หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4308

เฟิงจิ่วที่กำลังลอยอยู่กลางอากาศ ถึงกับใจหล่นวูบลงไปถึงตาตุ่ม

นี่มันชั้นที่ห้าสิบเลยนะ! ถ้าตกลงไปตายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่!

แต่ดูเหมือนเธอจะคิดมากไปหน่อย

ในจังหวะที่ร่างยังค้างอยู่กลางอากาศ เท้าของเธอก็สัมผัสลงกับพื้น

ที่แท้หลินมั่วไม่ได้โยนเธอลงไปข้างล่าง แต่ส่งเธอมายังตึกอีกฝั่งหนึ่งของโรงแรม

แถมยังควบคุมแรงได้พอดิบพอดี

พอตกถึงพื้น เธอแค่รู้สึกเจ็บปลายเท้านิดหน่อย แต่โดยรวมยังปลอดภัยดี

ทันทีที่เธอหันกลับไปมอง ก็เห็นว่าการต่อสู้ได้เริ่มขึ้นแล้ว

หลังจากช่วยเฟิงจิ่วได้ หลินมั่วก็ไม่ต้องกังวลอะไรอีก

กระบี่ไท่อาในมือ ถูกชักออกมารับศึกทันที

ส่วนเจ้าสองคนที่ชื่อหวงเหล่าซานกับพานเหล่าก็ให้พวกเขาไปตายซะเถอะ

คนแบบนี้อยู่ไปก็รกโลก

แม้จะถูกล้อมจากทั้งสามทิศ แต่หลินมั่วไม่มีวี่แววหวาดกลัวแม้แต่น้อย

เขายกเท้าถีบโต๊ะกระเด็นใส่ถงฉานที่พุ่งมาทางด้านหน้า

ในขณะเดียวกัน ก็ฟันกระบี่ไท่อาเข้าใส่จินฉานที่อยู่ทางขวาในทันที

กระบวนลับ เจี้ยนซุน!

แค่กระบวนเดียวก็คือถึงชีวิต

เขาเก็บความแค้นกับพวกแก๊งห้าพิษไว้นานแล้ว

เพราะการตามล่าของพวกมันในตอนนั้น ทำให้อู่เหิ่นอัจฉริยะอันดับหนึ่งต้องมาดับอนาคตกลางคัน

ในเมื่อตอนนี้ได้เจอปรมาจารย์ของพวกมันกับตา ก็ถือโอกาสทวงคืนเสียเลยแล้วกัน

“ระวัง!”

จินฉานร้องเตือนเสียงดัง พร้อมกับที่คางคกทองที่อยู่บนไหล่ของเขาอ้าปากกว้าง

ลิ้นสีดำอมม่วงที่เต็มไปด้วยพิษพุ่งออกมาเหมือนลูกกระสุน ยิงตรงไปยังกลางหลังของหลินมั่ว

แต่ไท่อาของหลินมั่วเร็วกว่าก้าวหนึ่ง คมกาะบี่ที่ส่องประกายพุ่งตรงเข้าใส่หน้าของจินฉานอย่างแม่นยำ

อิ๋นฉานรู้ดีถึงความน่ากลัวของวิชาดาบของหลินมั่ว จึงไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย เขายกมือขึ้นบีบยันต์ที่อยู่บนหน้าอกทันที

ตึง!

แสงสีดำที่พุ่งออกมาจากยันต์สร้างเป็นโล่ป้องกัของนกระบี่ไท่อาของหลินมั่วได้ทัน

แต่ยังไม่ทันที่อิ๋นฉานจะโล่งใจ

ก่อนจะหันมาแผดเสียงใส่หลินมั่วอย่างโกรธเกรี้ยว

“ไอ้สารเลว! แกกล้าทำร้ายลูกของฉัน!”

“งี่เง่า!”

หลินมั่วแอบด่าในใจ แล้วก็ยกกระบี่ไท่อาขึ้นอีกครั้ง

แต่พอเขากำลังจะฟันลิ้นของคางคกทองเพื่อจบเรื่อง กลับรู้สึกถึงความร้อนจี๊ดในฝ่ามือ

เขาชักมือกลับโดยอัตโนมัติ

ปล่อยให้ลิ้นของคางคกดีดตัวกลับเข้าไปในปากตามเดิม

เสียงหัวเราะของจินฉานดังขึ้นอย่างสะใจ

“ไอ้เด็กเมื่อวานซืน เอะอะก็ใช้แต่แรง ไม่รู้จักคิด! กล้าจับลิ้นของเจ้าคางคกทองของฉันเนี่ยนะ แกหาเรื่องตายซะแล้ว!”

หลินมั่วรีบก้มมองมือซ้ายของตัวเอง

ก็เห็นว่าฝ่ามือข้างซ้ายของเขากำลังถูกไอพิษสีดำแผ่ซ่านไปอย่างรวดเร็ว

และเส้นลมปราณของเขาก็กำลังถูกไอพิษสีดำแผ่ซ่านไปเรื่อย ๆ

จนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!

จินฉานในตอนนี้ก็แสดงท่าทางมั่นใจเต็มที่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความสะใจพร้อมกับแววตาเย้ยหยัน