมตรและหนาครึ่งเมตร มันเปล่งประกายไปด้วยแรงกดดันที่น่ากลัว และสั่นมิติรอบ ๆ จนถึงจุดที่มันบิดเบี้ยวและกลายเป็นภาพพร่ามัว

เจี้ยนเฉินค่อนข้างเคร่งเครียด หลิงหยวนซีได้สะสมพลังสำหรับทักษะการต่อสู้ระดับเซียนเสร็จสมบูรณ์ ด้วยความแข็งแกร่งของเขาที่เป็นเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 ทักษะนั้นมีความยิ่งใหญ่เท่ากับเซียนราชาชั้นนสวรรค์ที่ 7 มันเพียงพอที่จะทำอันตรายแก่เจี้ยนเฉินได้

“เจี้ยนเฉิน ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าสามารถรับทักษะการต่อสู้ของข้าได้ตรงตรงและไม่ได้รับบาดเจ็บใดใดเลย ตายซะ ! ” หลิงหยวนซีตะโกนออกมาก่อนที่จะชี้ไปที่เจี้ยนเฉินทันที

นิ้วแหวกรูในมิติออกทันทีและพุ่งไปที่เจี้ยนเฉินด้วยแรงกดดันแห่งการทำลายล้าง

เจี้ยนเฉินสูดลมหายใจเข้าไปลึกและพุ่งเข้าไปแทนที่จะถอย เขาพุ่งเข้าไปที่นิ้วใหญ่อย่างไม่เกรงกลัวและด้วยยุทธภัณฑ์จักรพรรดิของเขาก็ขยายออก ในพริบตา มันก็กลายเป็นกระบี่ยาว 10 เมตรและแทงออกไปที่นิ้วใหญ่นั้น

บู้ม !

ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิปะทะเข้ากับนิ้วใหญ่ด้วยเสียงระเบิดอันดัง คลื่นพลังงานที่น่ากลัวได้ฉีกมิติออก และเปลี่ยนบริเวณนั้นให้เป็นสีดำ แม่แต่พระอาทิตย์บนท้องฟ้ายังหม่นลง

เจี้ยนเฉินเริ่มที่ถอยไปอย่างเร็วภายใต้พลังงานที่รุนแรง เขาพุ่งถอยไปอย่างควบคุมไม่ได้ อย่างไรก็ตาม นิ้วใหญ่ก็ยังไม่กระจายหายไปที่ตรงหน้าเขา และพุ่งต่อไปด้วยความเร็วเท่าเดิมไปที่เจี้ยนเฉิน อย่างไรก็ตาม ขนาดของมันก็ลดลงไป 10 ส่วน