หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2501

เฝ้ามองดูแม่สามีของตัวเอง

สวีเจียเจียเริ่มมีน้ำตาปริ่มที่อยู่ขอบตา

"แม่ อย่าคิดมากสิคะ

การเปลี่ยนแปลงของสมาคมศิลปะการต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว โก่วเซิ่งก็อยู่ระหว่างทางกลับมาแล้ว

เพียงแค่เมืองจิงกับพันหยางอยู่ไกลกันก็เท่านั้น อยากมาก็ต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่ง"

พูดจบเธอก็ประคองแม่สามีนอนลงบนเตียง

"แม่คะ แม่ขอพักสักพักก่อนค่ะ

ฉันไปทำอาหารก่อน"

หลังจากเดินออกจากบ้าน

จิตใจของสวีเจียเจียก็ไม่สงบแล้ว ถ้าไม่ใช่แม่สามีไม่พูดแบบนั้น

เธอรู้สึกว่าไม่อะไร มันเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น

แต่ในฝันสามีพูดว่าจะไปในที่ไกลๆก็เท่านั้นเอง

"คิดเพ้อเจ้ออะไรเนี่ย อีกไม่กี่วันโก่วเซิ่งก็จะกลับมาแล้ว"

สวีเจียเจียปลอบใจตัวเองหนึ่งประโยค จากนั้นก็ส่ายหัวเพื่อขจัดความคิดฟุ้งซ่านในใจ

หลังจากนั้นไม่นานควันจากการปรุงอาหารก็ค่อย ๆ ลอยขึ้นมาจากมุมหนึ่งของหมู่บ้านเล็กๆ อันห่างไกล

อีกฝั่งหนึ่ง

หลังจากเดินทางไกลมาสี่วัน

ในที่สุดหลินมั่วก็พาภรรยาเข้าสู่เขตของมณฑลต้าฉวีเหลียน

ล้อมรอบไปด้วยภูเขา แม้ว่าจะเป็นช่วงฤดูหนาวที่หนาวเย็น แต่ก็เต็มไปด้วยทุ่งหญ้าสีเขียว