ตอนที่ 995: อันตรายที่ใกล้เข้ามา
“ลูกข้า มันน่าเสียดายจริงจริงที่ข้าจะไม่ได้เห็นหน้าเจ้าอีกต่อไป ข้าอยากรู้ว่าเจ้าเป็นอย่างไรในตอนนี้ การตามมนุษย์นั้นไปทำให้เจ้าลำบากหรือเปล่า ? ” รัมกุยเนสคิดในใจ ความสิ้นหวังเต็มไปในหัวใจของนาง นางรู้ว่าม่านพลังจะทนได้อีกไม่นานถ้าไม่มีพลังจากนาง นางต้องตายแน่หลังจากที่มันสลายไป
แม้ว่านางจะเป็นสัตว์อสูรระดับ 7 ที่ทรงพลัง แค่นางก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด นางไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนก่อนหน้านี้
ในตอนก่อนที่จะตาย นางคิดถึงและกังวลเกี่ยวกับลูกของนางที่สุด
ด้านนอก เสียงระเบิดจากม่านพลังดังออกมาอย่างต่อเนื่อง เซียนสวรรค์กระหน่ำโจมตีม่านพลังภายใต้คำสั่งของเซียนผู้คุมกฎ มันทำให้พลังของม่านพลังลดลงอย่างรวดเร็ว
เฒ่าโฮวลอยอยู่กลางอากาศ เขาจ้องอย่างเย็นชาที่ม่านพลังด้านล่าง ในขณะที่สายตาของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวัง เขาได้สะสมกำลังของเขาเอาไว้และพร้อมที่จะโจมตีออกไปในทุกขณะ เขาเตรียมการเพื่อที่ว่า สัตว์อสูรระดับ 7 ที่ซ่อนอยู่ในม่านพลังจะได้ไม่สามารถโจมตีเขาอย่างกระทันหันได้
ไกลออกไป เจี้ยนเฉินตามขนเสือขาวไปในขณะที่เขาโอบโหยวเยว่เอาไว้ เสือขาวยืนอยู่บนไหล่ของเขา เขาเดินทางไปที่ทางเหนือของทวีป ไปยังที่ซึ่งรัมกินเนสซ่อนตัวอยู่
รุยจินและเฮยยู่ตามเขาอยู่ใกล้ ๆ แม้ว่าพวกเขาจะสามารถเปิดประตูมิติได้ แต่พวกเขาก็ไม่รู้ตำแหน่งที่แน่นอนเพราะมีแต่ขนของเสือเท่านั้นที่นำทางไป ดังนั้นทั้งหมดที่พวกเขาทำได้ก็คือตามขนเสือไปเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็เร็วมากแม้ว่าจะบินอยู่
ในพริบตาเดียว หลายวันก็ได้ผ่านไป กลุ่มของเจี้ยนเฉินผ่านอาณาจักรนับไม่ถ้วนที่มีขนาดต่าง ๆ กันเช่นเดียวกันกับเทือกภูเขาต่าง ๆ พวกเขาบินไปอย่างต่อเนื่องและเข้าใกล้ทางเหนือหลังจากที่พวกเขาเดินทางมาได้ 10 ล้านกิโลเมตร
ในเวลาเดียวกัน เซียนสวรรค์ก็ทำลายม่านพลังของรัมกุยเนสได้สำเร็จในที่สุด ม่านพลังต้านการโจมตีของพวกเขามาได้มากกว่าสิบวันและพลังงานของมันก็หมด มันเผยให้เห็นทางเข้าที่มืดดำของโพรง
เซียนสวรรค์ถอยหลังไปหลังจากที่ม่านพลังสลายไป เฒ่าโฮวเข้าไปในโพรงอย่างระมัดระวังคนเดียว เขาเห็นรัมกุยเนสที่ไร้พลังอยู่บนพื้นเพียงปราดแรกที่มอง
ตาของรัมกุยเนสเต็มไปด้วยความอ่อนแอและหมองหม่น นางมองไปที่เฒ่าโฮว ก่อนที่จะหลับตาลงอย่างช้า ๆ นางยอมรับความตายแล้วในตอนนี้ เพราะนางไม่มีพลังที่จะหนีได้ในสภาพตอนนี้ แม้ว่านางจะต่อต้านอย่างเต็มกำลังไปในเฮือกสุดท้ายในสถานการณ์แบบนี้ นางก็คงไม่สามารถทำให้เซียนผู้คุมกฎที่อยู่ในสภาพดีเยี่ยมบาดเจ็บได้
เฒ่าโฮวจ้องเขม็งไปที่รัมกุยเนสสักพัก หลังจากที่เขายืนยันได้แล้วว่า สัตว์อสูรระดับ 7 นี้บาดเจ็บอย่างหนัก เขาก็ลังเลเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ยอมประมาท เขาโบกมือแล้วรวมพลังงานที่ทรงพลังแล้วยิงไปที่รัม กุยเนสด้วยความเร็วแสง
บู้ม !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...