หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4307

ในห้องพักหรูหราแห่งหนึ่ง

ทุกคนนั่งเงียบอยู่ที่โต๊ะอย่างสงบนิ่ง ไม่มีใครปริปากพูดแม้แต่คำเดียว

มีเพียงหลินมั่วคนเดียวเท่านั้นที่มือไม่อยู่สุข

ทั้งคีบกับข้าว ทั้งยกเหล้าดื่มอย่างสบายอารมณ์

เหมือนกับว่าไม่ได้เห็นหัวสามปรมาจารย์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เลยสักนิด

“นี่ไอหนุ่ม แกกำลังกินมื้อสุดท้ายในชีวิตตัวเองรึไง” จินฉานเอ่ยเย้ยหยัน

แต่หลินมั่วไม่ตอบอะไร ยังคงกินเหล้าเคี้ยวกับข้าวของเขาต่อไปเหมือนไม่ได้ยิน

สามพี่น้องก็ไม่ได้เร่งอะไร ปล่อยให้เขากินต่อเงียบ ๆ

เพียงแต่ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไร ที่บนบ่าของทั้งสามได้มีคางคกสามตัว คือสีทอง สีเงิน และสีทองแดง ปรากฏขึ้น

แม้มันจะตัวเท่ากำปั้น แต่ไอสีดำอมม่วงที่ลอยออกมาจากตัวมัน ก็ชี้ชัดว่านี่คือพิษร้ายระดับสูง

ผ่านไปพักใหญ่ หลินมั่วก็วางตะเกียบลง

“พูดได้เลยว่า เหล้าในเขตสี่นี่เฉยๆมาก แต่กับข้าวนี่ใช้ได้เลยแฮะ”

เฟิ่งจิ่วที่ได้ยินเขาหันมาพูดแบบนั้นถึงกับพูดไม่ออก

นี่มันเวลาจะมาพูดเรื่องรสชาติเหรอ!

ส่วนจินฉานนั้น ก็ไม่ได้ถือสาอะไรกับท่าทีไม่แยแสของหลินมั่ว

จะไปโกรธอะไรกับคนที่กำลังจะตายล่ะ

เขาแค่เคาะโต๊ะเบา ๆ แล้วพูดขึ้นอย่างเนือย ๆ

“ถึงเวลาไปแล้ว ไอหนุ่ม”

น้ำเสียงเรียบเฉยและไร้อารมณ์ แววตาที่มองหลินมั่ว เหมือนกำลังมองศพที่ไร้วิญญาณแล้ว

หลินมั่วเช็ดปากแล้วยิ้มนิด ๆ

“แน่ใจเหรอว่าพวกแกเอาฉันอยู่”

จินฉานหัวเราะเยาะอย่างไม่ไว้หน้า

“ก็แค่คนที่เสียเลือดหัวใจไปแล้ว จะให้พวกฉันไม่มั่นใจได้ยังไง!”

เรื่องที่หลินมั่วเสียเลือดหัวใจ ตอนนี้ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป

เรียกได้ว่า ปรมาจารย์ทุกคนบนเกาะนรก ต่างก็รู้กันทั้งนั้น

เพราะถ้าใครจับหลินมั่วได้ ความลับเกี่ยวกับกะโหลกคริสตัลก็จะตกเป็นของคนนั้นทันที

หากไม่ใช่เพราะการคุ้มกันของเสวี่ยเหลียน และไม่อยากมีเรื่องกับจีตู๋ถ้า

คงมีคนลงมือจัดการเขาไปแล้วด้วยซ้ำ

“โอ้ะ ข่าวของพวกแกดูจะเร็วใช้ได้เลยนี่”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน